Gezellige zaterdag en productieve zondag

Het weekend is alweer bijna ten einde maar ik heb het geluk dat ik komende week lekker vrij ben!

Gisteren kwam DD met de meisjes. Wat is het toch altijd heerlijk om ze om je heen te hebben. En wat ik zo bijzonder vind, je hebt geen kind aan ze.

Zo klein als ze zijn, hebben ze ieder hun eigen voorkeur. Zo trekt Britt altijd naar mij en Demi naar opa. Britt heeft dat blijkbaar ook door want ineens zei ze: “Ik hou van jou en Demi van opa”. Slim dat ze dat doorhebben he? Demi is sinds een paar dagen zindelijk en net als Britt wilde ze ook een cadeautje. Dus ook voor haar kochten we een springtouw. Nu zijn ze allebei “groot”. Uiteraard moest om het half uur het bewijs worden geleverd. Vandaag was het een heerlijke dag om te quilten/patchen. Vanochtend ben ik begonnen met het appliqueren van een groot en een klein hart op Beppie. Een Beppie zonder hart kan natuurlijk niet. Het grote en het kleine hart zijn beiden symbolisch ;) Het bovenste blokje heb ik ook in elkaar gezet en er ligt er nog 1 geknipt.

Omdat ik toch een paar dagen de tijd heb, heb ik de naaimachine op tafel gezet. Ik hoop eind van de week alle 20 blokjes Log Cabin klaar te hebben voor om het borduurwerk. Links en rechts moet ik nog een klein beetje bij borduren om hem op maat te krijgen maar ook dat is het werk niet meer. Veel quiltwerk zit er ook niet meer in, dus dan hoop ik dat hij binnenkort aan de muur hangt. De CW-BOM heb ik nu definitief aan de kant gelegd. Het is gewoon mijn quilt niet. Wie weet over een hele tijd dat ik hem weer voor de dag haal maar nu even niet. Onze tijd is te kostbaar om ons bezig te houden met dingen die we niet leuk vinden toch? Er zijn al genoeg dingen die moeten.

Iedereen die komende week moet werken wens ik sterkte en degenen die de kans hebben om lekker te prullen wens ik veel plezier.

Fijne week allemaal!!

Paleis Soestdijk

Donkere wolken pakten zich samen boven Paleis Soestdijk toen we daar gisteren om half tien waren. Gelukkig is het nog meegevallen. Het was jammer genoeg niet echt weer om op ons gemak door de tuinen te wandelen maar we hebben “onder moeders paraplu” wel even een rondje gemaakt na de rondleiding in het paleis. Tijdens de rondleiding mochten geen foto’s gemaakt worden dus wat ik hier van binnen laat zien, komt van internet. De foto’s van buiten zijn wel door mijzelf gemaakt. Het paleis is opgedeeld in twee delen. Het deel dat als werkpaleis dienst deed en het privé woonhuis. De zalen die nog gemeubileerd zijn, zijn rijks-eigendom en dus nog in oude staat. V.l.n.r. met de klok mee; privé-eetkamer – het enige privé-vertrek dat nog gemeubileerd is omdat deze eetkamer is ingericht met cadeau’s van het volk bij het huwelijk van Juliana en Bernhard. De overige privévertrekken zijn door de familie leeg gehaald. De eetzaal, waar officiële diners hebben plaatsgevonden en de Leuvenzaal waar TV-opnamen zijn gemaakt over de aankondigingen van de huwelijken van de prinsessen en waar Maartje van Wegen het interview afnam bij Juliana en Bernhard. Wat me in de privé-vertrekken opviel was dat alles heel sober is geweest. Er kwam af en toe een nieuw likje verf maar Juliana hield niet van veranderingen dus alles bleef zoals het was.

Er was wel iets bijzonders in de werkkamer van Juliana. De kamer kijkt uit op de grote vijver achter het paleis. Een prachtig uitzicht door een groot raam. Bij goed weer kan dat raam helemaal de grond inzakken waardoor je zo het terras kunt oplopen. Achter het linker grote venster had Juliana haar werkkamer, rechts die van Bernhard. In tegenstelling tot Juliana, wilde Bernhard een constante temperatuur van 26,9 gr in zijn werkkamer hebben en 30 gr!!! in de slaapkamer. Pfffff Ik zou geen oog meer dichtdoen. Na de rondleiding zijn we eerst koffie gaan drinken in De Oranjerie en toen nog even door het park gelopen. Het regende flink maar met een paraplu was het wel te doen. Natuurlijk was het leuker geweest met mooi weer maar ja, dat was niet anders. De kaartjes voor het bezoek hadden we drie maanden geleden al gekocht. Gisteren hoorden we dat het paleis ook volgend jaar nog te bezichtigen is. Het is echt de moeite waard.

De theekoepel boven de ijskelder in het park:

Het chalet waar de prinsessen weleens speelden:

In de oude watermolen is nu de paleiswinkel gevestigd.  Ondanks het weer hebben we genoten.

Fijne zondag!

Lekker bezig en zal ik wel of zal ik niet

Beppie ligt even aan de kant nu de vierde baan er aan zit. Tenslotte moet er voor de 14e wel weer iets gedaan zijn aan de CW-BOM. Dat houdt me dus nu even bezig. Het maken van de blokken door elkaar gaat me beter af dan 5 dezelfde blokken maken voordat ik aan de volgende rand mag beginnen. Het patroon vind ik leuk maar de stofkeuze vind ik nog steeds een beetje saai. Voor dit rommeltje heb ik er dan ook andere stofjes bij gepakt.

En dan nog een dilemma. Regeren is vooruitzien. Vandaar dat ik al aan het nadenken ben over toekomstige projecten :) Afgelopen week heb ik dit boek besteld 

Ik hoor van (bijna) iedereen dat het zo leuk is om een quilt met zulke kleine blokjes te maken en dat je er zoveel van leert omdat er verschillende technieken in zitten. Het dilemma is of ik er nu wel of niet aan zal beginnen. Gelukkig heb ik nog even om er over na te denken. Aan degenen die hem al hebben gemaakt heb ik een vraag. In het boek staat 10 yard (ruim 9,5 meter!) aan lichte stoffen, incl 2,5 yard voor de sashings. Dat lijkt me zoveel. Wie kan me raad geven?

Morgen ga ik een bezoek brengen aan Paleis Soestdijk. Ik hoop dat we het een beetje droog houden zodat we ook nog een rondje door de paleistuin kunnen maken. Als er foto’s gemaakt mogen worden dan komen ze hier zeker terug en anders lezen jullie het verslag wel.

Het zal niemand ontgaan zijn dat de web-logdames uit de lucht zijn maar hier en daar duiken deze dames weer op bij Blogger. Degene die ik heb ontdekt, zoals de zusjes Inge en Erna, vinden jullie terug in de linker kolom.

Ontmoeting met Judith

Gisteravond was het dan zo ver, de ontmoeting met Judith. Zelf schreef zij gisteravond nog over het wonderlijke Blogland en dat het juist niet vervreemd maar verbroederd. Het leidt tot leuke ontmoetingen en dit was er zeker 1 van.

Een tijdje geleden kwam ik via iemand anders op haar blog terecht en ik ontdekte dat zij vlakbij mij woont. Dus ik mailde haar van “Zou het niet leuk zijn elkaar eens te ontmoeten?” Er kwam een spontane reactie terug met de vraag of ik soms Helen’s Berna was. En toen viel het kwartje; of 10 eurocent whatever. Ik had Helen wel over een Juud gehoord op de DJ-bee bij Petra Prins maar tot dan toe de link niet gelegd. Ik ging er zomaar van uit dat die Juud in de buurt van Zutphen woonde. Maar dat mag de pret niet drukken. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. We zouden iets afspreken na haar vakantie. Tijdens haar vakantie kwam er al een noodkreet dat ze de tentoonstelling Blanc in Grasse niet kon vinden, dus heb ik haar op weg geholpen. Dat waren de eerste contacten en gisteravond dan de ontmoeting. En zoals een beetje verwacht, klikte ook dit weer. Wat zijn we toch een gezellige (blog/quilt)familie met z’n allen! We hebben heerlijk zitten kleppen alsof we elkaar al jaren kennen. Op haar blog is te lezen welke raakvlakken we allemaal hebben. En warempel, we hebben ook nog wat steekjes weg  geprikt. Kijk maar.

Een foto van mij staat op haar blog. Judith is, naast de Dear Jane bezig met de Farmers Wife Quilt en daar heeft ze aan zitten werken. Ik heb de 4e rand aan Beppie gezet. Aan de rechterkant en rechts van het midden zitten bij het borduurwerk nog wat kale vlakken maar die worden nog opgevuld met applicaties en stofknopen.

Judith, het was hartstikke gezellig en zeker voor herhaling vatbaar. Dank je wel voor de gastvrijheid! Het is heerlijk om een quiltster in de buurt te hebben waar je gewoon op de fiets naartoe kunt, bij wijze van spreken.

Vanavond ga ik maar weer eens een blok knippen en naaien van de CW-BOM. Het is zo weer de 14e en ik mag van mezelf niet met rij 5 verder als ik niet 1 blokje van de andere top heb genaaid.

Fijne avond allemaal!

Is de migratie van weblog bij iedereen goed gegaan, of is het een drama? Ik zie er nog niet zoveel van.

Een klein begin

Vandaag heb ik een klein beginnetje gemaakt met het quilten van Guutes Antieke. Veel kan ik nog niet doen omdat ik nog geen sjabloon heb voor het middenblok. Marina brengt een sjabloon voor me mee naar het quiltweekend eind sept. Die mag ik van haar lenen. Ook met mijn handen moet ik natuurlijk uitkijken en niet teveel ineens willen doen. Ook Beppie vordert gestaag. De vierde rij is bijna af. Als deze rij aan de andere 3 zit, zal ik weer wat laten zien.

Fijne zondag verder en alvast een goeie week!

Gezellig weerzien

Vanmiddag ben ik bij Guusje geweest. Jullie kennen haar ongetwijfeld. Tot afgelopen winter hebben we bij elkaar op quiltles gezeten in Putten. Daarna niet meer gezien dus tijd om weer even bij te praten.

Nog voordat ik zat, kreeg ik al een cadeautje in mijn handen gedrukt. Ze had een keer op m’n blog gelezen dat ik m’n huis wat lichter wilde hebben en dus kreeg ik een prachtig borduurpatroon met DMC-garen van haar. Guusje, ik ben er heel erg blij mee! Dank je wel.

En tussen het bijpraten door, kreeg ik al haar mooie quilts te zien. AFFO of niet, dat maakte me niet uit. Ik heb m’n ogen uitgekeken. Ze heeft er al zoveel dat twee wasmanden niet genoeg zouden zijn. Een impressie: Op haar blog zijn deze quilts natuurlijk veel uitgebreider te bewonderen. Uiteindelijk hebben we ook nog een half uurtje een paar steekjes weg geprikt. De tijd was om voordat we het wisten.

Guusje, het was een gezellig weerzien en we zijn weer helemaal bijgepraat. Dank!

Ik wens iedereen een zonnig weekend. Laat morgen maar lekker de boel de boel en geniet van het mooie weer als het even kan. Maandag heb ik opnieuw een ontmoeting met een blogster. Dat verslag lezen jullie later.

Een zondagswandeling

We zijn niet zo van die wandelaars die kilometers wandelpad weg(vr)eten. Maar afgelopen zondag, tegen het eind van de middag werd het opeens mooi weer en hebben we de stoute (wandel)schoenen aangetrokken en zijn we op pad gegaan. Nee, niet een klein blokje om maar voor ons doen een flink blok om van een km of 5. En in het kader van “je weet niet wat je tegenkomt” ging het fototoestel in de broekzak mee. En niet vergeefs want het eerste dat we tegenkwamen was een oud beestje van Singer in het raam bij een restaurant. Eigenlijk waren we er al voorbij gelopen toen het tot me doordrong. Dus een paar passen achteruit.

Onze weg vervolgend, kwamen we langs dit leuke huis. Niet zomaar een huis maar een huis met jeugdsentiment. Ik wilde schrijven dat ik 45 jaar geleden een vriendinnetje had, maar dat vriendinnetje heb ik nog steeds dus dat klopt niet helemaal. 45 jaar geleden woonde de grote zus van dat vriendinnetje in dit huis, dat tegenwoordig onder monumentenzorg valt. Ik weet nog dat ze het helemaal verbouwd en opgeknapt hebben. Destijds liepen of fietsten we vanuit Hoevelaken door het bos daar naartoe. Toen was dat nog veilig. Ik zou het nu mijn kleinkinderen niet meer laten doen. Moet er niet aan denken, brrr.De weg vervolgend kwamen we nog wat mooie plaatjes tegen.

 Via Holkerveen zijn we weer naar huis gelopen. Daar kwamen we deze boeren totempaal tegen. Het fototoestel was dus niet voor niks mee. Wat wonen we in een mooie streek. Voldaan kwamen we weer thuis. Een kopje thee met een stukje chocola hadden we wel weer verdiend vonden we zelf.

Komende week weer een paar ontmoetingen met bloggers dus dan valt er wel weer iets quilterigs te melden.

CW-BOM up-date en verslaving van een ander

Ondanks de verslaving aan Beppie is het me toch gelukt 1 blokje te maken van de CW-BOM van Guute.  Deze late up-dat komt niet alleen door van het feestje van gisteren maar vanochtend bleek de batterij van mijn fototoestel leeg :(  Die moest dus eerst worden opgeladen. Maar hier dan toch het blokje. Het maken van de CW-BOM staat op een laag pitje maar ik ben nog niet zover dat ik hem helemaal aan de kant gooi. Dus probeer ik toch elke maand een blokje te maken. Dit was overigens wel een heel leuk blok om te maken.

Twee maanden geleden waren wij met vakantie in Frankrijk en zijn toen ook naar de Expositie Blanc geweest in Grasse. Wij hebben daar toen geen foto’s gemaakt, behalve van de vitrine die ik nu als header boven mijn blog heb. Onlangs kreeg ik een noodkreet van een medeblogster. Wij kennen elkaar nog niet maar blijken vlak bij elkaar te wonen dus een ontmoeting zal zeker een keer volgen. Juud was in Grasse en kon de expositie niet vinden. Nou kan ik me redelijk oriënteren dus ik kon haar vertellen waar ze moest zijn met een beschrijving. “Met je rug naar het Fragonardmuseum, schuin oversteken etc……” Toen het mailtje al weg was bedacht ik me dat ik het adres natuurlijk makkelijk kon opzoeken met Google-Maps. Waar zouden we zijn zonder Google????? Dus kon ik haar ook het adres mailen. Kijk maar eens op haar blog waarvoor het de moeite waard was om naar Grasse te rijden.

En dan tot slot wil ik nog iets met jullie delen. Zo af en toe is er een quiltster waar ik wat meer contact mee heb en waar ik ook nog wel eens een kaartje naartoe stuur. Soms een gekocht kaartje, maar vaak een kaartje waar veel noeste arbeid in zit. Deze arbeid is verricht door mijn schoonmoeder. Omdat ik daar vaak leuke reacties op krijg, wil ik hier wat van haar werk laten zien. Als dank voor de stapels kaarten die ik telkens van haar krijg als we elkaar zien. Zo zie je maar, er zijn meer verslavingen dan quilten alleen. Fijne week allemaal!

Minibee en loterijblokjes

Afgelopen week was het weer tijd voor een minibee met Helen. Zij is begonnen aan het tweede panel van haar Christmasquilt. Veel valt er dus nog niet van te zien maar op haar blog kun je een foto zien van hoe hij moet worden. Zelf ben ik verder gegaan met Beppie. Vanavond heb ik het laatste blok aan de derde rij gezet maar daar zien jullie later iets van. Helen heeft een paar foto’s gemaakt van mijn Beppie en ook van mijn Antieke die ze wilde bewonderen. Erna, je ziet het, de rol is meteen in gebruik genomen. Overigens heb ik de rol niet cadeau gekregen van Erna. Ze heeft hem gemaakt. De onkosten heb ik uiteraard vergoed anders had ik het nooit durven vragen. De kleuren worden wat vervormd door het kunstlicht.

Dan is het over een kleine 50 nachtjes slapen weer Quiltweekend in België. Zoals ook voorgaande jaren mag je weer op vrijwillige basis blokjes maken voor de loterij. Deze keer in de kleuren zwart/wit/rood. Voor elk blokje krijg je een bonnetje en als jij het geluksnummer hebt, zijn de blokjes voor jou. Dit zijn de blokjes die ik heb gemaakt.

En dit is een van de mogelijkheden om de blokjes te verwerken in een quilt. Wie zal dit jaar de gelukkige winnaar zijn?Dit was het voor vandaag. We hebben een druk weekend voor de boeg want m’n bonuszoon is jarig. Ik hoop dat ik zondag even tijd heb voor een up-date van de CW-BOM.

Alvast een goed weekend allemaal!!

Blokkenrol

Toen Truus en Cato een paar weken geleden hier waren, had Truusje zo’n mooie blokkenrol bij zich. Ooooo wat zou dat handig zijn. Heeeeel voorzichtig heb ik eens gepolst of haar zus Erna voor mij niet zo’n rol zou willen maken. Erna wilde dat bij hoge uitzondering wel een keer doen dus ik ben een bofkont zogezegd. Vandaag kwam het verwachtte pakje uit het Brabantse land. En hij is mooi!!!! Kan ik lekker mijn Beppie op gepaste wijze vervoeren want in de breedte past ze er precies in.

Erna heel heel hartelijk bedankt! Bij gebruik zal ik aan je denken.

Onderstaande foto’s zijn genomen door Erna toen de rol net klaar was. De mandjes zijn dus van Erna.

  Fijne avond!

Proloog Eneco-tour 2011

Vandaag min of meer een verplichte vrije dag omdat de wijk hermetisch is afgesloten voor de proloog van de Eneco-tour 2011. Natuurlijk had ik wel allerlei capriolen kunnen uithalen om de auto elders neer te zetten maar zo’n spektakel voor de deur wil je toch ook niet missen. Gistermiddag werd al begonnen met de hekken te plaatsen.     Vanochtend vroeg werd de hele binnenring van de rondweg afgesloten en werd de boel opgebouwd. Dit speelde zich allemaal af voor ons huis dus we hadden plaatsen op de eerste rang. Tussen de bedrijven door heb ik nog een paar steekjes aan Beppie gedaan. Voordat het grote werk begon, werd het parcours gereden met kinderen. Dit arme jongetje kreeg een lekke band. Wat sneu.   Helaas, hij moest met lekke band terugfietsen. De bezemwagen nam hem niet mee. En wie reed er mee met de kinderen………..  Yep, de enige echte Michael Boogerd.

De tijdrit is nu in volle gang. Nog een paar plaatjes van de eerste renners.

 Ook de baanbrekers hadden er lol in Inmiddels is het weer droog dus ik ga nog even kijken. Helikopters vliegen af en aan.  Wat een spektakel voor een doordeweekse maandag. Nou vooruit, nog eentje van de achterkant LOL