Prijeđi na sadržaj

ZBOR

Izvor: Wikipedija
Obeležje Ljotićevog Zbora.

Združena borbena organizacija rada (skraćeno ZBOR), poznat i kao Jugoslovenski narodni pokret „ZBOR“ je bio pokret jugoslovenskog fašizma[1] i konzervativnog nacionalizma u Kraljevini Jugoslaviji, točnije na području Srbije.

Glavna načela ZBOR-a su bila: anti-komunizam, borba protiv „jevrejske zavere“ i zalaganje za staleško uređenje države.[2] Vođa pokreta je bio Dimitrije Ljotić, a jedan od ideologa Nikolaj Velimirović. ZBOR je imao uzore i vodilje u desničarskim i fašističkim strankama Italije, Njemačke, ali i Francuske.

"Zboraši" su odricali da su i sami nosioci fašističkih ideja, ali ne zato što se sa njima nisu slagali, već što su verovali da su strani „novi nacionalizmi“ – fašizam i nacionalsocijalizam – specifično italijanski i nemački produkt, dok je ideologija Zbora, iako sastavni deo globalne pojave „novog nacionalizma“, autentična domaća tvorevina.[3]

Nemački okupator je nakon okupacije Srbije zabranio delovanje svih političkih partija, osim Jugoslovenskog narodnog pokreta Zbor, koji nakon komadanja Jugoslavije menja naziv u Narodni pokret Zbor.[4]

Po izbijanju ustanka u Srbiji, iz ovog pokreta formira se paravojna formacija "Ljotićevci" koja je uživala veliku podršku njemačke vojske, s kojima je usko surađivao. Ljotićevci su formirali Srpski dobrovoljački korpus (SDK), koji je tada činio glavnu komponentu oružanih snaga generala Milana Nedića.

Nastanak

[uredi | uredi kod]
Dimitrije Ljotić

Pokret „Zbor" predstavlja jednu vrstu nacionalsocijalističke partije, koju je, kratko vreme po preuzimanju vlasti u Rajhu, formirao izvesni Ljotić i vodi je do sada. Njena osnovna načela su: borba protiv slobodnih zidara, protiv Jevreja, protiv komunista, protiv zapadnjačkog kapitalizma i njegovih oblika dotrajalosti. Njihovi spoljnopolitički ciljevi su: tesno povezivanje uz Nemačku jedne nezavisne Srbije, koja se ograničava na svoje nacionalne osnove.[5]

– Izveštaj nemačkog glavnokomandujućeg generala Srbije o ljotićevcima od 7. marta 1943.

"Združena borbena organizacija rada" (ZBOR) je nastala 6. januara 1935. godine u Ljubljani, spajanjem više nacionalističkih desničarskih jugoslovenskih organizacija i grupa kao odgovor na svetsku ekonomsku krizu tridesetih godina: „Jugoslovenske akcije“ iz Beograda, grupe okupljene oko Dimitrija Ljotića iz Beograda i „Boračke organizacije Jugoslavije“ iz Ljubljane. Za prvog predsednika pokreta izabran je Dimitrije Ljotić.

Program

[uredi | uredi kod]

Mada je programskim načelima bio sličan italijanskim fašistima (staleško uređenje), Zbor je uvek naglašavao da je on samosvojan pokret koji nema uzore ni u nacizmu ni u fašizmu.

Mi nismo fašisti. Ni naša misao fašizam. Sto puta smo to kazali i dokazali. Iako Stojadinović ide u Rim da kopira fašizam, ili u Berlin da kopira hitlerizam, on našu misao ne uzima, već tuđu“ — rekao je Ljotić povodom sukoba sa Milanom Stojadinovićem, tadašnjim predsednikom Jugoslovenske vlade.[nedostaje referenca]

Glavne karakteristike programa i delovanja JNP Zbor su:

  • staleško uređenje države
  • antikomunizam
  • verovanje u postojanje „jevrejske zavere“
  • jugoslovenstvo
  • patrijarhalna i religijska tradicija jugoslovenskih naroda

Mada je programski bio protiv parlamentarnog sistema političkih stranaka Zbor je nekoliko puta učestvovao na izborima bez većeg uspeha.

Drugi svetski rat

[uredi | uredi kod]
Nemački vojnici odvode civile na streljanje u Kragujevcu, oktobra 1941. Ljotićevci su pomagali Nemcima u provođenju kragujevačkog masakra.[6]

Kad je 30. aprila 1941. šef Upravnog štaba dr Harold Turner formirao „komesarsku vladu“, na čelu sa Milanom Aćimovićem, dva od deset „komesara“ (inž. Milosav Vasiljević i dr Stevan Ivanić) bili su članovi Zbora[7]. Nedićeva vlada je jednom od svojih prvih odluka, pored devet oružanih odreda, 5. septembra 1941. formirala i ljotićevski odred od članova i pristalica Zbora, takozvani Prvi odred srpskih dobrovoljaca, u jačini od 120 ljudi.[8] Ukupno su formirana 23 dobrovoljačka odreda.[9] Oni su, pod nadzorom Nemaca, preformirani u bataljone i pukove, prerastavši u „Srpski dobrovoljački korpus“. Veliki deo predratnih Zboraša postali su pripadnici „Srpskog dobrovoljačkog korpusa“, vojne jedinice pod komandom Vermahta, odnosno NedićeveVlade narodnog spasa“. Ova formacija nazivana je i „Ljotićevci“ jer je Dimitrije Ljotić imao jak uticaj na mobilizaciju, formiranje i borbeni duh, i mada nije bio komandant, bio je idejni vođa i glavni oficir za moral.

Veći broj Zboraša učestvovao je u radu Nedićeve vlade, u specijalnoj policiji i drugim organima Nedićeve vlasti. Sam Ljotić bio je od 7. jula 1941. „Izvanredni komesar za obnovu Smedereva“.

Literatura

[uredi | uredi kod]

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. R. J. B. Bosworth The Oxford handbook of fascism
  2. Kanonizacija "proroka" antisemitizma[mrtav link]
  3. http://www.helsinki.org.rs/serbian/doc/Ogledi15.pdf
  4. Mesta stradanja i antifašističke borbe u Beogradu 1941–44.. Arhivirano iz originala na datum 2014-12-17. Pristupljeno 2014-10-23. 
  5. https://www.znaci.org/00001/4_12_3_32.htm
  6. Antić 2012: str. 29
  7. Borković 1979: str. 33–34 sfn error: multiple targets (2×): CITEREFBorković1979 (help)
  8. Borković 1979: str. 126 sfn error: multiple targets (2×): CITEREFBorković1979 (help)
  9. Borković 1979: str. 125 sfn error: multiple targets (2×): CITEREFBorković1979 (help)

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]