Gaan na inhoud

Geïntegreerdedienste- digitale netwerk

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Geïntegreerdedienste- digitale netwerk (IDDN), in Engels bekend as ISDN, is 'n stel kommunikasiestandaarde vir gelyktydige digitale transmissie van stem, video, data en ander netwerkdienste oor die tradisionele kringe van die openbare geskakelde telefoonnetwerk. Hierdie standaarde is die eerste keer gedefinieer in 1988 in die ITU-T, toe die CCITT se Rooiboek.[1] Voor die koms van IDDN is die telefoonstelsel beskou as 'n manier om stem (oudio) te vervoer met spesiale voorsiening wat gemaak is vir datadienste. Die belangrikste fasiliteit van IDDN is dat dit stem en data op dieselfde lyn kan integreer, 'n fasiliteit wat nie op die klassieke telefoonstelsels beskikbaar was nie. Die IDDN-standaarde defineer verskeie toegangskoppelvlakke, byvoorbeeld Basiesetempo-koppelvlak (BRI), Primêretempo-koppelvlak (PRI), Nouband-IDDN (N-ISDN) en Breëband-IDDN (B-ISDN).

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Decina, M; Scace, E (Mei 1986). "CCITT Recommendations on the ISDN: A Review". IEEE Journal on Selected Areas in Communications. 4 (3): 320–25. doi:10.1109/JSAC.1986.1146333. ISSN 0733-8716.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]