Cezarije od Arlesa
Cezarije od Arlesa (latinski: Caesarius Arelatensis, francuski: Césaire d'Arles, Chalon-sur-Saône, 468/470 - Arles, 27. august 542), kasnije poznat i kao Sveti Cezarije od Arlesa, bio je biskup Arlesa, poznat po propovijedima koje su značajno uticale na razvoj zapadnog kršćanstva u ranom srednjem vijeku.
Cezarije se rodio u današnjem Chalonu u galorimsko-burgundskoj porodici. I on i sestra Cezarija su se od malih dana posvetili kršćanskom monasticizmu. Nakon prvih vjerskih studija je došao u samostan Lerins gdje je zbog sklonosti askezi postao nepopularan kod drugih redovnika, ali se isto tako razbolio. Zbog toga je odveden u Arles, gdje je biskup bio njegov rođak Eonije. On ga zaredio, učinio svojim đakonom i prezbiterom. Nakon Eonijeve smrti, Cezarije je postao biskup Arlesa.
Cezarijevo stolovanje je koincidiralo sa borbom Ostrogota, Vizigota i Franaka za prevlast nad današnjom južnom Francuskom. Zbog toga je Cezarije dosta vremena mogao ulagati u diplomatske napore kako bi vlastiti grad spriječio od razaranja, ali isto tako potrošio ogromne količine novca za otkup slobode svojih sugrađana koji su bili zarobljeni. Istovremeno je imao vremena za intenzivnu prepisku sa papama, te je stekao veliki ugled kod Feliks IV. Godine 529. je održao znameniti Sabor u Orangeu na kome je osuđena doktrina semipelagijanstva, a što je potvrdio papa Bonifacije II.
Ostalo je sačuvano 250 Cezarijevih propovijedi, koje su kasnije bile često citirane u srednjem vijeku. U njima Cezarije osuđuje kompromitiranje kršćanske vjere koje je, po njemu, predstavljalo sinkretičko prihvaćanje paganskih običaja, te osuđuje blud i zalaže se za kršćansku čednost.
Cezarija su kasnije za sveca prihvatili kako Rimokatolička, tako i pravoslavne crkve.
Shahan, first=Thomas (1908). „St. Caesarius of Arles”. Catholic Encyclopedia. 3. New York: Robert Appleton Company.- "Caesarius of Arles: Life, Testaments, Letters
- "Caesarius of Arles: The Making of a Christian Community in Late Antique Gaul"
