Kulturele diversiteit

37ste Algemene Vergadering van UNESCO in 2013, Parys.

Kulturele diversiteit verwys na diverse of verskillende kulture wat op die planeet bestaan. Die term "kulturele diversiteit" kan ook verwys na die feit dat verskillende kulture mekaar se verskille respekteer. Dit word dikwels gebruik om die verskeidenheid van menslike samelewings of kulture in 'n spesifieke streek, of in die wêreld as 'n geheel, te noem. Dit kan ook verwys na die insluiting van verskillende kulturele perspektiewe in 'n organisasie of samelewing. Kultuur verwys na die gebruike en tradisies van verskeie volke, en word oorgedra van geslag tot geslag.

Aspekte van 'n kultuur kan insluit: taal, geloof, waardes, godsdiens, dans, kookkuns, kuns, onder andere.

Geskiedenis

Op die internasionale vlak is die idee van kulturele diversiteit, sedert sy stigting in 1945, deur verskeie lande deur die Verenigde Nasies se Opvoedkundige, Wetenskaplike en Kulturele Organisasie verdedig.

Die Wêrelddag vir Kulturele Diversiteit vir Dialoog en Ontwikkeling is in November 2001 deur die Verenigde Nasies se Algemene Vergadering ingestel na aanleiding van die Universele Verklaring oor Kulturele Diversiteit van UNESCO. Die doel daarvan is om kulturele diversiteit, dialoog en ontwikkeling te bevorder. Dit spesifieke dag word op 21 Mei gehou.

Eienskappe

Diversiteit verwys na daardie eienskappe wat mense gebruik om hulself teen oor ander mee te vergelyk "daardie persoon is anders as ek." Hierdie eienskappe kan faktore insluit soos demografiese faktore (soos ras, geslag en ouderdom) sowel as kulturele waardes en kulturele normes. Die verskeie afsonderlike samelewings wat regoor die wêreld ontstaan het, verskil aansienlik van mekaar, en baie van hierdie verskille duur tot vandag toe voort. Die meer ooglopende kulturele verskille wat tussen mense bestaan, is byvoorbeeld: taal, kleredrag en tradisies. Daar is ook beduidende verskille in die manier waarop samelewings hulself organiseer, soos byvoorbeeld in hulle idees van moraliteit, godsdienstige of geloof oortuiging, en in die maniere waarop hulle met hulle omgewing omgaan. Kulturele diversiteit kan ook met biodiversiteit vergelyk word.

Harmony Day word gewy aan die viering van Australië se kulturele diversiteit.

Wanneer 'n kultuur diversiteit met biodiversiteit vergelyk word, word gemeen dat dit noodsaaklik is vir die langtermyn-oorlewing van die algemene lewe op aarde, dit kan byvoorbeeld genoem word dat kulturele diversiteit noodsaaklik kan wees vir die langtermyn-oorlewing van die mensdom; en dat die bewaring van inheemse kulture vir die mensdom net so belangrik kan wees as wat die bewaring van spesies en ekosisteme vir lewe in die algemeen is.

Op die Algemene Konferensie van UNESCO is hierdie standpunt ingeneem in 2001 en in Artikel 1 van die Universele Verklaring oor Kulturele Diversiteit word beweer dat "... kulturele diversiteit net so nodig is vir die mensdom as biodiversiteit vir die natuur."

Kwantifiseer

Kulturele diversiteit is in die algemeen moeilik om te kwantifiseer, maar 'n redelike goeie aanduiding word beskou as 'n telling van die hoeveelheid tale wat in 'n spesifieke streek of in die wêreld as 'n geheel gepraat word.

Met hierdie maatstaf in gedagte, gaan ons dalk deur 'n huidige tydperk van 'n skerp afname in die wêreld se kulturele diversiteit. Navorsing wat in die 1990's deur David Crystal gedoen is, het voorgestel dat een taal op daardie stadium gemiddeld elke twee weke in onbruik verval het, en nie meer gebruik word nie. Hy het bereken dat as daardie koers van die taalsterfte sou voortduur, sal daar teen die jaar 2100, meer as 90% van die tale wat tans in die wêreld gepraat word, heeltemal uitgesterf het.

Aspekte soos oorbevolking, immigrasie en imperialisme (van beide die militaristiese en kulturele soort) is redelike redes wat voorgestel is om die afname te verklaar van hoekom tale uitsterf. Daar kan egter ook geargumenteer word dat met die opkoms van globalisme, dat 'n afname in kulturele diversiteit onvermydelik is.

Globalisering veroorsaak gewoonlik dat inligting dikwels eendersheid bevorder en ervaar word. In 'n samelewing waar baie mense van verskillende kulturele agtergronde by mekaar woon en werk, word wedersydse begrip noodsaaklik om 'n toekoms met waarderende kulturele diversiteit te skep.

Kontroversies

Op dieselfde wyse as wat die bevordering van armoede in onderontwikkelde nasies as "kulturele diversiteit" oneties is. Is dit oneties om alle godsdiens praktyke te bevorder bloot omdat daar gesien word dat dit bydra tot kulturele diversiteit. Besondere godsdienspraktyke word deur die WGO en die VN as oneties erken, insluitend vroulike genitale verminking, poligamie, kinderbruide en menslike offerandes is voorbeelde van onetiese gedrag.

Met die aanvang van globalisering is tradisionele nasie state onder enorme druk geplaas. Met die ontwikkeling van tegnologie en die maklike versprei van inligting verander die verhoudings tussen die mark, state en burgers. Die groei van die massamediabedryf het veral individue en samelewings regoor die wêreld grootliks beïnvloed op die selfde manier. Alhoewel dit op sekere maniere voordelig is, het hierdie verhoogde toeganklikheid die vermoë om 'n samelewing se individualiteit negatief te kan beïnvloed. Met inligting wat so maklik oor die wêreld versprei word, loop kulturele betekenisse, waardes en smake die gevaar om die selfde te word. Gevolglik kan die sterkte van die identiteit van individue en samelewings begin verswak, in veral die kulturele identiteit.