( Η φωτογραφία είναι από την Πανσέληνο στη Σκιάθο, Αύγουστος 2008, Νότα Κυμοθόη© Νότα Κυμοθόη
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
artnotakymothoeΑπαγορεύεται η αποθήκευσή της και ανάρτησή της, δίχως την άδειά μου)
Το παράπονο*
Ποίηση
Νότα Κυμοθόη
Που να κρυφτώ μοναξιά μου;
Με φωτίζει η λαχτάρα το έρωτα
και δεν έχει θάμνο κανένα.
Σκέπασέ με ουρανέ με τα έναστρ' αλώνια
Στο κελί μου οι τοίχοι μαυρολογάνε
γιατί ασκητεύουν κοντά μου τις νύχτες
που μάταια γυρεύω μακριά σου τον ύπνο.
Χορεύει ο χρόνος την απουσία και φεύγεις
σα μοναξιά μένει πίσω η σκόνη του
Βαθιά στην ψυχή μου η λύπη σταλάζει...
Πολύ ανοστιά οι στιγμές που πονάω
Στις άδειες παλάμες μου φυσάει ο αγέρας μια ψύχρα
σαν σε φθινόπωρο παγερό που ζυγώνει
για να μπει στη σειρά ο χειμώνας.
.*.
Νάχα παρέα τις στιγμές που πονάω...
Μέσα στο σώμα μου η ώχρα του πόνου μαυρίλα
Κι όλη η νύχτα βαριά σαν μολύβι
Τι ωραία νάσουν κοντά μου
Ν' ακούς την καρδιά μου...
Το άδειο μου σώμα σπαράζει
και λιώνει σαν πτώμα
Α, και νάχα παρέα τις στιγμές που πονάω.
*Το παράπονο, (σελ 49-50) είναι η 5η ενότητα Ποίησης από το βιβλίο "Ερώ", Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση, Νότα Κυμοθόη, εκδ. Ιωλκός, που εκδόθηκε το 1999
Νότα Κυμοθόη© Νότα Κυμοθόη
artnotakymothoe
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .