(155) Сцыла

(155) Сцыла
(155) Сцыла;
Адкрыццё
Першаадкрывальнік	Іаган Паліза
Месца выяўлення	Пула
Дата выяўлення	8 лістапада 1875
Эпанім	Сцыла
Альтэрнатыўныя абазначэнні	1930 UN; 1930 XS; ; 1934 RU; 1939 TK; ; 1941 HL; 1950 FL; ; 1950 FN; A907 TJ
Арбітальныя характарыстыкі
	Эпоха 14 сакавіка 2012 года; JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e)	0,18471
Вялікая паўвось (a)	412,373 млн км; (2,75654 а.а.)
Перыгелій (q)	336,203 млн км; (2,24738 а.а.)
Афелій (Q)	488,542 млн км; (3,2657 а.а.)
Перыяд абарачэння (P)	1 671,648 сут (4,577 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць	17,785 км/с
Схіленне (i)	11,392 °
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω)	41,033 °
Аргумент перыгелія (ω)	45,984 °
Сярэдняя анамалія (M)	119,397 °
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр	49,5 км
Маса	1,27×1017 кг
Шчыльнасць	2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні	0,0138 м/с²
2-я касмічная скорасць	0,0262 км/с
Перыяд вярчэння	7,9597 гад
Абсалютная зорная велічыня	11,39m
Альбеда	0,0309
Сярэдняя тэмпература паверхні	158 К (−115 °C)

(155) Сцыла (стар.-грэч.: Σκύλλα) — невялікі астэроід галоўнага пояса, які быў адкрыты 8 лістапада 1875 года аўстрыйскім астраномам Іаганам Палізай і названы ў гонар Сцылы, марской пачвары ў старажытнагрэчаскай міфалогіі^[1].

Гл. таксама

↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 29. — ISBN 3-540-00238-3.