Ніуэ (мова)
Выгляд
У гэтага паняцця ёсць іншыя значэнні Ніуэ, народ і краіна Ніуэ |
Ніуэ | |
---|---|
Саманазва | ko e vagahau Niuē |
Краіны | Ніуэ, Новая Зеландыя |
Рэгіёны | Палінезія |
Афіцыйны статус | Ніуэ |
Арганізацыя, якая рэгулюе | — |
Агульная колькасць носьбітаў | 8 тыс. (2010 г.) |
Статус | ёсць пагроза знікнення[d][1] |
Класіфікацыя | |
Аўстранезійская |
|
Пісьменнасць | лацінскае пісьмо |
Моўныя коды | |
ДАСТ 7.75–97 | ниу 498 |
ISO 639-1 | — |
ISO 639-2 | niu |
ISO 639-3 | niu |
WALS | niu |
Atlas of the World’s Languages in Danger | 703 |
Ethnologue | niu |
Linguasphere | 39-CAP-a |
ABS ASCL | 9307 |
ELCat | 4862 |
IETF | niu |
Glottolog | niue1239 |
Вікіпедыя на гэтай мове |
Ніу́э (саманазва ko e vagahau Niuē) — палінезійская мова, родная мова народа ніуэ. Афіцыйная мова Ніуэ. Большасць носьбітаў жыве ў Новай Зеландыі.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Да прыбыцця еўрапейцаў ніуэ падзяляліся на 2 групы моту і тафіці, якія размаўлялі на асобных дыялектах, што адрозніваліся пераважна лексічна. У XIX ст. пасля прыняцця хрысціянства ўзнікла пісьмовая мова. Паколькі місіянеры прыбывалі з Самоа, то яна ўвабрала многія рысы самаанскай мовы.
У 1927 - 1974 гг. выкладанне ў школах Ніуэ вялося на англійскай мове, што спрыяла скарачэнню носьбітаў роднай мовы ніуэ.
Пасля абвяшчэння самакіравання ў 1974 г. мова ніуэ набыла афіцыйны статус.
Лічэбнікі
[правіць | правіць зыходнік]1 | taha | 10 | tahafulu | 100 | taha e teau | 1000 | taha e afe |
---|---|---|---|---|---|---|---|
2 | ua | 20 | uafulu | 200 | ua (e) teau | 2000 | ua (e) afe |
3 | tolu | 30 | tolugofulu | 300 | tolu (e) teau | 3000 | tolu (e) afe |
4 | fa* | 40 | fagofulu | etc. | etc. | etc. | etc. |
5 | lima | 50 | limagofulu | ||||
6 | ono | etc. | etc. | ||||
7 | fitu | ||||||
8 | valu | ||||||
9 | hiva |
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Learn the Niuean Language! Архівавана 8 лютага 2013.
- ↑ UNESCO Atlas of the World's Languages in Danger Праверана 24 чэрвеня 2018.