Грэм Грын

Грэм Грын
па-ангельску: Graham Greene
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні	Гэнры Грэм Грын Henry Graham Greene
Нарадзіўся	2 кастрычніка 1904 Бэркхэмстэд, графства Хартфардшыр, Ангельшчына
Памёр	3 красавіка 1991 Вэвэ, Швайцарыя
Пахаваны	Карсо[d]
Бацькі	Чарльз Генры Грын[d] Мэрыён Рэйманд Грын[d]
Сужэнец	Віўен Грын[d]
Дзеці	[Lucy] Caroline Greene і Francis Greene[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік, драматург, журналіст
Гады творчасьці	1925—1991
Жанр	навэля, кароткі аповед, п’еса
Мова	ангельская мова
Значныя творы	«Канец аднаго рамана»
Прэміі	Ерусалімская прэмія (1981)
Узнагароды	мэмарыяльная прэмія Джэймза Тэйта Блэка[d] (1948) Гаторндэнская прэмія[d] (1941) The Grand Master[d] (1976) Прэмія Шэксьпіра[d] (1968) прэмія Доса Пасаса[d] (1980) Ерусалімская прэмія (1981) сябра Каралеўскага літаратурнага таварыства[d]
Грэм Грын у Вікісховішчы
Асабістая старонка (анг.)

Грэм Грын (па-ангельску: Graham Greene; 2 кастрычніка 1904 — 3 красавіка 1991) — ангельскі пісьменьнік, драматург і літаратурны крытык. Яго работы — гэта дасьледаваньне маральных і палітычных праблем сучаснага сьвету.

Магіла ў Вэвэ, Швайцарыя

Біяграфія

Раньнія гады

Грэм Грын нарадзіўся ў сям’і дырэктара прывілеяванай школы Чарлза Грына й Марыён Рэйманд Грын, старэйшай кузіны Робэрта Льюіса Стывэнсана. У сям’і быў чацьвертым з шасьці дзяцей. Грэм вучыўся ў бэркхэмстэдзкай школе. Там жа сталыя насьмешкі аднаклясьнікаў прывялі Грына да некалькіх спробаў самагубства і ў выніку вымусілі кінуць школу. Далей ён вучыўся ў каледжы Баліёл у Оксфардзе. Грэм Грын меў прыродны дарунак да пісьменьніцтва, і за тры гады ў Баліёле ён апублікаваў больш за 60 паэм, аповедаў і нарысаў, большасьць зь якіх выйшлі ў студэнцкім часопісе «Оксфард Аутлук» і ў «Вэстмінстэрскай штотыднёвай газэце». У 1926 году ён зьвяртаецца ў каталіцтва, тлумачачы гэта так: «Я павінен быў знайсьці рэлігію, супамерную з маімі грахамі». Калі крытыкі прыняліся дасьледаваць пытаньні веры ў яго кнігах, Грын выяўляў незадаволенасьць, кажучы, што ненавідзіць выраз «каталіцкі пісьменьнік».

Праца і сям’я

З 1926 году новае месца жыцьця Грына — Лёндан. З 1926—1930 гадоў працуе літаратурным рэдактарам і кінакрытыкам ў лёнданскай «Таймз», потым у «Спэктэйтары» да 1940 году. У 1927 годзе ён мае шлюб зь Віўен Дэйрэл-Браўнінг. Нягледзячы на чатыры дзіцячыя кнігі, Грын ня быў добрым сем’янінам. Пасьля распаду шлюбу ў яго было некалькі захапленьняў, сярод якіх у 1950 г. швэдзкая акторка Аніта Б’ёрк. Палюбоўніцы Грына часьцей былі замужнімі іншаземкамі. У 1938 Грын распачаў адносіны з Дораці Гловэр, тэатральнай касьцюмэркай, яны былі моцна захоплены адно адным да канца 40-х. Яна пачынала кар’еру як кніжны ілюстратар пад імем Дораці Крэйгі й пісала дзіцячыя кнігі, сярод якіх «Нікі, негр і пірат» (1960).

Беларускія пераклады

Раманы «Стамбульскі экспрэс», «Хто прайграе, бярэ ўсё», «Доктар Фішар з Жэневы» пераклаў на беларускую Вадзім Небышынец.

Вонкавыя спасылкі

• Беларуская палічка