Ě

Ěě (E з гачакам)
Лацінскі алфавіт
A	B	C	D	E	F	G
H	I	J	K	L	M	N
O	P	Q	R	S	T	U
V	W	X	Y	Z
Дадатковыя і варыянтныя знакі
À	Á	Â	Ã	Ä	Å	Æ
Ā	Ă	Ą	Ç	Ć	Ĉ	Ċ
Č	Ð,ð	Ď,ď	Đ,đ	È	É	Ê
Ë	Ē	Ė	Ę	Ě	Ə	Ĝ
Ğ	Ġ	Ģ	Ƣ	Ĥ	Ħ	Ì
Í	Î	Ï	Ī	Į	İ,i	I,ı
IJ	Ĵ	Ķ	Ĺ	Ļ	Ľ	Ł
Ñ	Ń	Ņ	Ň	Ò	Ó	Ô
Õ	Ö	Ø	Ő	Œ	Ơ	Ŕ
Ř	ß	ſ	Ś	Ŝ	Ş	Š
Þ	Ţ	Ť	Ù	Ú	Û	Ü
Ū	Ŭ	Ů	Ű	Ų	Ư	Ŵ
Ý	Ŷ	Ÿ	Ź	Ż	Ž	Ƶ

Ě — літара, якая выкарыстоўваецца ў чэшскай і лужыцкай пісьменнасці. Уяўляе сабой мадыфікацыю літары E шляхам дадання гачака.

У чэшскай пісьменнасці Ě выкарыстоўваецца з гістарычных прычын (у старажытнасці гэта літара пазначала асобную фанему, якая ў кірыліцы перадавалася літарай яць); яна змяняе вымаўленне папярэдняга зычнага (напачатку слова Ě не сустракаецца):

• dě, tě, ně — вымаўляецца як ďe, ťe, ňe,
• bě, pě, vě, fě — вымаўляецца як bje, pje, vje, fje (fě сустракаецца рэдка, напрыклад, na harfě),
• mě — вымаўляецца як mňe.

У лужыцкіх мовах Ě можа сустракацца і пасля тых зычных, пасля якіх Ě немагчыма ў чэшскай:

• č: у верхнелужыцкай, напрыклад, Čěska republika
• ź: у верхнелужыцкай, напрыклад, wobdźěłać, у ніжнелужыцкай, напрыклад, wobźěłaś
• r: у верхнелужыцкай, напрыклад, rěč.

У славістычнай транскрыпцыі ě пазначае гук, які адпавядае яцю (ѣ).