Aller au contenu

fås

Èn årtike di Wiccionaire.

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin fås
femrin atribut fåsse fåsses
femrin epitete
(todi padvant)
fåsse fåssès

fås omrin (come addjecif djondrece, todi metou padvant l’  no)

  1. ki n' est nén vraiy.
    • Tchaeke anêye diviè Tenneus-Rowe,
      Li Mouze a troes cwårts discrexhowe,
      Si racovreut d' on fås plantchî. Joseph Vrindts, "Vîx Lîge" (1901) p. 4, "Sov’nance d’Hiviér" (fråze rifondowe).
    • Nos n' vlans nén des «Pocwè m' avoz vs cwité?»";
      nos tchantrans vigreuzmint
      ene ahåyante paskeye
      cwite a piede nos fås dints Guy Fontaine, tchanté pa Véronique Roba (fråze rifondowe et rarindjeye).
    • On è vout å monde k' il est fås et goureus, on-z a portant målåjhey d' el leyî la, cåze des dzirs del tchå ki sont mwaisses di nozôtes. Jean Bosly, ratournant L' imitåcion d' Djezus-Cri.
    • Spani del vraiye tcholeur,
      Dji hapéve mes blawetes
      Ås stouves di måle aweure
      Ås fås bruzis d' crassettes. Camille Gaspard (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Omofoneye possibe

[candjî]

(usteye & åbe)

Pwaire minimom

[candjî]
  • fa (fagne et pezant poirtaedje et note di muzike)
  • (sot)

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
nén vraiy

Adviebe

[candjî]

fås (nén candjåve) (addjectif adviebrece)

  1. d' ene nén djusse manire.
    • Po les cis ki n’ veyént k’ l’ ådfoû, li djoye da Victôr avizéve åjheye a comprinde, mins po Toennete et l’ docteur, ele sounéve cråndimint fås : ci riya la shonnéve puvite ene transe k’ on tribolaedje on djoû d’ djama Jean Bosly, Li molin d’ å Pré-Bolèt, p. 54 (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
d' ene nén djusse manire

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
fås

fås omrin

  1. scrît k' a stî fwait frawtineuzmint.
  2. ome ki n' si mostere nén come elle est.
  3. ôrreye nén veritåve.
    • Ci colé la d' ôr, c' esteut on fås.