İçeriğe atla

Liangzhu kültürü

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Liangzhu Şehrinin Arkeolojik Kalıntıları
UNESCO Dünya Mirası
Liangzhu kültürüne ait bir yada bi. Ritüel nesne, servetin ve askeri gücün sembolüdür.
Konum Çin
KriterDoğal: iii, iv
Referans1592
Tescil2019 (43. oturum)
BölgeAsya

Liangzhu kültürü (/ˈljɑːŋˈ/; M.Ö. 3400–2250), Çin'in Yangtze Nehri Deltası'ndaki son Neolitik ya da kültürüydü. Kültür, özellikle seçkin kesim mezarlarında yeşim, ipek, fildişi ve lake eserler olarak gözlemlenirken daha yoksul bireylerin mezarlarında çanak çömlek olarak gözlemlenmekteydi. Bu sınıf ayrılığı, Liangzhu döneminin, defin yapılarında toplumsal sınıflar arasında çizilen açık ayrımla sembolize edilen erken bir devlet olduğunu gösterir. Liangzhu şehir bölgesinde bir pan-bölgesel kent merkezi ortaya çıkmış ve bu alandan seçkin gruplar yerel merkezlere başkanlık etmiştir.[1] Liangzhu kültürü son derece etkiliydi ve etki alanı kuzeyde Şansi'den güneyde Guangdong'a kadar ulaşmıştı.[2] Liangzhu'daki bölgesel alanlar, Zhejiang, Yuhang County'de keşfedildi ve ilk olarak 1936'da Shi Xingeng tarafından kazıldı. İnsan kalıntılarından elde edilen DNA'ların 2007 yılında gerçekleştirilen analizi, Liangzhu kültüründe Haplogroup O1'in yüksek frekanslarını işaret etmektedir, bu sonuç da Liangzhu kültürünü modern Avustronezya ve Tay-Kaday popülasyonlarına bağlar. Liangzhu kültürünün ya da diğer ilişkili alt geleneklerin Avustronezya konuşucularının atalarının vatanı olduğuna inanılmaktadır.[3]

6 Temmuz 2019'da Liangzhu, UNESCO tarafından bir Dünya Mirası olarak listelenmiştir.[4]

  1. ^ Underhill, Anne (2013). A Companion To Chinese Archaeology. s. 574. 
  2. ^ "The height of China's history". People's Daily online. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2019. 
  3. ^ Freeman Foundation. "Lost Maritime Cultures: China and the Pacific". 1 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2019. 
  4. ^ "Seven cultural sites inscribed on UNESCO's World Heritage List". UNESCO. 6 Temmuz 2019. 22 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2019.