Konotasyon

Konotasyon^[1] veya konnotasyon,^[2] bir sözcüğün birincil ve edebî anlamlarının yanı sıra insanda uyandırdığı duygu ve düşüncelerdir.^[3] Genellikle olumsuz veya olumlu konotasyona sahip olmak şeklinde kullanılır. Örneğin Türkçede "şişko" sözcüğü olumsuz bir konotasyona sahip ve bazı durumlarda hakaret kabul edilebilirken aynı anlamdaki "kilolu" sözcüğü daha nötrdür. Benzer şekilde "tombul" sözcüğü de sevimlilik duygusu uyandırır ve daha olumlu bir konotasyona sahiptir.

Konotasyon kavramı sıklıkla denotasyon ile karşılaştırmalı olarak kullanılır. Denotasyon, bir sözcüğünbirincil anlamını temsil ederken konotasyon, bahsi geçen sözcüğün diğer karakteristikleri ile ilgili bilgi verir. Mesela anne sözcüğün asıl anlamı ve denotasyonu "çocuk sahibi kadın"dır. Aynı sözcüğün konotasyonları ise "sevgi" ve "koruma" gibi kavramlardır.^[3]

Köken Bilimi

Konotasyon sözcüğü Latince Latince: connotare (ilaveten işaretlemek) sözcüğünden gelir.^[3]

Kaynakça

^ Seminer Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi, 1995. sf 110
^ Terim sorunları ve Terim Yapma Yolları Hamza Zülfikâr. Türk Dil Kurumu. 1991. sf 21
^ ^a ^b ^c "connotation." Oxford Dictionary of English 2e, Oxford University Press, 2003.

Ayrıca bakınız

Hüsnütabir

Dilbilgisi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

[1] Seminer Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi, 1995. sf 110

[2] Terim sorunları ve Terim Yapma Yolları Hamza Zülfikâr. Türk Dil Kurumu. 1991. sf 21

[Oxford-3] "connotation." Oxford Dictionary of English 2e, Oxford University Press, 2003.

[1]

[2]

[3]