Jump to content

Giampaolo Pazzini

Nga Wikipedia, enciklopedia e lirë
Giampaolo Pazzini

Pazzini (2022)
Të dhënat vetjake
Emri i plotëGiampaolo Pazzini
Datëlindja2 gusht 1984 (40 vjeç)
VendlindjaPescia, Itali
Gjatësia1.80 m (5 ft 11 in)[1]
PozicioniSulmues
Karriera me të rinjtë
1999–2003Atalanta
Karriera me klube*
VitetKlubiNdeshje(Golat)
2003–2005Atalanta51(12)
2005–2009Fiorentina108(25)
2009–2011Sampdoria75(36)
2011–2012Internazionale50(16)
2012–2015Milan74(21)
2015–2020Verona128(49)
2018→ Levante (huazim)9(1)
Gjithsej495(160)
Karriera ndërkombëtare
1999–2002Italia U1612(4)
2002Italia U181(0)
2002–2003Italia U199(6)
2004–2007Italia U2122(5)
2009–2012Italia25(4)
*Ndeshjet dhe golat me klubet llogariten vetëm për ligën vendase

Giampaolo Pazzini, (lindur më 2 gusht 1984), i njohur me pseudonimin Il Pazzo (shqip: I Çmenduri), është një ish futbollist profesionist italian i cili luante si sulmues. Ai njihej për instiktin e golit dhe lëvizjet pa top, veçanërisht në zonën kundërshtare si dhe për aftësinë e shkëlqyer për të shënuar gola me kokë.

Pazzini e shpenzoi shumicën e karrierës së tij në Serie A me klube si Atalanta, Fiorentina, Sampdoria, Interi, Milani dhe Verona, duke luajtur edhe në Serie B me këtë të fundit. Ai gjithashtu pati një periudhë të shkurtër te Levante në La Liga.

Pazzini luajti mbi 40 ndeshje me ekipet e moshave të Italisë, duke fituar Kampionatin Evropian me ekipin nën-19 në vitin 2003. Ai bëri debutimin e tij me ekipin e parë në vitin 2009 dhe një vit më vonë luajti në FIFA Kupën e Botës. Pazzini regjistroi 25 ndeshje dhe 4 gola me ekipin kombëtar.

Karriera me klube

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Atalanta

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Pazzini fillimisht luajti në rajonin e Toskanës me Montecatini dhe Margine Coperta, përpara se të bëhej pjesë e akademisë së Atalantës në vitin 1993: aty ai njohi Riccardo Montolivon, të cilin do ta kishte shok ekipi te Fiorentina në vitin 2005 dhe Milani në vitin 2012.[2][3] Ai bëri debutimin e tij si profesionist më 17 gusht 2003 në humbjen 2–0 kundër Venezias në kupë.[4] Në kampionat, 19 vjeçari shënoi 9 gola në 39 ndeshje që kontribuan në rikthimin e La Deas në Serie A.[5][6]

Pazzini u konfirmua si titullar edhe në sezonin e ri,[7][8] duke bërë debutimin e tij në elitë më 12 shtator 2004 në barazimin 2–2 kundër Lecces, duke shënuar një nga golat e ekipit.[9] Gjatë fazës së parë të sezonit, ai shënoi edhe në ndeshjet kundër Interit dhe Cagliarit,[10][11] përpara se të largohej në merkaton e dimrit.[12]

Fiorentina

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Pazzini gjatë periudhës së tij te Fiorentina.

Në janar 2005, Pazzini u transferua te Fiorentina për rreth 6 milion €.[12] Gjatë pjesës së dytë të sezonit, ai shënoi edhe tre gola të tjerë në kampionat, duke ndihmuar ekipin të siguronte qëndrimin në elitë për sezonin e ardhshëm.[13] Ai u shpall lojtari i ri më i mirë i sezonit, duke mposhtur Obafemi Martins dhe Mirko Vučinić.[14] Në sezonin 2005–06, pas mbërritjes së Luca Tonit, Pazzini filloi të aktivizohej si mesfushor nga trajneri Cesare Prandelli.[15] Ai e nisi sezonin 2006–07 duke shënuar një dopietë në kupë kundër Giarres.[16] Pas kësaj, ai pësoi një dëmtim me ekipin kombëtar nën-21, duke qëndruar jashtë fushës për disa muaj.[17] Pazzini u rikthye në fushë në muajin nëntor, duke i dhënë ekipit një fitore vendimtare kundër Atalantës me një dygolësh, falë të cilës ekipi toskan – i përfshirë në skandalin e Calciopolit – eliminoi penalitetin e nisjes së sezonit, të cilën e kishin nisur me minus 15 pikë.[18]

Më 4 gusht 2007, Pazzini bëri debutimin e tij në kompeticionet evropiane duke u aktivizuar në ndeshjen e dytë të raundit të parë të Kupës UEFA kundër Groningenit; koha e rregullt dhe shtesa u mbyllën në barazim 1–1, por Fiorentina fitoi me penallti.[19] Në kampionat, ai shënoi nëntë gola duke ndihmuar ekipin të kualifikohej në UEFA Ligën e Kampioneve.[20][21] Debutimi i tij në kompeticion erdhi më 12 gusht 2008 në fitoren 2–0 kundër Sparta Pragës në ndeshjen e parë të raundit të tretë kualifikues.[22] Në kampionat, Pazzini shënoi vetëm një gol, duke humbur vendin e titullarit veçanërisht pas mbërritjes së Alberto Gilardinos, i cili u preferua në sulm krah rumuit Adrian Mutu nga Prandelli.[23] Ai u largua në merkaton e dimrit.[24]

Sampdoria

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Pazzini në stërvitje me Sampdorian.

Në janar 2009, Pazzini u transferua te Sampdoria, si pjesë e marrëveshjes që pa kalimin e Emiliano Bonazzolit te Fiorentina.[24][25] Ai shënoi golin e parë me klubin kundër Udineses në çerek-finalen e kupës.[26] Në ndeshjen e parë gjysëm-finale të këtij kompeticioni, ai shënoi një dopietë në fitoren 3–0 kundër Interit.[27] Pazzini krijoi një dyshe sulmi me Antonio Cassanon, krijueshmëria dhe teknika e të cilit rritën mesataren e golave për ndeshje të Pazzinit.[28][29] Partneriteti i tyre u krahasua me atë të Roberto Mancinit dhe Gianluca Viallit, të cilët në vitin 1991 udhëhoqën Sampdorian drejt fitmit të Scudettos.[30] Më 13 maj 2009, ai luajti në finalen e kupës kundër Lazios, me Sampdorian që u mposht 6–5 me penallti.[31]

Më 26 shtator 2009, Pazzini shënoi golin e fitores kundër Interit, duke e dërguar Sampdorian në krye të renditjes për herë të parë që nga viti 1991.[32] Megjithatë, ndryshe nga ai vit kur ata fituan kampionatin,[33] ishte Interi që u shpall kampion.[34] Pazzini pati ndikimin e tij në këtë verdikt, duke shënuar një dopietë kundër Romës, rivalit kryesor të Zikaltërve, në Stadio Olimpico, e cila rezuloi vendimtare për fatin e kampionatit.[35] Në ndeshjen e fundit të kampionatit kundër Napolit, Pazzini shënoi golin e vetëm të takimit në minutën e 51të, duke i dhënë ekipit tre pikë. Sampdoria e mbylli sezonin në vendin e katërt, duke u kualifikuar në Ligën e Kampioneve për herë të parë pas 19 vitesh.[36]

Në gusht, në raundin play-off të kompeticionit, Pazzini shënoi tre gola në dy ndeshje kundër Werder Bremenit, por Sampdoria u eliminua me rezultatin e përgjithshëm 5–4.[37] Ekipi u zhvendos në fazën e grupeve të UEFA Ligës së Evropës, aty ku sulmuesi shënoi golin e vetëm të fitores së vetme të ekipit kundër Debrecenit.[38] Më 21 nëntor, Pazzini shënoi një tregolësh në fitoren 3–2 në transfertë kundër Lecces.[39]

Internazionale

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Pazzini me Interin, 15 shkurt 2011.

Më 28 janar 2011, Pazzini u transferua te Interi për 12 milion € dhe kartonin e mesfushorit Jonathan Biabiany.[40] Ai firmosi një kontratë deri në qershor 2015.[41] Debutimi i tij erdhi tre ditë më vonë në ndeshjen kundër Palermos në San Siro; ai u aktivizua si zëvëndësues në pjesën e dytë, duke shënuar dy gola dhe duke fituar një penallti, që u shënua nga Samuel Eto'o, me Interin që fitoi 3–2 me përmbysje.[42][43] Pas kësaj, ai shënoi në fitoren 3–0 në transfertë kundër Barit në ndeshjen e dytë me klubin.[44] Më 16 shkurt, Pazzini shënoi golin e 100të në karrierë në fitoren 2–1 në transfertë kundër Fiorentinës.[45] Dy muaj më pas, Pazzini shënoi dy gola në kohën shtesë të fitores 2–1 me përmbysje kundër Cesenës, duke e mbajtur Interin në gare për Scudetton. Ai e mbylli gjysmën e dytë të sezonit me 11 gola në 20 ndeshje.[46][47] Më 29 maj, ai fitoi edhe trofeun e parë në karrierë, Kupën e Italisë, pasi Interi mposhti Palermon 3–1 në finale.[48]

Pazzini e humbi vendin e titullarit gjatë periudhës së shkurtër të trajnerit Gian Piero Gasperini në krye të solit Zikaltër.[49][50] Ai shënoi golin e parë të sezonit 2011–12 në fitoren 3–1 kundër Bolonjës në javën e 5të.[51] Në ndeshjen e rradhës, ai shënoi në fitoren 3–2 kundër CSKA Moskës në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve.[52] Pazzini gjeti më shumë hapsira me Ranierin dhe Stramaccionin si trajner,[53] por sezoni i tij ishte zhgënjyes, duke shënuar vetëm 8 gola, 5 prej të cilave në kampionat.[54][55][56]

Milan

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Pasi u nxorr në merkato nga Interi,[57] Pazzini firmosi një marrëveshje me Milanin më 22 gusht 2012.[58] Si pjesë e transferimit, Milani i pagoi Interit 7.5 milion € si dhe kartonin e Antonio Cassanos.[59][60] Më 1 shtator, në ndeshjen e tij të dytë me klubin, Pazzini shënoi tre gola në një fitore 3–1 kundër Bolonjës në shtëpi;[61] mënyra e shënimit të golave bënë që ai të krahasohej me legjendën e klubit Filippo Inzaghi.[62][63] Ai e mbylli sezonin e parë me Kuqezinjtë duke shënuar 16 gola në 37 ndeshje. Në maj 2013, ai u operua në gjurin e majtë që e mbajti jashtë fushave deri në fund të vitit.[64]

Pas rikthimit në fushë, Pazzini pësoi një tjetër dëmtim, këtë herë në muskujt e aduktorit, duke qëndruar jashtë për disa javë.[65] Ai shënoi vetëm tre gola në 21 ndeshje në sezonin 2013–14.

Pazzini gjeti më pak hapsira me emërimin e Inzaghit si trajneri i ri i ekipit për sezonin 2014–15.[66][67][68] Më 24 maj 2015, në fitoren 3–0 në shtëpi kundër Torinos, ai shënoi golin e 100të në Serie A; në këtë ndeshje ai gjithashtu veshi shiritin e kapitenit për herë të parë.[69][70]

Verona

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Në korrik 2015, në moshën 31 vjeç, Pazzini u transferua te Verona, duke u ribashkuar me ish shokun e ekipit te Fiorentina, Luca Toni.[71] Ai firmosi një kontratë pesë-vjeçare me rrogë 1 milion € në sezon.[72] Pazzini shënoi golin e parë me klubin më 18 tetor në barazimin 1–1 kundër Udineses, duke realizuar me penallti.[73] Gjatë këtij sezoni, Verona vendosi një rekord negativ duke mos fituar asnjë nga 22 ndeshjet e kampionatit;[74] ata i dhanë fund rekordit negativ duke arritur fitoren e parë sezonale kundër Atalantës, falë edhe golit të Pazzinit në minutën e 83të.[75] Më 20 shkurt 2016, ai shënoi në Derby della Scala kundër Chievos për t'i dhënë ekipit fitoren e dytë.[76] Pazzini e mbylli sezonin me vetëm 6 gola në 30 ndeshje, duke qënë sëbashku me Tonin golashënuesi më i mirë i ekipit. Verona e mbylli sezonin në vendin e fundit, duke rënë në Serie B.[77]

Në sezonin e rradhës, Pazzini kontriboi në rikthimin e menjëhershëm të Veronës në elitë. Me 23 gola në 35 ndeshje, ai u shpall Capocannoniere i kampionatit.[78] Me rikthimin në Serie A, Pazzini gjeti pak hapsira në formacion; në janar 2018, ai u transferua në Spanjë te Levante në formë huazimi deri në fund të sezonit.[79] Në debutimin e tij me klubin, Pazzini u aktivizua si zëvëndësues në ndeshjen kundër Real Madridit dhe shënoi golin që i dha ekipit një barazim 2–2 në shtëpi.[80]

Pas përfundimit të sezonit ai u rikthye te Verona, e cila do të luante sërisht në Serie B.[81] Ai u emërua kapiten i ekipit,[82] duke shënuar dhjetë gola në sezonin e rregullt dhe dy në fazën play-off (të dyja kundër Perugias);[83] Verona mposhti në finale Cittadellën dhe siguroi rikthimin e menjëhershëm në elitë.[84]

Pazzini nuk u aktivizua shpesh në fazën e parë të kampionatit, kjo edhe për shkak të problemeve fizike.[85][86] Më 15 dhjetor 2019, ai shënoi golin e parë sezonal me penallti nē barazimin 3–3 kundër Torinos.[87] Ai më pas shënoi edhe në ndeshjen e rradhës kundër SPAL më 5 janar 2020; goli i tij me kokë kontriboi në fitoren 2–0 të Verdhebluve.[88] Ai gjithashtu shënoi penallti në fitoren 3–0 kundër Lecces dhe 2–1 kundër Juventusit,[89] duke e mbyllur sezonin me 4 gola në 16 ndeshje.

Në ditët e fundit të korrikut, Pazzini njoftoi se do të largohej nga Verona.[90] Ai nuk e rinovoi kontratën dhe u largua nga klubi me të cilën luajti pesë sezone, duke regjistruar 50 gola në 135 ndeshje. Pas një tratative të shkurtër për një transferm të mundshëm te klubi i qytetit të lindjes, Pistoiese,[91][92] Pazzini njoftoi tërheqjen nga futbolli në moshën 36 vjeç.[93]

Karriera ndërkombëtare

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Pazzini ka luajtur me disa ekipe moshash të Italisë, duke fituar UEFA Kampionatin Evropian me ekipin nën-19 në vitin 2003.[94] Gjatë turnamentit, Pazzini ishte vendimtar, duke shënuar golin e vetëm të fitores 1–0 kundër Republikës Çeke në gjysëm-finale. Ai gjithashtu shënoi një nga dy golat e fitores kundër Portugalisë në finale. Nga viti 2004 e deri në 2007, ai ishte pjesë e ekipit nën-21,[95] duke marrë pjesë në dy edicione të Kampionatit Evropian.[96] Më 24 mars 2007, Pazzini shënoi një tregolësh në barazimin 3–3 kundër Anglisë në përurimin e Stadiumit Wembley;[97] ai u bë lojtari i parë që shënon në këtë stadium, duke e arritur në sekondën e 28të të ndeshjes.[97]

Pazzini u thirr për herë të parë në ekipin e parë nga trajneri Marcello Lippi[98] dhe bëri debutimin e tij më 28 mars 2009 në moshën 24 vjeç në ndeshjen kualifikuese të FIFA Kupës së Botës 2010 kundër Malit të Zi në Podgoricë, duke shënuar një nga dy golat e fitores 2–0.[99] Në ndeshjen e tij të dytë kundër Irlandës, ai u përjashtua me karton të kuq nga gjyqtari Wolfgang Stark në minutat e para të takimit pasi goditi me brryl mbrojtësin kundërshtar John O'Shea.[100] Në qershor, ai nuk u thirr në ekipin që do të luante në FIFA Kupën e Konfederatave 2009.[101]

Një vit më pas, Pazzini luajti në FIFA Kupën e Botës 2010 në Afrikën e Jugut,[102] ku Italia, i cili ishte kampioni në fuqi, u eliminua në fazën e grupeve. Ai luajti vetëm një ndeshje si zëvëndësues në barazimin 1–1 kundër Zelandës së Re.[103]

Më 6 shtator 2011, Pazzini shënoi golin e fitores kundër Sllovenisë në kualifikueset e UEFA Euro 2012, duke i siguruar Italisë matematikisht kualifikimin në turnament.[104] Megjithatë, trajneri Prandelli, me të cilin kishte punuar më parë te Fiorentina, vendosi të merrte Fabio Borinin në turnament në vend të tij,[105] për edhe për shkak të sezonit zhgënjyes që pati te Interi.[106] Mosthirrja në turnament praktikisht i dha fund karrierës së tij me ekipin kombëtar.[107][108] Ai luajti ndeshjen e fundit me Italinë më 11 shtator 2012 në fitoren 2–0 kundër Maltës në kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2014.

Profili i lojtarit

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Festimi karakteristik i Pazzinit.

Pazzini ishte një sulmues oportunist, i cili dallohej për lëvizjet e tij brënda zonës kundërshtare.[109] Ai njihej si një lojtar i rrezikshëm në luftën në ajër, duke shënuar shumë gola me kokë.[110][111] Kur ekipi nuk ishte nën zotërimin e topit, ai shpesh kthehej në mbrojtje për të kontribuar, duke fituar reputacionin e të qënit një lojtar altruist i cili sakrifikonte për ekipin. Pazzini ishte gjithashtu një specialist në gjuajtjet e penalltive, duke shënuar 35 nga 39 penalltitë që mori përsipër; në Serie A, ai humbi vetëm një nga 24 penalltitë që ekzekutoi, duke pasur një mesatare shënimi 95.8%.[112]

Jeta personale

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Pazzini vjen nga një familje futbollistësh; babai i tij Romano dhe vëllai Patrizio në të kaluarën kanë luajtur futboll në kategoritë e ulta italiane në rolin e sulmuesit.[113]

Në korrik 2011, Pazzini u martua me Silvia Slittin, me të cilën kishte një marrëdhënje dhjetë-vjeçare.[114] Ata u martuan në resortin Mandarin Oriental në Liqenin e Komos.[114] Më 21 dhjetor 2011, çifti solli në jetë fëmijën e tyre të parë, një djal të quajtur Tommaso.[115]

Pazzini ka qënë pjesë e video lojës FIFA të EA Sports; ai ishte pjesë e kopertinës të edicionit 2012 të lojës në versionin italian, përkrah yllit global Wayne Rooney dhe Philippe Mexès.[116]

Statistikat e karrierës

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Klube

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Burimi: [117][118]

Ndeshjet dhe golat sipas klubit, sezonit dhe kompeticionit
Klubi Sezoni Liga Kupa Evropa Tjetër Gjithsej
Divizioni Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola
Atalanta 2003–04 Serie B 39 9 1 0 – – 40 9
2004–05 Serie A 12 3 4 3 – – 16 6
Gjithsej 48 5 2 0 – – 50 5
Fiorentina 2004–05 Serie A 14 3 1 0 – – 15 3
2005–06 27 5 5 3 – – 32 8
2006–07 24 7 2 2 – – 26 9
2007–08 31 9 4 4 12[a] 0 – 47 12
2008–09 12 1 0 0 4[b] 0 – 16 1
Gjithsej 108 25 12 9 16 0 – 136 33
Sampdoria 2008–09 Serie A 19 11 4 4 – – 23 15
2009–10 37 19 2 2 – – 39 21
2010–11 19 6 1 1 5[c] 5 – 25 12
Gjithsej 75 36 7 7 5 5 – 87 48
Internazionale 2010–11 Serie A 17 11 3 0 0 0 – 20 11
2011–12 33 5 0 0 6[b] 3 1[d] 0 40 8
Gjithsej 50 16 3 0 6 3 1 0 60 19
Milan 2012–13 Serie A 30 15 2 1 5[b] 0 – 37 16
2013–14 18 2 1 1 2[b] 0 – 21 3
2014–15 26 4 2 1 – – 28 5
Gjithsej 74 21 5 3 7 0 – 86 24
Verona 2015–16 Serie A 30 6 1 0 – – 31 6
2016–17 Serie B 35 23 2 0 – – 36 23
2017–18 Serie A 19 4 1 0 – – 20 4
2018–19 Serie B 29 12 2 1 – – 31 13
2019–20 Serie A 15 4 1 0 – – 16 4
Gjithsej 128 49 7 1 – – 135 50
Levante (huazim) 2018–19 La Liga 9 1 0 0 – – 9 1
Gjithsej karriera 495 160 39 23 34 8 1 0 569 191
  1. ^ Të gjitha ndeshjet në Kupën UEFA
  2. ^ a b c d Të gjitha ndeshjet në UEFA Ligën e Kampioneve
  3. ^ Dy ndeshje dhe tre gola në UEFA Ligën e Kampioneve, tre ndeshje dhe dy gola në UEFA Ligën e Evropës
  4. ^ Ndeshje në Supercoppa Italiana

Kombëtarja

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Burimi: [119][120]

Ndeshjet dhe golat sipas ekipit kombëtar dhe vitit
Ekipi kombëtar Viti Ndsh Gola
Italia 2009 5 1
2010 9 0
2011 9 3
2012 2 0
Gjithsej 25 4

Golat me kombëtaren

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Burimi: [119]

Lista e golave ndërkombëtar të shënuar nga Giampaolo Pazzini
Nr. Data Vendi Ndsh Kundërshtari Goli Rezultati Kompeticioni
1 28 mars 2009 Podgorica City Stadiumi i Qytetit të Podgoricës, Podgorica, Mali i Zi 1  Mali i Zi 2–0 2–0 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2010
2 3 qershor 2011 Stadio Alberto Braglia, Modena, Itali 17  Estonia 3–0 3–0 Kualifikueset e UEFA Euro 2012
3 6 shtator 2011 Stadio Artemio Franchi, Firence, Itali 21  Sllovenia 1–0 1–0
4 11 nëntor 2011 Stadion Miejski, Wrocław, Poloni 22  Polonia 2–0 2–0 Ndeshje miqësore

Trofe

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Klube

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Internazionale

Kombëtarja

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Italia nën-19

Personale

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]

Referime

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
  1. ^ "Giampaolo Pazzini" (në anglisht). Transfermarkt. Marrë më 16 dhjetor 2024.
  2. ^ Giuseppe Calabrese (15 shkurt 2011). "C'era una Coppia La strana notte di Pazzolivo, amarcord dei gemelli diversi" (në italisht). La Repubblica. fq. 10.
  3. ^ Alessandra Gozzini (22 gusht 2012). "Pazzo e Montolivo La coppia fissa che ora si riforma" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  4. ^ U. Negrini (17 gusht 2003). "L'Atalanta stecca a Venezia (2-0) Ginestra e Fantini la puniscono" (në italisht). Eco di Bergamo.
  5. ^ Gaetano De Stefano (5 qershor 2004). "Il Messina vola in Serie A" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  6. ^ Jacopo Manfredi (12 qershor 2004). "L'Atalanta ritorna in serie A Spareggio Fiorentina-Perugia" (në italisht). La Repubblica.
  7. ^ Emanuele Gamba (9 shtator 2004). "Juve e Inter, attacco al Milan ma è un torneo di incognite" (në italisht). La Repubblica.
  8. ^ Daniele Vulpi (9 shtator 2004). "Giovani, talentuosi e sfacciati la "meglio gioventù" del calcio" (në italisht). La Repubblica.
  9. ^ "Atalanta e Lecce, la meglio gioventù pareggio tra emozioni e spettacolo" (në italisht). La Repubblica. 12 shtator 2004.
  10. ^ "L'Inter rischia di affondare alla fine ci pensa il solito Adriano" (në italisht). La Repubblica. 22 shtator 2004.
  11. ^ "Gol ed emozioni, tutto nel primo tempo Tra Atalanta e Cagliari finisce 2-2" (në italisht). La Repubblica. 23 tetor 2004.
  12. ^ a b "Bojinov alla Fiorentina" (në italisht). Eurosport. 31 janar 2005.
  13. ^ Valerio Clari (29 maj 2005). "Fiorentina salva, Brescia in B" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  14. ^ "Oscar Aic, Gilardino miglior giocatore" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 23 janar 2006.
  15. ^ Giuseppe Calabrese (7 mars 2006). "Pazzini, un gol al futuro" (në italisht). La Repubblica. fq. 10.
  16. ^ Giampiero Timossi (20 gusht 2006). "Due volte Pazzini Fiorentina avanti" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  17. ^ "L'Under21 vince in Islanda più vicino lo spareggio di ottobre" (në italisht). La Repubblica. 1 shtator 2006.
  18. ^ Luca Calamai (12 nëntor 2006). "Super Pazzini La Fiorentina toglie lo zero" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  19. ^ Alessandra Gozzini (4 tetor 2007). "Uefa amara per le italiane Passa solo la Fiorentina" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  20. ^ "La Lazio e Ballotta allo sbando la Fiorentina passa all'Olimpico" (në italisht). La Repubblica. 3 nëntor 2007.
  21. ^ "Uno splendido gol di Osvaldo la Fiorentina esulta: è Champions" (në italisht). La Repubblica. 18 maj 2008.
  22. ^ "Mutu-Gila, ed è subito Violashow" (në italisht). Eurosport. 12 gusht 2008.
  23. ^ Giuseppe Calabrese (19 tetor 2008). "Gilardino fa volare la Fiorentina e lancia subito la sfida a Toni" (në italisht). la Repubblica. fq. 53.
  24. ^ a b "Bonazzoli: "Cassano? Meglio Mutu"" (në italisht). Eurosport. 14 janar 2009.
  25. ^ ""Pazzini alla Samp, è ufficiale" Scambio sull'asse Firenze-Genova" (në italisht). La Repubblica. 14 janar 2009.
  26. ^ "Udinese, ossessione dischetto in semifinale va la Sampdoria" (në italisht). La Repubblica. 21 janar 2009.
  27. ^ Gianni Piva (5 mars 2009). "Schiaffi per Mourinho La Samp travolge l'Inter e arriva il deferimento" (në italisht). La Repubblica. fq. 48.
  28. ^ Stefano Zaino (23 shkurt 2009). "Pazzini & Cassano la nuova ditta del gol" (në italisht). La Repubblica.
  29. ^ Augusto De Bartolo (5 mars 2009). "Cassano-Pazzini nuovi gemelli del gol? Il web dice "ni"" (në italisht). Sky Sports. Arkivuar nga origjinali më 19 janar 2019. Marrë më 18 janar 2019.
  30. ^ "Pazzini e Cassano nuovi gemelli del goal? Il "Pazzo": "Che palloni mi regala Antonio..."" (në italisht). Goal.com. 27 gusht 2009.
  31. ^ Jacopo Manfredi (13 maj 2009). "Lazio, la Coppa servita ai rigori" (në italisht). La Repubblica.
  32. ^ Alberto Cerruti (27 shtator 2009). "Pazzini PER LA SAMP Inter battuta I blucerchiati soli in testa" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  33. ^ "Pazzini vola basso "Lo scudetto? È impossibile"" (në italisht). La Repubblica. 28 shtator 2009.
  34. ^ "Internazionale take fifth successive Serie A title with win at Siena" (në anglisht). The Guardian. 16 maj 2010. Marrë më 10 dhjetor 2024.
  35. ^ Franco Capitano (26 prill 2010). "Del Neri mago, Pazzini bomber la Champions è dietro l'angolo" (në italisht). La Repubblica. fq. 7.
  36. ^ Armando Ossorio (16 maj 2010). "Samp, è festa Champions Pazzini stende il Napoli" (në italisht). La Repubblica.
  37. ^ Pierfrancesco Archetti (25 gusht 2010). "Samp, che incubo Pazzini, Cassano poi la beffa al 93'" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  38. ^ Armando Ossorio (30 shtator 2010). "Pazzini di rigore Samp col minimo sforzo" (në italisht). La Repubblica.
  39. ^ Giuseppe Calvi (22 nëntor 2010). "Pazzini esagerato La Samp festeggia Il Lecce s'arrabbia" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  40. ^ "Accordo trovato Pazzini è dell'Inter" (në italisht). La Repubblica. 27 janar 2011.
  41. ^ "Welcome to Inter, Giampaolo Pazzini!". inter.it (në anglisht). F.C. Internazionale Milano. 28 janar 2011. Arkivuar nga origjinali më 31 janar 2011. Marrë më 28 janar 2011.
  42. ^ Luigi Garlando (31 janar 2011). "Rimonta da Pazzo Pazzini entra, fa 2 gol e si procura un rigore Inter da 0-2 a 3-2 in 19'" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  43. ^ Andrea Sorrentino (31 janar 2011). "L'uomo in più" (në italisht). La Repubblica. fq. 26.
  44. ^ "Pazzini leads Inter Milan to win over Bari" (në anglisht). Sportsnet. 3 shkurt 2011. Marrë më 17 dhjetor 2024.
  45. ^ Marco Gaetani (16 shkurt 2011). "Pazzini fa ripartire l'Inter Leonardo rivede il Milan" (në italisht). La Repubblica.
  46. ^ Andrea Sorrentino (1 maj 2011). "Il guastafeste Cinque minuti da Pazzo l'Inter trattiene lo scudetto" (në italisht). La Repubblica. fq. 46.
  47. ^ Andrea Sorrentino (23 maj 2011). "L'Inter si scalda con Pazzini" (në italisht). La Repubblica. fq. 31.
  48. ^ Emanuele Gamba (30 maj 2011). "Coppa sua" (në italisht). La Repubblica. fq. 25.
  49. ^ Matteo Dalla Vite (22 gusht 2011). "Ora Tevez. E non solo Gasperini: «Siamo in pochi Qui ne servono 3»" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  50. ^ Alberto Cerruti (21 shtator 2011). "Gasperini, siamo all'addio È caos Inter: senza gioco senza squadra senza punti Novara ne fa 3" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  51. ^ "Bologna 1–3 Inter" (në anglisht). Sky Sports. 24 shtator 2011. Marrë më 11 dhjetor 2024.
  52. ^ "Zárate winner gets Inter going at CSKA" (në anglisht). UEFA. 27 shtator 2011. Marrë më 11 dhjetor 2024.
  53. ^ Luigi Panella (22 janar 2012). "Milito e Pazzini firmano il sorpasso" (në italisht). La Repubblica.
  54. ^ Matteo Dalla Vite (14 shkurt 2012). "Inter venti mesi di crisi" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  55. ^ "Pazzini: «Meno gol? I problemi di squadra un po' condizionano»" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 17 shkurt 2012.
  56. ^ Sebastiano Vernazza (30 prill 2012). "La Stracura funziona L'Inter batte il Cesena ed è terza" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  57. ^ "Pazzini prepared to wait for move" (në anglisht). Soccer News. 19 gusht 2012. Marrë më 2 shtator 2012.
  58. ^ "Giampaolo Pazzini is now officially a Milan player". acmilan.com (në anglisht). A.C. Milan. 22 gusht 2012. Marrë më 22 gusht 2012.
  59. ^ "Pazzini & Cassano, scambio a Milano" (në italisht). UEFA. 22 gusht 2012.
  60. ^ "AC Milan and Inter agree terms over Pazzini-Cassano swap" (në anglisht). Goal.com. 21 gusht 2012. Marrë më 22 gusht 2012.
  61. ^ Enrico Currò (2 shtator 2012). "Gol da Pazzi. L'ultimo arrivato ne fa tre, il Milan ritrova il sorriso" (në italisht). La Repubblica. fq. 56.
  62. ^ "From Pippo to Pazzo" (në anglisht). Football Italia. 2 shtator 2012.
  63. ^ "Galliani Won Over By Pazzini" (në anglisht). Football Italia. 2 shtator 2012.
  64. ^ "Milan, Pazzini operato al ginocchio: rischia sei mesi di stop" (në italisht). La Repubblica. 23 maj 2013.
  65. ^ "Milan: Pazzini ko, lesione a adduttore" (në italisht). Il Giorno. 17 janar 2014.
  66. ^ Stefano Scacchi (24 qershor 2014). "Milan, Pazzini: "Problemi con Seedorf, mi rifarò con Inzaghi"" (në italisht). La Repubblica.
  67. ^ Fabiana Della Valle (24 qershor 2014). "Milan, Pazzini: "Rinasco con Inzaghi. Seedorf? Rapporti difficili"" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  68. ^ "Lady Pazzini contro Inzaghi: "Non c'è meritocrazia". E Galliani telefona al giocatore: "Il Milan ti stima"" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 30 tetor 2014.
  69. ^ Enrico Currò (25 maj 2015). "El Shaarawy regala al Milan due gol per il futuro E Galliani va da Ancelotti" (në italisht). La Repubblica. fq. 28.
  70. ^ Alessandra Gozzini (24 maj 2015). "Milan-Torino 3-0: 2 gol di El Shaarawy, Pazzini fa 100, Ventura fuori dall'Europa" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. Marrë më 24 maj 2015.
  71. ^ Alessandro De Pietro (29 korrik 2015). "Verona, Pazzini si presenta: "Toni è un mostro, io voglio l'Europeo"" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  72. ^ Alessandro De Pietro (10 korrik 2015). "Pazzini dice sì al Verona: contratto di 5 anni per un milione di euro a stagione" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  73. ^ "Verona-Udinese 1-1; primo gol di Pazzini con la maglia dell'Hellas" (në italisht). Eurosport. 18 tetor 2015.
  74. ^ Quique Rubio (2 shkurt 2016). "Hellas Verona, only winless team in major euro leagues" (në anglisht). Diario AS.
  75. ^ "Verona-Atalanta 2-1; un gol di Pazzini decide la contesa" (në italisht). Giallo Blu. 3 shkurt 2016.
  76. ^ Liam Stewart (20 shkurt 2016). "Hellas Verona 3-1 Chievo: Mastini triumph during hotly contested Derby Della Scala" (në anglisht). Forza Italian Football.
  77. ^ "Verona, dai gol di Toni alla stagione nera: la B a un passo, i tifosi contestano" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 17 prill 2016.
  78. ^ "Pazzini capocannoniere della Serie B" (në italisht). Tuttomercatoweb. 18 maj 2017.
  79. ^ "Verona, Pazzini al Levante in prestito con diritto di riscatto" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 31 janar 2018.
  80. ^ "Pazzini, gol al Real Madrid: un debutto più "Pazzo" dell'altro" (në italisht). Sky Sports. 4 shkurt 2018.
  81. ^ "L'Hellas Verona riparte col giallo Pazzini" (në italisht). Virgilio. 19 gusht 2018. Arkivuar nga origjinali më 29 nëntor 2023. Marrë më 12 dhjetor 2024.
  82. ^ "Pazzini o Caracciolo Chi farà il capitano?" (në italisht). Giallo Blu. 20 gusht 2018.
  83. ^ "Verona-Perugia 4-1 dts (Video Gol Serie B): Di Carmine, Empereur e Pazzini eliminano gli umbri, scaligeri in semifinale" (në italisht). SuperNews. 19 maj 2019. Marrë më 5 korrik 2019.
  84. ^ "Verona, è Serie A! Tris show al Cittadella" (në italisht). Sky Sport. Marrë më 5 korrik 2019.
  85. ^ "Bollettino medico: Giampaolo Pazzini" (në italisht). Hellas Verona F.C. Arkivuar nga origjinali më 14 janar 2020. Marrë më 14 janar 2020.
  86. ^ "Verona, Juric: "Peccato l'assenza di Pazzini, sarebbe stata la sua partita"" (në italisht). Il Corriere dello Sport. Marrë më 14 janar 2020.
  87. ^ "Il Pazzo is back! A 35 anni il gol in A che mancava dal 2017. "Ora una grande stagione"" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. Marrë më 15 dhjetor 2019.
  88. ^ "Spal Verona 0-2, Semplici rischia l'esonero" (në italisht). Il Resto del Carlino. Marrë më 14 janar 2020.
  89. ^ "Verona-Juventus 2-1: Ronaldo illude i bianconeri, Borini e Pazzini la ribaltano" (në italisht). La Repubblica. 8 shkurt 2020. Marrë më 9 shkurt 2020.
  90. ^ "Verona, i tifosi salutano Pazzini: 'Ciao capitano'" (në italisht). Sky Sport. Marrë më 5 gusht 2020.
  91. ^ Stefano Bentivogli (9 gusht 2020). "Pistoiese, idea Pazzini per la squadra di Frustalupi" (në italisht). Tutto Hellas Verona. Marrë më 2 mars 2021.
  92. ^ Marco Varini (15 gusht 2020). "Il derby in famiglia di casa Pazzini: per Patrizio il più bravo è il fratello Giampaolo" (në italisht). Marrë më 2 mars 2021.
  93. ^ "Pazzini annuncia il ritiro: "È stato un viaggio pazzesco" - Sportmediaset". Sportmediaset.it (në italisht). Marrë më 21 nëntor 2020.
  94. ^ a b Francesco Oddi (5 gusht 2003). "L'Under19 è campione d'Europa" (në italisht). Campionato Primavera.
  95. ^ "Atalanta, sapiente mix" (në italisht). Eurosport. 6 shtator 2004.
  96. ^ "Under 21, debutto con un pareggio il ct Casiraghi: "Sono soddisfatto"" (në italisht). La Repubblica. 16 gusht 2006.
  97. ^ a b Andrea Elefante (25 mars 2007). "Pazzini show (tre gol). E il nuovo Wembley lo applaude" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  98. ^ "Lippi ignora Cassano ci sono Motta e Pazzini" (në italisht). La Repubblica. 22 mars 2009.
  99. ^ Luigi Panella (28 mars 2009). "Pirlo-Pazzini e l'Italia va" (në italisht). La Repubblica.
  100. ^ Armando Ossorio (1 prill 2009). "Il Trap fa soffrire l'Italia" (në italisht). La Repubblica.
  101. ^ "Confederations, c'è Santon Fuori D'Agostino e Pazzini" (në italisht). La Repubblica. 4 qershor 2009.
  102. ^ Riccardo Pratesi (1 qershor 2010). "Italia, Lippi sceglie i 23 Borriello o Rossi a casa" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  103. ^ Maurizio Crosetti (20 qershor 2010). "Delusione Italia Adesso si fa dura" (në italisht). La Repubblica.
  104. ^ Alessandro Massini Innocenti (6 shtator 2011). "Pazzo-gol, l'Italia si qualifica" (në italisht). Sport Mediaset. Arkivuar nga origjinali më 19 janar 2019.
  105. ^ Eva A. Provenzano (13 maj 2012). "I trenta convocati di Prandelli per l'Europeo. Fuori Pazzini, dentro Ranocchia". fcinter1908.it (në italisht).
  106. ^ Riccardo Pratesi (30 maj 2012). "L'Italia con l'attacco mignon Meglio i piedi buoni dei muscoli" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  107. ^ Enrico Currò (2 shtator 2012). "Pazzini e il sogno azzurro "Ma non mi faccio illusioni"" (në italisht). La Repubblica.
  108. ^ Stefano Rossi (4 mars 2013). "Pazzini: "Prandelli? Entrambi sappiamo cosa pensa l'altro..."" (në italisht). Viola News.
  109. ^ "L'Opinione: Non sono Vialli-Mancini, ma semplicemente Cassano-Pazzini!" (në italisht). Goal.com. 2 mars 2009.
  110. ^ Timothy Ormezzano (3 qershor 2010). "Prima punta cercasi, Pazzini il più vicino" (në italisht). La Repubblica.
  111. ^ Enrico Bricchi (20 maj 2017). "Il pazzo Pazzo" (në italisht). Arkivuar nga origjinali më 17 janar 2019. Marrë më 16 janar 2019.
  112. ^ "Giampaolo Pazzini - Reti da rigore" (në italisht). Transfermarkt. Marrë më 9 shkurt 2020.
  113. ^ "Pazzini Senior centra il poker di vittorie con il Margine Coperta" (në italisht). Il Tirreno. 11 janar 2019.
  114. ^ a b "Wedding Bells for Giampaolo and Silvia". 7msport.com (në anglisht). 10 korrik 2011. Marrë më 15 gusht 2011.
  115. ^ "Arriva baby Pazzini". vanityfair.it (në italisht). Vanity Fair. 24 tetor 2011. Marrë më 23 dhjetor 2011.
  116. ^ Adriano Della Corte (29 korrik 2011). "FIFA 12: Giampaolo Pazzini sulla boxart italiana". everyeye.it (në italisht). Marrë më 25 prill 2015.
  117. ^ "Giampaolo Pazzini" (në anglisht). Soccerway. Marrë më 15 dhjetor 2024.
  118. ^ "Giampaolo Pazzini" (në anglisht). World Football. Marrë më 15 dhjetor 2024.
  119. ^ a b "Giampaolo Pazzini". EU-Football.info (në anglisht). European Football. Marrë më 23 janar 2019.
  120. ^ Benjamin Strack-Zimmermann. "Giampaolo Pazzini" (në anglisht). National Football Teams. Marrë më 29 tetor 2022.
  121. ^ "Eto'o brace helps Inter win Coppa Italia" (në anglisht). ESPN FC. 29 maj 2011. Arkivuar nga origjinali më 25 tetor 2012. Marrë më 31 maj 2011.
  122. ^ "Oscar, solo Gilardino e Juve". La Gazzetta dello Sport (në italisht). 23 janar 2006. Marrë më 25 nëntor 2016.
  123. ^ "Happy birthday, Giampaolo Pazzini" (në anglisht). Football Italia. 2 gusht 2017. Marrë më 2 tetor 2017.

Lidhje të jashtme

[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Wikimedia Commons ka media në lidhje me Giampaolo Pazzini.
Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Giampaolo_Pazzini&oldid=2732148"