konum

Ayrıca bakınız: mevki

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): /coˈnum/

Heceleme: ko‧num

Ad

konum (belirtme hâli konumu, çoğulu konumlar)

(coğrafya) bir şehrin uzak ve yakın çevresiyle her türlü ilişkisini sağlayan ve şehrin gelişmesini etkileyen coğrafî şartların bütünü
(sosyoloji) bir kişinin veya bir şeyin bir yerdeki durumu veya duruş şekli, pozisyon
İnsanın tabiî konumunu en uygun biçim içinde devam ettirme tavrı, medenî bir yaşayış tuzağına düşmeden de gösterilebilir. - İ. Özel
(coğrafya) yeryüzünde bir noktanın enlem ve boylamları yardımıyla bulunan yeri, konuş

Çekimleme

konum adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		konum	konumlar
belirtme		konumu	konumları
yönelme		konuma	konumlara
bulunma		konumda	konumlarda
ayrılma		konumdan	konumlardan
tamlayan		konumun	konumların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	konumum	konumlarım
	belirtme	konumumu	konumlarımı
	yönelme	konumuma	konumlarıma
	bulunma	konumumda	konumlarımda
	ayrılma	konumumdan	konumlarımdan
	tamlayan	konumumun	konumlarımın
2. tekil	yalın	konumun	konumların
	belirtme	konumunu	konumlarını
	yönelme	konumuna	konumlarına
	bulunma	konumunda	konumlarında
	ayrılma	konumundan	konumlarından
	tamlayan	konumunun	konumlarının
3. tekil	yalın	konumu	konumları
	belirtme	konumuyu	konumlarını
	yönelme	konumuya	konumlarına
	bulunma	konumuda	konumlarında
	ayrılma	konumudan	konumlarından
	tamlayan	konumunun	konumlarının
1. çoğul	yalın	konumumuz	konumlarımız
	belirtme	konumumuzu	konumlarımızı
	yönelme	konumumuza	konumlarımıza
	bulunma	konumumuzda	konumlarımızda
	ayrılma	konumumuzdan	konumlarımızdan
	tamlayan	konumumuzun	konumlarımızın
2. çoğul	yalın	konumunuz	konumlarınız
	belirtme	konumunuzu	konumlarınızı
	yönelme	konumunuza	konumlarınıza
	bulunma	konumunuzda	konumlarınızda
	ayrılma	konumunuzdan	konumlarınızdan
	tamlayan	konumunuzun	konumlarınızın
3. çoğul	yalın	konumu konumları
	belirtme	konumuyu konumlarını
	yönelme	konumuya konumlarına
	bulunma	konumuda konumlarında
	ayrılma	konumudan konumlarından
	tamlayan	konumunun konumlarının