Cara
| Cara | ||
|---|---|---|
 La cara de la Mona Lisa de Leonardo da Vinci. Una de les cares más conocíes nel mundu. | ||
| Llatín | [TA]: facies | |
| TA | A01.1.00.006 | |
| [editar datos en Wikidata] | ||
La cara (tamién cara y cara) ye la parte frontera de la cabeza, nos humanos la parte anteroinferior, dende les ceyes a la cazu, tán incluyíos ceyes, güeyos, ñariz, mexella, boca, llabios, dientes, piel y cazu.
Los texíos blandos de la cara espresen les emociones del individuu, pola aición de los músculos de la mímica. Coles mesmes, l'apariencia facial ye un elementu esencial de la identidá de cada ser humanu.
Sobre la dura superficie de los güesos enllántense más de trenta pares de músculos, de diverses formes y funciones, gruesos y fuertes, como'l masetero, otros son finos y pequeños como'l qu'alza la comisura de los llabios y el que dilata l'ala de la ñariz, ente otros.
De los cinco órganos de los sentíos, cuatro tán na cabeza, y más específicamente na cara; la vista, l'oyíu, l'olfatu y el gustu. Anque'l quintu sentíu, el tactu, tamién ta llargamente representáu, con una zona de peralta sensibilidá nos llabios.
Güesos de la cara
[editar | editar la fonte]La cara y los sos güesos atópense soldaos per delantre y per debaxo al macizu oseu del craniu. Estremar en dos segmentos, el maxilar superior y l'inferior, que delimitan per delantre y nel centru la cuévanu bucal.
El maxilar ye un complexu de dos güesos fixos (mexelles), soldáu a la base del craniu y que nun se mueve sinón cuando lo fai la cabeza.[1] Los dos metaes del maxilar superior tán soldaes na llinia medio y completar por detrás por otros varios güesos pequeños. Xuntos formen un macizu oseu irregular, contorneado por cuévanos fondos qu'agospien la parte inicial del tubu dixestivu y de les víes aérees, l'aparatu gustativu, el sistema olfativu na parte central, y penriba parte de los órgano de la visión.[2]
La quexal lluz como un namái güesu móvil, anque ye la unión de dos güesos que se xunen na llinia media cola sínfisis mentoniana. Articular col maxilar per mediu de l'articulación temporomandibular que dexa executar los variaos movimientos aplicaos a la función masticatoria.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Béclard, Jules-Auguste (1869). Tratáu elemental de fisiologia humana qu'entiende les principales nociones de la Fisiologia comparada. Carlos Bailly-Baillière, digitalizado pola Universidá Complutense de Madrid el 27 de setiembre de 2010, páx. 54. ISBN 9500651467.
- ↑ Bouchet, Alain; Jacques Cuilleret (1985). Cara, cabeza, órganos de los sentíos. Editorial Médica Panamericana, páx. 7. ISBN 9500651467.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Cara.
Wikcionariu tien definiciones y otra información tocante a cara.
