İçeriğe atla

Küçük Kardeşler Tarikatı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Bu makale, 1897'de birleşen Fransiskenlerin Gözlemci koluyla ilgilidir. Hareket içindeki diğer kollar için Fransiskenler sayfasına bakınız.

Küçük Kardeşler Tarikatı
Ordo Fratrum Minorum
KısaltmaOFM
SloganLatince: Pax et bonum (Barış ve iyilik)
ÖncülGözlemci Küçük Rahipler Tarikatı
Birleştiği4 Ekim 1897'de, Ayakkabısız Küçük Rahipler Tarikatı, Gözlemci Küçük Rahipler Tarikatı, Küçük Rahipler Recollect Tarikatı ve Reformcu Küçük Rahipler Tarikatı, Küçük Kardeşler Tarikatı adlı tek bir dini tarikat altında birleştirildi.
Kuruluş24 Şubat 1209
KurucuAssisili Francesco
Kuruluş yeriAssisi, İtalya
TürDini kurum
Yasal statüKar amacı gütmeyen kuruluş
OdakVaaz, misyonerlik, eğitim, cemaat, hayır işleri
Meslek unvanı
Rahip
MerkezGeneral Curia Via di S. Maria Mediatrice, 2500165
Konum
Kökenİtalya
Hizmet bölgesiTüm dünya
Üyeler12.726 (8.771 rahip) 2020
Resmî dillerİtalyanca, Latince
BaşkanMassimo Fusarelli (2024)
Ana organUluslararası Konsey
Ana kurumFransiskenler
GönüllüEvet
Resmî sitehttp://www.ofm.org
Eski adıGözlemci Küçük Rahipler Tarikatı
Notlar1209'da Küçük Rahipler Manastır Tarikatı'ndan, 1520'de Küçük Kapuçin Rahipleri Tarikatı'ndan ayrılmıştır.
Assisili Francesco, Küçük Kardeşler Tarikatı'nın kurucusu; Aziz Francis'in Subiaco'ya inzivaya çekildiği döneme (1223-1224) dayanan, azizin bilinen en eski tasviri.

Küçük Kardeşler Tarikatı (ayrıca Ordo Fratrum Minorum[1] Minor Friars, Fransiskenler, Fransisken Tarikatı, Küçük Rahipler Tarikatı veya Serafik Tarikatı[2] olarak da bilinir; kısaltması: OFM), 1209 yılında Assisili Francesco tarafından kurulan dilenci bir Katolik dini tarikatıdır. Tarikat, kurucusunun ve Assisili Clare, Padua'lı Anthony ve Macaristanlı Elizabeth gibi başlıca ortaklarının ve takipçilerinin öğretilerine ve manevi disiplinlerine bağlıdır. Küçük Kardeşler (Friars) Tarikatı, Fransisken hareketi içindeki çağdaş İlk tarikatların en büyüğüdür.

Küçük kardeş kavramı, Latince "Minorum" kelimesinden gelmektedir. Burada ifade edilmek istenen, toplumun en alt kesimindeki insanlardır. Toplum içinde yaşayanlar arasında bir sınıflandırma varsa, bu kast sistemi içinde en alt kastta yer alan kişileri ifade etmektedir.

Francis vaaz vermeye 1207 civarında başladı ve 1209'da Papa III. Innocentius'tan emrinin onayını almak için Roma'ya gitti. Papa tarafından onaylanan orijinal Aziz Francis Kuralı, mülk sahibi olmayı yasaklıyor ve tarikat üyelerinin vaaz verirken yiyecek dilenmesini gerektiriyordu. Bu kemer sıkma politikası, İsa Mesih'in hayatını ve hizmetini taklit etmek içindi. Fransiskenler, kilise mülklerinde konaklarken sokaklarda yürüyerek seyahat ediyor ve vaaz veriyorlardı. Üyelerden beklenen aşırı yoksulluk, Kuralın 1223'teki son revizyonunda gevşetildi. Üyelerden beklenen uyum derecesi, tarikat içinde önemli bir çatışma kaynağı olmaya devam etti ve çok sayıda ayrılığa yol açtı.[3][4]

Friars Minor Tarikatı, daha önce Observant (Gözlemci) kolu olarak bilinirdi (kısaltması: OFM Obs.), Katolik Kilisesi içindeki üç Fransisken İlk Tarikatından biridir, diğerleri Kapusenler (kısaltması: OFM Cap.) ve Conventual'lardır (kısaltması: OFM Conv). Friars Minor Tarikatı, mevcut haliyle, Papa XIII. Leo tarafından 1897'de tamamlanan birkaç küçük Fransisken tarikatının (örn. Alcantarines, Recollects, Reformanti, vb.) birleşmesinin sonucudur.[5] Kapusen ve Conventual, Katolik Kilisesi içinde Aziz Francis Kuralı'nı farklı vurgularla gözlemleyerek ayrı dini kurumlar olmaya devam etmektedir. Fransiskenler bazen alışkanlıkları nedeniyle minorites veya greyfriars olarak anılırlar. Polonya ve Litvanya'da, Sienalı Bernardino'dan sonra Bernardines olarak bilinirler, ancak terim başka yerlerde daha çok Sistersiyenleri ifade eder.

İsim ve demografik bilgiler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız: Protestanlıkta Fransiskenler ve Fransisken maneviyatı

"Küçük Kardeşler Tarikatı" genellikle sadece "Fransiskenler" olarak adlandırılır. Bu Tarikat, kökenini Assisi'li Francis'e dayandıran bir dilenci dini tarikatıdır.[6] Resmî Latince adları Ordo Fratrum Minorum'dur.[7] Bu, Francis'in kardeşliğine verdiği addır. Minör (serfler, ikinci sınıf vatandaşlar) arasında doğmuş olan Francis, dönüşümünden önce sosyal merdivende maiorum'a (soylular, birinci sınıf vatandaşlar) yükselmeyi arzuluyordu. Dönüşümden sonra kardeşliğinin adı (İkinci Sınıf Kardeşler Tarikatı), toplumda sınıfı veya vatandaşlığı olmayanlar adına toplumsal durumunu takdir etmeye başladığını gösterir.[8]

Friars Minor'un modern organizasyonu, her biri kendi Genel Bakanı (Başkanı) ve belirli bir yönetim türü altında kendi başına bir dini tarikat olarak kabul edilen birkaç ayrı aile veya gruptan oluşur. Hepsi St Francis Kuralı olarak bilinen bir düzenlemeler bütününe göre yaşarlar. Bunlar şunlardır:[7]

Küçük Rahipler Tarikatı

[değiştir | kaynağı değiştir]

"Gözlemciler" olarak bilinen Küçük Rahipler Tarikatı, en yaygın olarak sadece Fransisken rahipleri olarak adlandırılır,[6] resmi adı: "Friars Minor" (OFM).[9] 2013 Annuario Pontificio'ya göre, OFM'de 2.212 cemaat; 14.123 üye; 9.735 rahip bulunmaktadır.[10]

Küçük Kapuçin Rahipleri Tarikatı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Küçük Kapuçin Rahipleri Tarikatı veya sadece Kapuçinler,[6] resmi adı: "Friars Minor Capuchin" (OFM Cap).[9] 1.633 cemaat; 10.786 üyesi; 7.057 rahibi vardır.[10]

Manastır Fransiskenleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Manastır Fransiskenleri veya Minoritler,[6] resmi adı: "Friars Minor Conventual" (OFM Conv).[9] 667 cemaat; 4.289 üyesi; 2.921 rahibi vardır.[10]

Üçüncü Derece Aziz Francis Tarikatı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Üçüncü Aziz Francis Tarikatı (TOR): 176 topluluk; 870 üye; 576 rahip bulunmaktadır.[10]

Tarihçe

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız: Fransiskenler § Tarih

Başlangıç

[değiştir | kaynağı değiştir]
Lopud adasında Fransisken manastırı, Hırvatistan
Polonya'nın Przeworsk kentinde 15. yüzyıldan kalma Fransisken Kilisesi
Fransiskenlerin sembolü

Francis'in 1209'da duyduğu Mt 10:9'daki bir vaaz onda öyle bir etki bıraktı ki, kendini tamamen apostolik yoksulluk hayatına adamaya karar verdi. Kaba bir giysiye bürünmüş, yalınayak ve Evanjelik öğretisine göre, asa veya kese olmadan tövbe vaaz etmeye başladı.[11]

Dilenci tarikatları uzun zamandır piskoposun yargı yetkisinden muaf tutulmuşlardı ve (laik din adamlarından farklı olarak) manastırlarıyla bağlantılı kiliselerde vaaz verme ve itirafları dinleme konusunda sınırsız bir özgürlüğe sahiptiler. Bu, din adamlarının iki bölümü arasında bitmeyen sürtüşmelere ve açık kavgalara yol açmıştı. Bu sorun Trento Konsili tarafından kesin olarak çözüldü.[5]

Ayrı cemaatler

[değiştir | kaynağı değiştir]

14. yüzyıldaki sayısız anlaşmazlığın ortasında, Beguine ve Fraticelli'nin sapkın partilerinden bahsetmeye bile gerek yok, neredeyse mezheplerden oluşan bir dizi ayrı cemaat ortaya çıktı; bunlardan bazıları tarikat içinde hem münzevi hem de rahip ilkelerine göre gelişti.

  • Clareni veya Clarenini, Franciscan Celestines'in Boniface VIII tarafından bastırılmasının ardından Angelo da Clareno tarafından Ancona sınırındaki Clareno nehri üzerinde kurulan bir münzevi derneğidir. Diğer birkaç küçük cemaat gibi, 1568'de Papa Pius V yönetiminde genel Gözlemciler topluluğuyla birleşmek zorunda kalmıştır .
  • Manastır rahiplerinin (Martinianistler veya "Observantes sub ministris") yönetimi altında yaşayan yarı-Observantist kardeşler, örneğin daha sonra Boniface de Ceva'nın esas olarak Fransa ve Almanya'daki reform girişimlerinde önderlik ettiği erkek Colletan'lar;
  • 1426 yılında İspanyol Philip de Berbegal tarafından kurulan ve küçük başlığa (cappuciola) verdikleri özel önemle öne çıkan reformcu cemaat;
  • Neutri, 1463 civarında İtalya'da ortaya çıkan bir reformcu gruptur. Bunlar, Conventualler ile Observantistler arasında bir orta yol bulmaya çalışmışlar, ancak papa onları düzenli Observantistlerle veya Common Life'takilerle birleşmeye zorlayana kadar her ikisinin de liderlerine itaat etmeyi reddetmişlerdir;
  • Caperolani, 1470 civarında Kuzey İtalya'da Peter Caperolo tarafından kurulan, ancak kurucusunun 1481'deki ölümüyle dağılan bir cemaattir;

Mülkiyet kuralı

[değiştir | kaynağı değiştir]
Shanxi Fransisken Şehitleri 1900'de idam edildi.

Toplulukta, mülkiyetle ilgili kuralın yorumlanması konusunda bir görüş ayrılığı gelişti. Gözlemciler, rahiplerin bireysel veya toplumsal olarak herhangi bir mülke sahip olamayacakları konusunda katı bir yorum benimsediler. Bunun tam ve koşulsuz olarak uygulanması, tarikatın büyük ölçüde genişlemesi, öğrenim arayışı ve kasabalardaki büyük manastırların birikmiş mülkü nedeniyle uygulanamaz hale geldi. Tüm bağışlanan sadakaların, talep üzerine dağıtım yapacak olan Kutsal Makam tarafından atanan koruyucular tarafından tutulmasını öngören düzenlemeler hazırlandı. Observantizm'e veya kuralın katı bir şekilde uygulanmasına aykırı olarak, diğer dini tarikatlarda olduğu gibi mal, gelir ve mülkiyet ortaklığı anlamında Konventualizm'i tanıtan XXII. John'du. Papa Martin V, 23 Ağustos 1430 tarihli Brief Ad statum'da, Konventuallerin diğer tüm tarikatlar gibi mülk sahibi olmalarına izin verdi.[5][12]

Kollar arasında birleşme girişimi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarikatın iki ana kolu arasında bir birlik için projeler sadece Constance Konseyi tarafından değil, aynı zamanda birkaç papa tarafından da ortaya atıldı, ancak olumlu bir sonuç alınamadı. Papa V. Martin'in talimatıyla, Capistranolu John, yeniden birleşmenin temeli olarak hizmet edecek tüzükler hazırladı ve bunlar aslında 1430'da Assisi'de genel bir bölüm tarafından kabul edildi; ancak Manastır evlerinin çoğunluğu bunları kabul etmeyi reddetti ve bunlar etkisiz kaldı.

Papa IV. Innocentius, Dominikanları ve Fransiskenleri Tatarlara gönderiyor.

Aynı şekilde başarısız olan, her iki orijinal dilenci tarikatına çok sayıda ayrıcalık bahşeden, ancak tam da bu gerçekle Observants'ın gözünden düşen ve yeniden birleşme planlarında başarısız olan Fransisken Papa IV. Sixtus'un girişimleriydi. II. Julius, daha küçük kollardan bazılarını ortadan kaldırmayı başardı, ancak iki büyük partinin bölünmesine dokunmadı. Bu bölünme, sonunda, Beşinci Lateran Konseyi'nin reform hareketiyle bağlantılı olarak 1517'de Roma'da düzenlenen genel bir bölümün birleşmenin imkansızlığını bir kez daha ilan etmesinden sonra X. Leo tarafından yasallaştırıldı. X. Leo, 11 Temmuz 1516'da 31 Mayıs 1517'deki Pentekost bayramında Roma'da toplanmak üzere genel bir bölüm topladı. Bu bölüm, tüm reform edilmiş cemaatleri bastırdı ve onları Observants'a ekledi; daha sonra Observants'ı bağımsız bir tarikat ilan etti ve onları Conventuals'tan tamamen ayırdı.[5] Gayrimenkul sahibi olmaya ve sabit gelirlerden yararlanmaya izin veren Konventüellerin daha az katı ilkeleri hoşgörülebilir olarak kabul edilirken, Gözlemciler, bu usus moderatus'un aksine, kendi usus arctus'larına veya yoksullarına sıkı sıkıya bağlı kalıyorlardı.

Birleşme

[değiştir | kaynağı değiştir]

Fransisken Kuralını harfiyen takip eden tüm gruplar, Observants'a bağlandı ve Tarikat'ın Genel Bakanını seçme hakkı, tarikatın mührüyle birlikte, Observants altında birleşen gruba verildi. Bu grup, kurucunun kuralına daha sıkı bir şekilde bağlı kaldığı için, Conventual'lara karşı belirli bir üstünlük iddia etmesine izin verildi. Observant general (şimdi altı yıllığına, ömür boyu değil, seçildi) "Aziz Francis'in Tüm Tarikatı'nın Genel Bakanı" unvanını miras aldı ve "Küçük Rahipler Manastırı'nın Üstat-Generali" olarak bilinen Conventual'lar için bir başkanın seçimini onaylama hakkı verildi, ancak bu ayrıcalık pratikte hiçbir zaman yürürlüğe girmedi.

1875'te Kulturkampf, çoğunluğu Kuzey Amerika'ya yerleşen Alman Fransiskenlerin çoğunu kovdu.[5]

Giyim ve Fransızca adı Cordeliers

[değiştir | kaynağı değiştir]
Fransisken tespihi

Giyilen cübbeler renk ve diğer bazı ayrıntılarda kademeli olarak değişti. İlk başta gri veya orta kahverengi olan rengi artık koyu kahverengi. Bol kollu bir elbiseden oluşan elbise, on beşinci yüzyıldan beri yetmiş onluklu Seraphic Tespihi'nin asılı olduğu beyaz bir kordonla sınırlandırılmıştır. Ayakkabılar sandaletlerle değiştirilir. Boyun çevresinde ve omuzların üzerinden başlık sarkmaktadır.[5]

Fransa'da Fransiskenlerden "Cordeliers" olarak bahsetme alışkanlığının Yedinci Haçlı Seferi'ne kadar uzandığı söylenir; o zamanlar Louis IX, Sarazenleri takip eden özellikle gayretli rahiplerin kim olduğunu sormuş ve onlara "de cordes liés" (kordonla bağlı) denmişti. Haçlılar Fransa'ya döndüklerinde, bu isim dilin bir parçası haline geldi.[13][14]

Önemli rahipler

[değiştir | kaynağı değiştir]
Philip Fruytiers, Assisili Francis, tuval üzerine yağlıboya, Anvers Kraliyet Güzel Sanatlar Müzesi

Azizler ve Kutsanmışlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Carbio'lu Berard ve dört arkadaşı, Serafik Protomartyrs
Padovalı Antonius ve Katır Mucizesi
Bonaventure, Serafik Doktor
Roma'daki Aracoeli'deki Sienalı Bernardino'nun zaferi
Assisi'li Francis ve Kardeş Leo Meditasyonda, El Greco
Fransisken, Duns Scotus hücresinde (1872), Giacomo Favretto.
Japonya'nın 26 Şehidi (Nagasaki Şehitleri)
Sultanın Önünde Aziz Francis (Ateşle Yargılama), Fresk, Giotto
Peder Denis Jamay tarafından ilk ayin, 1615
Güney Amerika'nın Havarisi Francis Solanus, Tucuman yerlisiyle birlikte.
Juniperro Serra
Saygıdeğer Francesco Gonzaga, Mantua Piskoposu
İlk Fransisken papa Nicholas IV.
İkinci Fransisken papa Sixtus IV.
Giovanni Giocondo
Hales'li Alexander (1185-1245), Fransiskan rahibi ve ilahiyatçı.
Nicolas de Lyre, 1479
Rahip Bonaventura Baron (1610-1696)

Parantez içinde belirtilen kutlama tarihine göre düzenlenmiştir.

Kanonlaştırılmış

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Assisili Francesco, d. 3 Ekim 1226. Serafik Patrik veya Serafik Baba, mistik, misyoner ve kurucu:
    • (4 Ekim - Ana Bayram)
    • (17 Eylül - Stigmata'nın anılması);[15]
  • Sezzeli Charles, d. 1670 (6 Ocak);[16]
  • Tommaso da Cori, d. 1729 (11 Ocak)[17]
  • Carbio'lu Berard, ö. 1220, dört arkadaşıyla birlikte idam edildi, Peter, Otho, Accursius ve Adjutus, Serafik Protomartyrs (16 Ocak);[18]
  • Japonya'nın 26 şehidi, aralarında Fransisken misyonerler Philip of Jesus , Francisco Blanco ve Gonzalo Garcia'nın da bulunduğu, 1597'de ölenler, Nagasaki'de şehit edildi (5 Şubat);[19][20]
  • Haçlı John Joseph, ö. 1734 (5 Mart);[21]
  • Benedict the Moor, ö. 1589 (3 Nisan);[22]
  • Saint Joseph de Betancourt'lu Peter , ö. 1667 (25 Nisan);[23]
  • Frei Galvão, ö. 1822, Brezilya doğumlu ilk aziz (11 Mayıs);[24]
  • Peter Regalda, ö. 1456 (13 Mayıs);[25]
  • Paschal Baylon, ö. 1592 (17 Mayıs);[26]
  • Corte'li Theophilus, ö. 1740 (19 Mayıs);[27]
  • Siena'lı Bernardino, ö. 1444 (20 Mayıs);[28]
  • Padua'lı Anthony, ö. 1231 (13 Haziran);[29]
  • Nicholas Pieck, Godfried Coart ve Anthony of Weert ve Gorkum'un diğer 8 Şehidi , ö. 1572, (9 Temmuz);[30]
  • Bonaventure, ö. 1274, erken dönem Fransisken bilgini ve Serafik Doktor olarak bilinen Kilise Doktoru (15 Temmuz);[31]
  • Lipnica'lı Szymon, d. 1482 (18 Temmuz);[5]
  • Francis Solanus, ö. 1610, Güney Amerika'nın Havarisi (24 Temmuz);[32]
  • Toulouse'lu Louis, ö. 1297, Toulouse Piskoposu (19 Ağustos);[33]
  • Junipero Serra, d. 1784, Kaliforniya Havarisi (28 Ağustos);[34]
  • San Severino'lu Pacificus, d. 1721 (25 Eylül);[35]
  • Alcantara'lı Peter, ö. 1562 (19 Ekim);[36]
  • Capistrano'lu John, ö. 1456 (23 Ekim);[37]
  • Alcalá'lı Didacus (Diego), d. 1463 (12 Kasım);[38]
  • Nicholas Tavelic, ö. 1391 (14 Kasım);[39][40]
  • Port Maurice'li Leonard, ö. 1751 (26 Kasım);[41]
  • Marches'lı James (Monteprandone), ö. 1476 (28 Kasım);[42]
  • Bisignano'lu Humilis, d. 1637 (5 Aralık).[43]

Kutsanmış

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Gabriele Allegra, (26 Aralık 1907 - 26 Ocak 1976);[44]
  • Pordenone'lu Odoric, ö. 1331 (3 Şubat);[14]
  • Angelo Tancredi, ö. 1258, Assisi'li Aziz Francis'in (13 Şubat) yoldaşlarından biri;[45]
  • Prag'ın Kutsanmış Şehitleri, ö. 1611 (15 Şubat);[46]
  • Tommaso da Cori, d. 1720 (28 Şubat);[47]
  • Johannes Laurentius Weiss ve arkadaşları, ö. 1716, Etiyopya'nın Gondar kentinde şehit edildi (4 Mart);[48]
  • Horta'nın kurtarıcısı, d. 1567 (18 Mart);[5]
  • Parma'lı John, ö. 1289 (20 Mart);[49]
  • Tolentino'lu Thomas, ö. 1321, Uzak Hindistan'da şehit edildi (9 Nisan);[5]
  • Angelo Carletti di Chivasso, d. 1495 (12 Nisan);[50]
  • Andrés Hibernón Real, d. 1602 (18 Nisan);[51]
  • Ascoli'li Conrad, ö. 1290 (19 Nisan);[52]
  • Assisi'li Giles, ö. 1262 (23 Nisan), Assisi'li Francis'in ilk yoldaşı;[53]
  • Pisa'lı Agnellus, d. 1236, (8 Mayıs);[54]
  • Fabriano'lu Francis, ö. 1322 (14 Mayıs);[55]
  • John Forest, ö. 1538 (22 Mayıs), Londra'daki Smithfield'da şehit edildi;[56]
  • Juan de Prado, d. 1631 (24 Mayıs), Marakeş'te şehit edildi;[57]
  • Ceredano'lu Pacificus, d. 1482 (5 Haziran);[58]
  • Bernard of Quintavalle, ö. 1241 (10 Temmuz), Assisi'li Aziz Francis'in ilk takipçisi;[59]
  • Frédéric Janssoone, ö. 1916 (5 Ağustos);[60]
  • La Verna'lı John, dc1325 (9 Ağustos);[61]
  • Portekizli Amadeus, ö. 1482 (12 Ağustos);[62]
  • Sarteano'lu Albert Berdini, ö. 1450 (15 Ağustos), Vaizlerin Kralı;[63]
  • Luis Sotelo ve Ludovicus Sasada, d. 1624 (25 Ağustos), Ōmura, Nagazaki'de şehit edildi;[64][65]
  • Perugia'lı John ve Sassoferrato'lu Peter, ö. 1231 (3 Eylül), İspanya'daki Valensiya'da şehit edildi;[5]
  • Matelica'lı Gentil, 7 Eylül 1340'ta öldü, İran'daki Tebriz'de şehit edildi;[66]
  • Apollinaris Franco, Birinci ve Üçüncü Tarikat'ın otuz dokuz yoldaşıyla birlikte, ö. 1617–32, Japonya'da şehit edildi;[5]
  • Feltre'li Bernardine, ö. 1494 (28 Eylül);[67]
  • John Duns Scotus, ö. 1308 (8 Kasım), Orta Çağ filozofu ve ilahiyatçısı;[68]
  • Kardeş Leo, ö. 1258 (15 Kasım), Assisi'li Aziz Francis'in en gözde yoldaşlarından biri;[69]
  • Offida'lı Conrad, ö. 1306 (19 Aralık);[70]
  • Nicolás Factor, d. 1583 (23 Aralık).[71]

Muhterem veya Tanrı'nın Hizmetkarı Rahipler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Assisi Ardıçısı, ö. 1258 (29 Ocak);
  • Assisi'li Sylvester, ö. 1240 (6 Mart);
  • Antonio Margil, d. 1726 (8 Ağustos);
  • Francesco Gonzaga, ö. 1620;
  • Celano'lu Thomas, ö. 1265.

Misyonerler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Çin, Moğolistan, Hindistan ve Uzak Doğu'da

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Bohemyalı Stephen (ö. 1247)
  • Rubruck'lu William (ö. bilinmiyor, 13. yüzyılın sonu)
  • Montecorvino'lu John (ö. 1328)
  • İrlandalı James (ö. 1330)
  • Juan de Plasencia (ö. 1590)
  • Martín Ignacio de Loyola (ö. 1606)
  • Melchor Oyanguren de Santa Inés (ö. 1747)
  • Mei Zhanchun, şehit (ö. 1923)
  • Salesius Lemmens (ö. 1942)
  • Cyrillus Jarre (ö. 1952)

Kuzey Afrika ve Orta Doğu'da

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Arce'nin İlluminatusu (dc1260-66)
  • Tolentino'lu Angelo (ö. bilinmiyor, 1289'dan sonra)
  • Montelupone Mark'ı (ö. bilinmiyor, 1292'den sonra)
  • Pietro da Macerata (ö. 1307)
  • Angelo da Clareno (ö. 1337)
  • Francesco Suriano (ö. bilinmiyor, 1512'den sonra)
  • Elzear Horn (ö. 1744)
  • Frediano Giannini (ö. 1939)
  • Alberto Gori (ö. 1970)
  • Jean Mohamed Ben Abdeljlil (ö. 1979)
  • Francesco Patton (1963 doğumlu)

Kuzey Amerika'da

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Denis Jamet (ö. 1625)
  • Nicolas Viel (ö. 1625)
  • Joseph Le Caron (ö. 1632)
  • Gabriel Sagard (ö. 1636)
  • Jean Dolbeau (ö. 1652)
  • Zenobius Üyesi (dc1687)
  • Chrestien Le Clercq (ö. belirsiz, 1691'den sonra)
  • Louis Hennepin (ö. 1704)
  • José María de Zalvidea (ö. 1846)
  • John Dalton (ö. 1869)
  • Magliano'lu Pamfilo (ö. 1876)
  • Anselm Weber (ö. 1921)
  • Anton Docher (ö. 1928)

Güney ve Orta Amerika'da

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Juan de Tecto (ö. 1526)
  • Juan Juárez (ö. 1528)
  • Martín de Valencia, Meksika'daki Oniki Havarinin lideri (ö. 1534)
  • Antonio de Ciudad Rodrigo (ö. belirsiz, c.1540)
  • Francisco de Soto (ö. 1563)
  • Toribio de Benavente (ö. 1565)
  • Pedro de Aguado (ö. belirsiz, c.1589-1608)
  • Alonso de San Buenaventura (ö. 1594)
  • Francisco Pareja (ö. 1628)
  • Martín de Arvide , şehit (ö. 1630 veya 32, 27 Şubat)
  • Alonso de Benavides (ö. 1635)
  • Juan Coronel (ö. 1651)
  • Tomás Manso (ö. 1659)
  • Alonso de Posada (ö. bilinmiyor, 17. yüzyıl sonu 18. yüzyıl başı)
  • Francisco de Ayeta (ö. belirsiz, c.1689-1690)
  • Antonio de Olivares (ö. 1722)
  • Isidro de Espinosa (ö. 1755)
  • Luis Jayme (ö. 1775)
  • Juan Crespí , Junipero Serra'nın arkadaşı (ö. 1782)
  • Francisco Palóu , San Francisco'nun kurucusu (ö. 1789)
  • Juan de Santa Gertrudis (ö. 1799)
  • Fermín de Lasuén, Kaliforniya'daki Santa Barbara ve Santa Cruz'un kurucusu (ö. 1803)
  • José Francisco de Paula Señan (ö. 1823)
  • Francisco García Diego ve Moreno (ö. 1846)
  • José González Rubio (ö. 1875)
  • Odorico D'Andrea (ö. 1990)
  • Mariano Gagnon (ö. 2017)

Sahra Altı Afrika'da

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Giacomo Bini (ö. 2014)
  • Tadeusz Kusy (ö. 2024)

Güney Pasifik'te

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Patrick Geoghegan (ö. 1864)
  • Laurence Sheil (ö. 1872)
  • Ottavio Barsanti (ö. 1884)
  • Charles Horan (ö. 1900)

Piskoposlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Piskoposlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • John Pecham (ö. 1292)
  • Bonaventura Secusio (ö. 1618)
  • Francesco Gonzaga (ö. 1620)
  • Domenico Giordani (ö. 1640)
  • Dionysius O'Driscoll (ö. 1650)
  • Teofilo Testa (ö. 1695)
  • Fernando Cardinos (ö. 1794)
  • Michael Anthony Fleming (ö. 1850)
  • Enrico Carfagnini (ö. 1904)
  • Nicolás Armentia Ugarte (ö. 1909)
  • Rémy-Louis Leprêtre (ö. 1961)
  • Settimio Ferrazzetta (ö. 1999)
  • Benedict D. Coscia (ö. 2008)
  • Michael Lenihan (1951 doğumlu)
  • Francis Xavier Yu Soo-il (1945 doğumlu)

Kardinaller

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Pastör de Sarrats (ö. 1356)
  • Fortanerius Vassalli (ö. 1361)
  • Guillaume Farinier (ö. 1361)
  • Viterbo'lu Marcus (ö. 1369)
  • Frignano'lu Thomas (ö. 1381)
  • Hélie de Bourdeilles (ö. 1484)
  • Francisco Jiménez de Cisneros (ö. 1517)
  • Cristoforo Numai (ö. 1528)
  • Francisco de Quiñones (ö. 1540)
  • Lorenzo Cozza (ö. 1729)
  • Cirilo de Alameda y Brea (ö. 1872)
  • Juan Landázuri Ricketts (ö. 1997)
  • Bernardino Echeverría Ruiz (ö. 2000)
  • Aloisio Lorscheider
  • László Paskai (ö. 2015)
  • Alexandre José Maria dos Santos (ö. 2021)
  • Carlos Amigo Vallejo (ö. 2022)
  • Cláudio Hummes (ö. 2022)
  • Wilfrid Napier (1941 doğumlu)
  • Leonardo Ulrich Steiner (1950 doğumlu)
  • Pierbattista Pizzaballa (1965 doğumlu)

Papalar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Bilginler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Antropologlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Niccolò da Poggibonsi (ö. bilinmiyor, 14. yüzyılın sonları.)
  • Pedro Simon (ö. 1628)
  • José Arlegui (ö. 1750)
  • Gerónimo Boscana (ö. 1831)

Tarihçiler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Stade'li Albert (ö. 1260)
  • Thomas Tuscus (ö. 1282)
  • Salimbene di Adam (ö . 1290)
  • Paolino Veneto (ö. 1344)
  • Giovanni Giocondo (ö. 1515)
  • Henricus Sedulius (ö. 1621)
  • Patrick Fleming (ö. 1631)
  • Aodh Buidhe Mac ve Bhaird (ö. 1635)
  • Luke Wadding (ö. 1657)
  • John Colgan (ö. 1658)
  • Diogo das Chagas (ö. 1661)
  • Martin Valvekens (ö. 1682)
  • Francis Harold (ö. 1685)
  • Anthony Parkinson (ö. 1728)
  • Magliano'lu Pamfilo (ö. 1876)
  • Maynard Geiger (ö. 1977)

Filozoflar ve ilahiyatçılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Faversham'lı Haymo (ö. 1244)
  • Halesli İskender (ö. 1245)
  • Rupella'lı John (ö. 1245)
  • La Rochelle'li John (ö. 1245)
  • Digne'li Hugh (ö. 1285)
  • Aquaspartalı Matthew (ö. 1289)
  • John Pecham (ö. 1292)
  • Middleton'lu Richard (d. 1300)
  • John Marchesinus (ö. bilinmiyor, 14. yüzyılın başları)
  • Petrus Aureoli (ö. 1322)
  • Francis Mayron (ö. 1327)
  • Ockham'lı William (ö. 1347)
  • Lyra'lı Nicholas (ö. 1349)
  • Aquila'lı Petrus (ö. 1361)
  • Sarrantlı Arnald (ö. 1382 veya sonrası)
  • Francesc Eiximenis (ö. 1409)
  • Robert Colman (ö. 1428)
  • Robert de Finingham (ö. 1460)
  • Nicolas d'Orbellis (ö. 1475)
  • François Rabelais (ö. 1553)
  • Jean Benedicti
  • François Feuardent (ö. 1610)
  • John Barnewall (ö. 1650)
  • Francis Bermingham (ö. 1652'den sonra)
  • Juan Bautista
  • John Punch (ö. 1661)
  • Pedro d'Alva y Astorga (ö. 1667)
  • Mathias Hauzeur (ö. 1676)
  • Peter Valesius Walsh (ö. 1688)
  • Bonaventure Baronu (ö. 1696)
  • Herman Van Breda (ö. 1974)

Bilim insanları, bilgeler ve matematikçiler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Pedro Gallego (ö. 1276)
  • Roger Bacon, modern deneysel bilimin temel babası (d. 1292)
  • Vitello (ö. belirsiz, 1280 veya 1314)
  • Juan Gil de Zamora (ö. 1320)
  • Ockham'lı William (ö. 1347)
  • Giovanni di Casali (ö. 1374'ten sonra)
  • Berthold Schwarz (ö. bilinmiyor, 14. yüzyılın sonu)
  • Luca Pacioli (ö. 1517)
  • Juan Bermudo, matematikçi, besteci ve müzisyen (ö. 1565)
  • Vincenzo Coronelli (ö. 1718)
  • José Torrubia (ö. 1761)

Manevi yazarlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Bonaventure, erken dönem Fransisken bilgini, aziz (15 Temmuz Bayramı) ve Kilise Doktoru (ö. 1274)
  • Celano'lu Thomas (ö. 1265)
  • Hales'li Thomas (ö. bilinmiyor, 13. yüzyıl sonu)
  • Ugolino Brunforte (ö. 1409)
  • Francesc Eiximenis (ö. 1409)
  • António das Chagas (ö. 1682)
  • Pál Bajai , 18. yüzyıl rahibi ve yazarı
  • Richard Rohr (1943 doğumlu)

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Order of Friars Minor (Institute of Consecrated Life - Men) [Catholic-Hierarchy]". www.catholic-hierarchy.org. 20 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2024. 
  2. ^ "Seraphic Order". New Catholic Dictionary (İngilizce). 4 Eylül 2006. 15 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2024. 
  3. ^ "Franciscan | Definition, History, & Facts | Britannica". www.britannica.com (İngilizce). 6 Ekim 2024. 7 Ekim 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2024. 
  4. ^ "Saint Francis of Assisi | Biography, Facts, Feast Day, Patron Saint Of, & Legacy | Britannica". www.britannica.com (İngilizce). 7 Ekim 2024. 30 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2024. 
  5. ^ a b c d e f g h i j k "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Order of Friars Minor". www.newadvent.org. 24 Ağustos 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2024. 
  6. ^ a b c d "Internet History Sourcebooks: Medieval Sourcebook". sourcebooks.fordham.edu. 29 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2024. 
  7. ^ a b "Catholic Encyclopedia (1913)/Order of Friars Minor - Wikisource, the free online library". en.wikisource.org (İngilizce). 9 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2024. 
  8. ^ Cavazos-González, OFM, Gilberto (2010). Greater than a Mother's Love: The Spirituality of Francis and Clare of Assisi, University of Scranton Press, s. xiv, 5, 11-12, 19, 21, 56, 65, 91, 110, 117; Micó, Julio, "Minorità" in Dizionario Francescano. Spiritualitภa cura di Ernesto Caroli, (2 ed) Padova: Messaggero di S. Antonio, 1995, s. 1115-1119.
  9. ^ a b c Paschal Robinson (1913). "Franciscan Order" . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
  10. ^ a b c d Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana 2013 ISBN 978-88-209-9070-1), sayfa 1422
  11. ^ Paschal Robinson (1913). "St. Francis of Assisi" . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
  12. ^ "Page:Catholic Encyclopedia, volume 6.djvu/337 - Wikisource, the free online library". en.wikisource.org (İngilizce). Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  13. ^ Clary (franciscain), Léon de (1863). La Séraphique règle du Troisième Ordre de Saint-François appelé Ordre de la pénitence,... (Fransızca). Valin. 
  14. ^ a b "Histoire". Ancien couvent de la Baumette (Fransızca). 23 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  15. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. Francis of Assisi". www.newadvent.org. 15 Ağustos 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  16. ^ "CatholicSaints.Info » Blog Archive » Saint Charles of Sezze" (İngilizce). 17 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  17. ^ "CatholicSaints.Info » Blog Archive » Saint Tommaso da Cori" (İngilizce). 6 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  18. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. Berard of Carbio". www.newadvent.org. 16 Ağustos 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  19. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. Francis Xavier". www.newadvent.org. 12 Ekim 1999 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  20. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Sts. Peter Baptist and Twenty-Five Companions". www.newadvent.org. 16 Ağustos 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  21. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. John Joseph of the Cross". www.newadvent.org. 9 Mart 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  22. ^ Venable, Cecilia Gutierrez (3 Aralık 2014). "St. Benedict the Moor (1526-1589) •" (İngilizce). 22 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  23. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Bethlehemites". www.newadvent.org. 16 Ağustos 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  24. ^ Duffin, Jacalyn (2009). Medical Miracles: Doctors, Saints, and Healing in the Modern World (İngilizce). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-533650-4. 
  25. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Peter de Regalado". www.newadvent.org. 16 Ağustos 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  26. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. Pascal Baylon". www.newadvent.org. 16 Ağustos 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  27. ^ "CatholicSaints.Info » Blog Archive » Saint Theophilus of Corte" (İngilizce). 23 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  28. ^ "Franciscan Friars T.O.R. - Biography of St. Bernardine of Sienna". web.archive.org. 18 Haziran 2013. 23 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  29. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. Anthony of Padua". www.newadvent.org. 13 Ekim 1999 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  30. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. Nicholas Pieck". www.newadvent.org. 15 Ocak 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  31. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. Bonaventure". www.newadvent.org. 12 Nisan 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  32. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. Francis Solanus". www.newadvent.org. 5 Mart 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  33. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. Louis of Toulouse". www.newadvent.org. 27 Kasım 1999 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  34. ^ "Pope's canonization announcement surprises even Serra's promoters". archive.ph. 18 Ocak 2015. 18 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  35. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. Pacificus of San Severino". www.newadvent.org. 16 Ağustos 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  36. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. Peter of Alcantara". www.newadvent.org. 29 Ağustos 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  37. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. John Capistran". www.newadvent.org. 18 Ocak 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  38. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. Didacus". www.newadvent.org. 20 Mayıs 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  39. ^ "Hrvatsko nacionalno svetište sv. Nikole Tavelića – Crkva sv. Frane – Šibenik" (Hırvatça). 4 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  40. ^ "NAJAVA: Blagdan sv. Nikole Tavelića | Hrvatsko nacionalno svetište sv. Nikole Tavelića – Crkva sv. Frane – Šibenik" (Hırvatça). 14 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  41. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. Leonard of Port Maurice". www.newadvent.org. 15 Ocak 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  42. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. James of the Marches". www.newadvent.org. 18 Ocak 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  43. ^ "Humilis de Bisignano (1582-1637): biography". www.vatican.va. 6 Haziran 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  44. ^ Studium Biblicum Franciscanum (İngilizce), 29 Eylül 2024, 1 Ekim 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 24 Ekim 2024 
  45. ^ Macdonell, Anne (1902). Sons of Francis (İngilizce). J.M. Dent. 
  46. ^ "Frederick Bachstein e 13 compagni". www.causesanti.va (İtalyanca). 10 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  47. ^ "CatholicSaints.Info » Blog Archive » Book of Saints – Thomas of Cora" (İngilizce). 27 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  48. ^ "Beato Michele Pio Fasoli da Zerbo". Santiebeati.it (İtalyanca). 29 Ekim 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  49. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Blessed John of Parma". www.newadvent.org. 19 Kasım 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  50. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Bl. Angelo Carletti di Chivasso". www.newadvent.org. 28 Eylül 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  51. ^ "Blessed Andrew of Hibernon". www.roman-catholic-saints.com. 18 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  52. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Blessed Conrad of Ascoli". www.newadvent.org. 24 Ağustos 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  53. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Bl. Aegidius of Assisi". www.newadvent.org. 19 Kasım 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  54. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Bl. Agnellus of Pisa". www.newadvent.org. 11 Mart 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  55. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Bl. Francis of Fabriano". www.newadvent.org. 16 Ocak 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  56. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Bl. John Forest". www.newadvent.org. 19 Ocak 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  57. ^ "Blessed John of Prado". www.roman-catholic-saints.com. 24 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  58. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Bl. Pacificus of Ceredano". www.newadvent.org. 16 Ağustos 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  59. ^ assisiproject (7 Temmuz 2019). "THE FIRST FOLLOWER". The Assisi Project (İngilizce). 23 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  60. ^ "JANSSOONE, FRÉDÉRIC (baptized Frédéric-Cornil) (Brother Frédéric-Yves, Frédéric de Saint-Yves, Father Frédéric Janssoone, Frédéric de Ghyvelde, Good Father Frédéric)". Dictionary of Canadian Biography. 31 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  61. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Blessed John of Fermo". www.newadvent.org. 24 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  62. ^ "Blessed Amadeus of Portugal". America Needs Fatima (İngilizce). 7 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  63. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Bl. Albert Berdini of Sarteano". www.newadvent.org. 16 Ocak 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  64. ^ Fros, Henryk; Sowa, Franciszek (2007). Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: Wydawnictwo WAM - Księża Jezuici. ISBN 978-83-7318-736-8. 
  65. ^ www.vatican.va https://web.archive.org/web/20030618125907/https://www.vatican.va/roman_curia/pontifical_academies/cult-martyrum/martiri/009.html#agosto. 18 Haziran 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024.  Eksik ya da boş |başlık= (yardım)
  66. ^ "Blessed Gentle of Matelica". www.roman-catholic-saints.com. 15 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  67. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Bl. Bernardine of Feltre". www.newadvent.org. 19 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  68. ^ Spade, Paul Vincent; Klima, Gyula; Zupko, Jack; Williams, Thomas (2018), Zalta, Edward N.; Nodelman, Uri (Ed.), Medieval Philosophy, Metaphysics Research Lab, Stanford University, 27 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 24 Ekim 2024 
  69. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Brother Leo". www.newadvent.org. 25 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  70. ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Blessed Conrad of Offida". www.newadvent.org. 18 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  71. ^ "St. Nicholas Factor in Art". www.christianiconography.info. 19 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
  72. ^ a b c McBrien, Richard P., Live of the Popes, p.226, Harper Collins, 2000
  73. ^ a b c "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: List of Popes". www.newadvent.org. 11 Kasım 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2024. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Küçük_Kardeşler_Tarikatı&oldid=34414787" sayfasından alınmıştır