Nepal Airlines

Nepal Airlines
नेपाल वायुसेवा
Nepāl Vāyusevā
	Nepal Airlines Airbus A330-200
Gestig	1 Julie 1958; 66 jaar gelede, as Royal Nepal Airlines
Hoofspille	Tribhuvan Internasionale Lughawe
Sekondêre spille	Biratnagar Lughawe; Nepalgunj Lughawe; Pokhara Lughawe;
Vlootgrootte	6
Bestemmings	36
Houermaatskappy	Regering van Nepal
Hoofkantoor	Kantipath, Katmandoe, Bagmati Provinsie, Nepal
Sleutelpersone	Ubaraj Adhikari (voorsitter); Dim Prasad Poudel (Besturende direkteur)
Werknemers	1 400
Webwerf	Official website

Nepal Airlines Corporation (IATA: RA, ICAO: RNA) (Nepalees: नेपाल वायुसेवा निगम, Nepal Air Service Corporation), voorheen bekend as Royal Nepal Airlines (Nepalees: शाही नेपाल वायुसेवा), is die vlagdraer van Nepal. Dit is in 1958 gestig en is die oudste lugredery van die land. Vanuit sy hoofbasis by Tribhuvan Internasionale Lughawe, Katmandoe, bedryf die lugredery binnelandse dienste in Nepal en mediumafstanddienste in Asië. Die lugredery se eerste vliegtuig was 'n Douglas DC-3, wat gebruik is om binnelandse roetes en 'n paar bestemmings in Indië te bedien. Die lugredery het sy eerste straalvliegtuig, Boeing 727's, in 1972 bekom. Teen 13 Julie 2020 bedryf die lugredery 'n vloot van sewe vliegtuie. Sedert 2013 is die lugredery op die lys van lugrederye wat in die Europese Unie verbied is, weens veiligheidsredes.^[3]

Die lugredery is in Julie 1958 gestig as Royal Nepal Airlines Corporation met een Douglas DC-3. Aan die begin was sy dienste beperk tot Simara, Pokhara en bestemmings na Indië soos Patna, Kolkata en Delhi. In 1961 het Pilatus PC-6 Porter STOL- vliegtuie by die vloot aangesluit, en in 1963 is 12-sitplek Chinese Feng Shou-2 Harvesters in gebruik geneem, wat die koninkryk se verder-afgeleë roetes geopen het.^[4]

Nepal se geopolitieke situasie het 'n vreemde, polities gemengde vloot opgelewer, wat tipies deur hulpprogramme uit die land van vervaardiging gefinansier is. Nog sewe Douglas DC-3's is tussen 1959 en 1964 by die vloot gevoeg. Verder het China 'n paar Feng Shou-2- vliegtuie verskaf wat nie geskeduleerde diens bedryf het nie. Bell helikopters wat van Singapoer gehuur is, is ook vir huurvlugte gebruik. Twee Russiese Mi-4-helikopters het ook op geskeduleerde roetes na afgeleë plekke gevlieg. Die roetenetwerk is intern en ekstern uitgebrei en het gou Dhaka in die destydse Oos-Pakistan bereik.^[5]