Bitka kod Ninive (612. pne.)
| Bitka kod Ninive (612. pne.) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
| Asirija | Medijci i njihovi saveznici - Skiti, Babilonci i Susijanci | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| Kralj Sin-shar-ishkun od Asirije | Nabopolassar Kijaksar | ||||||
| Snage | |||||||
| nepoznato | nepoznato | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| Kralj Sin-shar-ishkun od Asirije | nepoznato | ||||||
Bitka kod Ninive je predstavljala posljednji veliki okršaj Novoasirske Monarhije u kome se ona godine 612. pne. bezuspješno pokušala oduprijeti babilonskom kralju Nabopolasaru i njegovim saveznicima Medijcima i Skitima, odnosno spriječiti osvajanje prijestolnice Ninive.
Nabopolasar je godine 626. pne. digao ustanak protiv asirske vlasti u Babiloniji, a pet godina kasnije je uspio konačno otjerati Asirce. Nakon pobjede u bitci kod Arraphe godine 616. pne. je stvorio uvjete za pohod na samu Asiriju, a u čemu su mu pomogli Medijci, Skiti i Susijanci. Nabopolosarov pokušaj da osvoji Ninivu 615. pne. nije uspio, ali je zato godine 614. pne. osvojena drevna asirska prijestolnica i vjersko središte Assur.
Konačni pohod na Ninivu je započeo dvije godine kasnije. Savezničke snage su opsjele Ninivu u maju 612. pne. Opsada je završila u julu, i to najvjerojatnije jurišom na gradske zidine, prilikom čega su poginuli branitelji, među kojima je najvjerojatnije bio i kralj Sinšariškun. Babilonski izvori navode da je pljačkanje grada završilo 10.8. kada su odatle otišli Medijci.
S obzirom da je Niniva bila najveći grad tadašnjeg svijeta, kao i sjedište dotada nevidenog imperij, njen pad - a pogotovo brzina s kojom se to dogodilo - ostavila je snažan dojam na stanovnike Drevni tadašnjeg Bliskog Istoka. Vijest o uništenju tog grada je doprla čak i do daleke Grčke gdje je pjesnik Fokilid tvrdio kako grčki polisi ne mogu doživjeti sudbinu "budalaste Ninive".
Pokolj stanovnika i uništenje grada, s druge strane, nisu predstavljali iznenađenje s obzirom da su Asirci bili poznati po okrutnosti prema pokorenim narodima.
Pad Ninive, s druge strane, nije predstavljao konačni kraj Asirije. Asirski velmoža po imenu Aššur-ubalit se proglasio kraljem i pronašao utočište u sirijskoj utvrdi Harran gdje je nekoliko godina uživao egipatsku potporu.
Dramtični pad Ninive je, pak, vijekovima kasnije bio temeljem za legendu o Sardanapalu.
- Fall of Nineveh Chronicle Arhivirano 2016-11-10 na Wayback Machine-u
- The fall of Nineveh Arhivirano 2016-10-24 na Wayback Machine-u