Aller au contenu

adjeni

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « djen- » ‎(« djino ») avou l’ betchete « a- » des viebes et l’ cawete di codjowaedje « -i ».

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]

adjeni (viebe å coplemint) (4inme troke) (codjowaedje) (å prono : s’ adjeni)

  1. adjnoyî
    • Fijhoz adjeni vost efant !
  2. (viebe å prono) : Loukîz a : « s’ adjeni ».

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]

Loukîz a : adjnoyî

Pårticipe erirece

[candjî]

adjeni omrin

  1. Pårticipe erirece omrin do viebe "adjeni".
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Codjowas

[candjî]
Dobès rfondowes
adjeni adjenixh
Do viebe «adjeni»
  1. indicatif prezintrece, prumire djin do singulî
  2. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin hati hatis
femrin padrî hateye hateyes
femrin padvant hateye hateyès

adjeni omrin

  1. k' est adjeni.
    • Adjeneye la sol verdeure d' on rivadje,
      Ses crolés ouys ont l' coleur di l' airdiè,
      Et ses blancs bresses po cdure si doûs lingaedje,
      Batèt l' cadince cwand dj' lyi va dire adiè…Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 108-109 (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
adjeni