Gaan na inhoud

Skynprivaatnetwerk

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

'n Skynprivaatnetwerk (SPN) (Engels: virtual private network̠-VPN) is 'n private kommunikasienetwerk wat dikwels deur maatskappye of organisasies benut word om vertroulik oor 'n openbare toeganklike netwerk te kommunikeer. Die boodskapverkeer van 'n SPN kan oor die openbare netwerkinfrastruktuur gedra word (bv. die Internet bo-oor standaard protokolle, of 'n diensverskaffer se privaatnetwerk met 'n bepaalde Dienspeil-ooreenkoms (DPO) tussen die SPN-kliënt en die SPN-diensverskaffer). Versleuteling is 'n algemene, hoewel nie 'n inherente deel van 'n SPN-verbinding nie.[1]

Meganisme om geldigheid vas te stel

[wysig | wysig bron]

'n SPN is 'n kostedoeltreffende en veilige manier waarop twee ondernemings aan hulle gebruikers toegang kan verleen tot die korporatiewe netwerk en afgeleë netwerke aan mekaar verbind kan word oor die Internet. Veilige SPN'e is meer kostedoeltreffend as private lyne. 'n SPN behels gewoonlik twee dele: die beskermde binneste netwerk wat al die fisiese en administratiewe sekuriteit verskaf om die versending te beskerm en 'n minder betroubare buitenste netwerk of segment (gewoonlik oor die Internet). Oor die algemeen word 'n brandmuur tussen die afgeleë gebruiker se werkstasie of kliënt en die gasheernetwerk of bediener opgerig. Wanneer die gebruiker aanteken sal sy rekenaar geldigheidsdata na 'n diensprogram binne in die netwerk stuur. 'n Bekende betroubare persoon kan aangestel word met die nodige sekuriteitsvoorregte om toegang te verkry tot hulpbronne wat nie vir algemene gebruikers beskikbaar is nie (soms ook slegs as hy met 'n betroubare toestel gebruik om toegang te verkry).

Soorte SPN'e

[wysig | wysig bron]

Beveiligde SPN gebruik kriptografiese tonnelprotokolle om die bedoelde vertroulikheid te verseker (dit voorkom dus die meeluister deur van bv. pakketsnuffelaars gebruik te maak). Die protokolle verseker ook die geldigheid van verbindingsversoeke (keer identiteitsdiefstal) en verseker die integriteit van boodskappe (verhoed dat met boodskappe gepeuter word) om privaatheid te verseker. Sulke tegnieke verskaf veilige kommunikasie oor onveilige netwerke.

Veilige SPN-protokolle sluit die volgende in:

  • IPSec (IP sekuriteit) - gewoonlik gebruik oor Ipv4 en is ook 'n verpligte onderdeel van IPv6.
  • SSL/TLS word gebruik vir netwerktonnels deur die algehele netwerkstapel soos in die geval van die OpenVPN-projek of vir die beveiliging van 'n web-instaanbediener.
  • SSL is 'n raamwerk wat meer dikwels verbind word met elektroniese handel, maar sekere handelaars het daarop uitgebrei om SPN-vermoëns daarby te voeg.
  • PPTP (Punt-tot-punt tonnelprotokol) wat gesamentlik deur 'n aantal maatskappye ontwikkel is, insluitende Microsoft.
  • L2TP (Laag 2 Tonnelprotokol), wat werk deur Microsoft en Cisco insluit.
  • L2TPv3 (Laag 2 Tonnelprotokol weergawe 3), 'n nuwe weergawe van bogenoemde

Sommige groot Internet diensverskaffers bied nou 'n bestuurde SPN-diens aan vir besigheidskliënte wat die sekuriteit en gerief van 'n SPN verlang maar nie self so 'n SPN-bediener wil bestuur nie.

Vertroude SPN'e gebruik nie kriptografiese tonnels nie maar maak staat op die veiligheid van 'n enkele verskaffer se netwerk om die dataverkeer te beskerm. In 'n mate is dit bloot 'n uitbreiding van die tradisionele netwerk en die administrasie daarvan.

  • MPLS word dikwels gebruik om Vertroude SPN'e te bou.
  • L2F wat deur Cisco ontwikkel is kan ook hiervoor gebruik word.

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Mason, Andrew G. (2002). Cisco Secure Virtual Private Network. Cisco Press. p. 7.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Skynprivaatnetwerk&oldid=2637498"