Ҳилозоизм
Ҳилозои́зм (юн. ὕλη — модда ва ζωή — зиндагӣ) — истилоҳе, ки файласуфи идеалисти англис Р. Кедворт соли 1678 барои ифодаи назарияҳои натурфалсафии мункири ҳудуди байни «зинда» ва «ғайризинда» ва қоил ба хосияти зотии нахустмодда будани «ҳаёт» ҷорӣ кардааст.
Сарчашма
[вироиш | вироиши манбаъ]- Гилозоизм // Вичлас — Гӯянда. — Д. : СИЭМТ, 2015. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 4). — ISBN 978-99947-33-77-4.
|
Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |