Albiet
| Albiet | |
|---|---|
_Island,_Greece.jpg)
| |
| Formule | NaAlSi3O8 |
| Nickel-Strunz (10) | 9.FA.35 |
| Kleur | kleurloos, wit, grys, blouerig, |
| Streep | wit |
| Glans | glasagtig |
| Hardheid | 6 – 6,5 (Mohs)[1] |
| Digtheid | 2.6 – 2.65 g/cm3 |
| Transparansie | deursigtig, deurskynend |
| Dubbelbreking | tweeassig (+) |
| RI-waardes | nα = 1.528 – 1.533 nβ = 1.532 – 1.537 nγ = 1.538 – 1.542 |
| Kristalsisteem | triklien |
| Ruimtegroep | P1 |
| Eenheidsel | a = 8.16 Å, b = 12.87 Å, c = 7.11 Å α = 93.45°, β = 116.4°, γ = 90.28° |
| * Lys van minerale | |
Portaal  Geologie
| |
Albiet is 'n plagioklaasveldspaat (mineraal). Dit is die natrium-eindlid van die plagioklaas-soliede oplossingsreeks. As sodanig verteenwoordig dit 'n plagioklaas met minder as 10% anortietinhoud. Die suiwer albiet-eindlid het die formule NaAlSi3O8. Dit is 'n tektosilikaat. Die kleur is gewoonlik suiwer wit, vandaar die Latynse naam albus. Dit is 'n algemene bestanddeel in felsiese gesteentes.
Albiet kristalliseer in trikliniese pinakoidale vorms. Die relatiewe digtheid is ongeveer 2,62, en dit het 'n Mohshardheid van 6-6.5. Albiet vertoon byna altyd kristal vertweelingning, dikwels as 'n klein strepe op die kristal. Albiet kom dikwels voor as fyn parallelle skeidings wat afwisselend met pienk mikroklien in pertiet voorkom, weens uitskeiding tydens afkoeling.
Daar is twee variasies van albiet, wat na verwys word as lae albiet en hoë albiet; laasgenoemde staan ook bekend as analbiet. Alhoewel beide variante triklien is, verskil hulle in die volume van hul eenheidsel, wat effens groter is vir die hoë vorm. Die hoë vorm kan uit die lae vorm geproduseer word deur verhitting bo c. 750 ° C (1382 ° F).[2] Met verdere verhitting na meer as c. 1050 °C verander die kristalsimmetrie van triklinies na monoklinies; hierdie variasie staan bekend as monalbiet.[3]
Dit kom voor in granitiese en pegmatietmassas, in sommige hidrotermale aar-afsettings en vorm deel van die tipiese groenskis metamorfe fases vir gesteentes wat oorspronklik 'n basaltiese samestelling gehad het.
Dit is die eerste keer in 1815 aangemeld met voorkoms in Finnbo, Falun, Dalarna, Swede.[2]
Dit word as 'n halfedelsteen gebruik.[4]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ "mindat" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 April 2020.
- ↑ 2,0 2,1 O.F. Tuttle, N.L. Bowen (1950): High-temperature albite and contiguous feldspars. J. Geol. 58(5), 572–583, http://www.jstor.org/stable/30068571
- ↑ Monalbite on Mindat
- ↑ Loose Gemstone Guide – Secrets of the Gem Revealed By Pao Nipperkin
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Albiet.- Mineral galleries
