Айдар
Айдар (Хайдар) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Ayder, حيدر | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Менглі I Гірэй | ||||||
Пераемнік | Нур-Даўлет | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне | невядома | ||||||
Смерць |
1487 |
||||||
Род | Гірэі | ||||||
Бацька | Хаджы-Гірэй[1][2] | ||||||
Веравызнанне | суніты |
Айда́р (крым. Ayder, حيدر;, ? — 1487) — крымскі хан у 1475 г. Трэці сын Хаджы-Гірэя.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]У 1456 г. арганізаваў пераварот і на некаторы час адхіліў бацьку ад улады. Верагодна, за Айдара заступалася Залатая Арда, незадаволеная курсам Хаджы-Гірэя на незалежнасць Крыму. Падчас свайго кароткага знаходжання на стальцы Айдар імкнуўся прыцягнуць на свой бок Генуэзскую Кафу, абяцаючы зменшыць памеры штогадовай даніны з італьянскіх уладанняў у Крыме.
Праз некалькі месяцаў скінуты. Збег ад бацькі ў Літву, дзе заставаўся да яго смерці. Пры праўленні брата Нур-Даўлета вярнуўся ў Крым. Падчас звяржэння апошняга Менглі-Гірэем падтрымліваў брата і з гэтай прычыне трапіў пад арышт, але неўзабаве быў вызвалены і ў першае кіраванне Менглі-Гірэя знаходзіўся ў Крыме, выходзячы ў ваенныя паходы.
Каля 1477 г. (у перыяд часовага аднаўлення ардынскай улады) разам з Нур-Даўлетам збег у Літву, дзе прабыў два гады. Увосень 1479 г. разам з Нур-Даўлетам перасяліўся з Літвы ў Маскву. Неўзабаве з невядомых прычынах трапіў у няміласць у маскоўскага вялікага князя і быў адпраўлены ў высылку ў Волагду, дзе і памёр.
Зноскі
- ↑ Яз. Ази-Гирей // Энциклопедический лексикон — СПб.: 1835. — Т. 1. — С. 240.
- ↑ Яз. Айдаръ // Энциклопедический лексикон — СПб.: 1835. — Т. 1. — С. 304.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Гайворонский О (А. Е.). Созвездие Гераев Архівавана 18 сакавіка 2007.. Краткие биографии крымских ханов. — Симферополь: «Доля», 2003.