Boris Pash
Boris Theodore Pash (gebore as Boris Fedorovich Pashkovsky; Russies: Борис Фёдорович Пашковский) 20 Junie 1900 - 11 Mei 1995) was 'n militêre intelligensie-offisier van die Verenigde State. Hy het Operasie Alsos tydens die Tweede Wêreldoorlog aangevoer en met die rang van kolonel afgetree.
Vroeë lewe
[wysig | wysig bron]Boris Theodore Pashkovsky is op 20 Junie 1900 in San Francisco, Kalifornië, gebore.[1]Sy vader was priester Theodore Pashkovsky (hy sou van 1934 tot 1950 die metropolitaan Theophilus word), 'n Russies-Ortodokse priester wat in 1894 deur die Kerk na Kalifornië gestuur is. Sy vader is in 1906 na Rusland terugberoep,[2] en die hele gesin het in 1912 na Rusland teruggekeer.[3]
Tydens die Russiese rewolusie het hy van 1918 tot 1920 in die vloot van die Witmagte in die Swart See gedien.[1] Omdat hy Engels kon praat, was hy 'n vertaler in vergaderings met die Britte. Vir sy dienste word die Kruis van St. George aan hom toegeken.[3] Op 1 Julie 1920 is hy met Lydia Vladimirovna Ivanova getroud en het hy gekies om na die Verenigde State terug te keer toe die Bolsjewistiese konsolidasie van mag duidelik blyk. Hy kon werk kry by die YMCA in Berlyn, waar sy seun Edgar Constantine Boris Pashkovsky op 14 Junie 1921 gebore is.
Toe hy in 1923 met sy gesin na die Verenigde State terugkeer, studeer hy aan die Springfield College, in Springfield, Massachusetts, waar hy 'n Baccalaureus in fisiese onderwys behaal.[1] In hierdie tyd het hy die familienaam van Pashkovsky in Pash verander.
Pash het klas gegee aan die Hollywood Hoërskool in Los Angeles van 1924 tot 1940. Gedurende hierdie tyd het hy sy opleiding voortgesit en in 1939 'n Magister in die Natuurwetenskap aan die Universiteit van Suid-Kalifornië behaal.[1] Hy het ook by die Amerikaanse weermagreserwe aangesluit en is aangestel by die Infanterie Intelligensie Tak. As deel van sy opleiding kwalifiseer hy vir sertifisering deur die Federal Bureau of Investigation.[3]
Die Tweede Wêreldoorlog
[wysig | wysig bron]Pash word in 1940 deur die leër opgeroep, en word hoof van teenintelligensie by die hoofkwartier van die IX Korps Area in die Presidio van San Francisco.[3] In die rol het hy betrokke geraak by die Baja-skiereiland-sending van 1942 wat die moontlikheid ondersoek het dat die Japannese tydens die Tweede Wêreldoorlog 'n basis in Meksiko sou vestig.[1]
Hy is ook gevra om vermeende Sowjetspioenasie by die Radiation-laboratorium aan die Universiteit van Kalifornië te ondersoek. Hy het personeel ondervra, waaronder Robert Oppenheimer, waarna hy tot die gevolgtrekking gekom het dat Oppenheimer "nog steeds verbonde kon wees aan die Kommunistiese Party".[4] Pash het nie geglo dat Oppenheimer 'n spioen was nie. Hy was van mening dat Oppenheimer se persoonlike eer en besorgdheid oor sy reputasie hom sou weerhou van sulke optrede. Pash beveel dus nie aan dat Oppenheimer uit die Manhattan-projek verwyder word nie, bloot dat hy vergesel word van teenintelligensie-agente. [5]
Pash was ook die militêre leier van die Alsos-sending, 'n geallieerde operasie wat laat in 1943 gestig is om te bepaal hoe ver die Spilmoonthede gevorder het met die ontwikkeling van kernwapens deur beslag te lê op fasiliteite, materiaal en wetenskaplikes wat verband hou met die Duitse kernenergieprojek.
Na-oorlog
[wysig | wysig bron]Na die oorlog het Pash in verskillende militêre intelligensieposisies gedien. Hy dien in 1946 en 1947 onder generaal Douglas MacArthur in Japan. Danksy sy pogings het die Sowjet-poging om deur 'n plaaslike Ortodokse kerk 'n vastrapplek in Japan te kry, misluk. In plaas daarvan het Pash gereël dat die biskop Benjamin (Basalyga) vroeg in Januarie 1947 sou aankom om die leisels te neem, en sodoende het die Amerikaanse Metropool, eerder as die Moskou Patriargaat, invloed in die streek verseker. As gevolg van hierdie kombinasie het Pash 'n openbare botsing gehad met die Sowjet-generaal Kuzma Derevyanko.[6] Van 1948 tot 1951 dien hy as militêre verteenwoordiger by die Central Intelligence Agency.[3] Gedurende hierdie tyd was hy aan die hoof van 'n omstrede CIA-program genaamd PB-7, wat saamgestel is om "nat sake" soos ontvoerings en sluipmoorde te hanteer. Daar is geen bewyse dat hy ooit enige uitgevoer het nie, en ontken dat hy in 1975 voor die Church-komitee getuig het. [7] Hy was van 1952 tot 1953 as spesiale magte beplanningsbeampte by die Amerikaanse troepe in Oostenryk. Sy laaste posisies was terug in die Verenigde State, as adjunk-assistent-stafhoof vir intelligensie van die Sesde Leër van 1953 tot 1956), en in die kantoor van die assistent-sekretaris van verdediging vir geleide missiele in Washington, DC, vanaf 1956 tot sy uittrede uit die weermag in 1957.[3] In 1954 het hy in die Oppenheimer-veiligheidsverhoor getuig en vertel van die bedenkinge wat hy in 1943 oor Oppenheimer gehad het.[8]
Toe hy die leër verlaat, word Pash hoof van die Oos-Europese en USSR-afdeling van die Quartermaster Technological Intelligence Agency. In 1961 gaan hy oor na die United States Army Foreign Science and Technology Centre. Hy tree in Junie 1963 uit die staatsdiens.[9]
Tydens sy pensioen publiseer Pash The Alsos Mission, 'n boek waarin hy sy oorlogservarings in Europa vertel, in 1980. Hy is in 1988 opgeneem in die Military Intelligence Hall of Fame.[10] Sy toekennings sluit in die Army Distinguished Service Medal,[10] die Legion of Merit, die Order of the British Empire en die Order of St. George. [11]
Pash is op 11 Mei 1995 in Greenbrae, Kalifornië, oorlede en begrawe in die Serwiese begraafplaas in Colma, Kalifornië. Hy is oorleef deur sy vrou Gladys en seun Edgar.[10] Sy dokumente is in die Hoover Institute aan die Stanford-universiteit.[1]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 "Register of the Boris T. Pash Papers". Stanford University. Besoek op 21 Februarie 2014.
- ↑ "Metropolitan Theophilus". Saint Herman of Alaska Orthodox Church. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Februarie 2014. Besoek op 21 Februarie 2014.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 "Portrait of Boris Pash by Prof. W. H. Allison". Stadt Haigerloch. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Februarie 2014. Besoek op 21 Februarie 2014.
- ↑ Jones 1985, p. 261.
- ↑ Jones 1985, pp. 261–262.
- ↑ ""За веру и бомбу": удивительная жизнь полковника Бориса Пашковского-Пэша". НЛО (in Russies). Besoek op 14 Julie 2019.
- ↑ Thomas 1995, p. 85.
- ↑ Stern 1969, p. 348.
- ↑ "Masters of the Intelligence Art – Boris Pash" (PDF). United States Army. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 23 Januarie 2014. Besoek op 21 Februarie 2014.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 Schwartz, Stephen (13 Mei 1995). "Colonel Boris T. Pash". San Francisco Chronicle. Besoek op 21 Februarie 2014.
- ↑ "The National War Memorial Shrine of the Russian Orthodox Church of America – Dedication" (PDF). 19 Mei 1963. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 24 September 2015. Besoek op 21 Februarie 2014.
Bronne
[wysig | wysig bron]- Jones, Vincent (1985). Manhattan: The Army and the Atomic Bomb (PDF). Washington, D.C.: United States Army Center of Military History. OCLC 10913875. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 7 Oktober 2014. Besoek op 25 Augustus 2013.
- Stern, Philip M. (1969). The Oppenheimer Case. New York: Harper & Row. ISBN 0-246-64035-9.
- Thomas, Evan (1995). The Very Best Men: Four Who Dared: The Early Years of the CIA. New York: Simon & Schuster. ISBN 9780684810256. OCLC 32697874.
Verdere leeswerk
[wysig | wysig bron]- Goudsmit, Samuel A. (1947). Alsos : The failure in German science. New York: H. Schuman. ISBN 978-1-56396-415-2.
- Groves, Leslie R. (1962). Now It Can Be Told: The Story of the Manhattan Project. New York: Da Capo Press. ISBN 978-0-306-80189-1.
- Mahoney, Leo J. (1981). A History of the War Department Scientific Intelligence Mission (ALSOS), 1943–1945. PhD Dissertation, Kent State University.
- Pash, Boris T. (1980). The Alsos Mission. New York: Charter Books. ISBN 978-0-441-01790-4.
- http://asachitose.com/page7.htm
Normdata  |
|
|---|