Prijeđi na sadržaj

Augustin od Canterburyja

Izvor: Wikipedija
(Preusmjereno sa stranice Augustine of Canterbury)
Augustine
nadbiskup Canterburyja
Illuminated manuscript with a forward-facing man in the middle of the large H. Man is carrying a crozier and his head is surrounded by a halo.
Portret s natpisom "AUGUSTINUS" iz 8. vijeka Beda iz Sankt Peterburga, iako se možda pod njime podrazumevao Grgur Veliki.[notes 1]
Nadbiskupija/arhiepiskopijaKenterberijska nadbiskupija
Stolovanje završiloverovatno 26. maja 604
PrethodnikNema
NasljednikLavrentije Kenterberijski
Ostale funkcijeprior Opatije svetog Andreje
Redovi
Konsekracijacca. 597
Lični detalji
Ime po rođenjuAvgustin
Rođenje6. vek
Rim
Smrtverovatno 25. maj 604
Canterbury, Kent, Engleska
SahranjenKatedrala u Kenterberiju
Svetost
Datum slave26. maj (anglikanci)
26. maj (pravoslavci)
27. maj (rimokatolici)
28. maj (rimokatolički kalendar 1882–1969)
Štovanje uRimokatolička crkva
anglikanska zajednica
pravoslavna crkva
KanonizacijaPre-kongregacijski
Kanonizacija odPre-kongregacijski
SvetištaOpatija St. Augustine's, Canterbury

Avgustin Kenterberijski (prva trećina 6. veka26. maj 604) bio je benediktinski monah koji je postao prvi biskup Kenterberija 598. godine. Smatra se za Apostola Engleske i osnivača crkve u Engleskoj. Bio je jedan od članova Gregorijanske misije.

U vreme njegovoj dolaska su istočnim delom Britanije vladali Anglosaksonci, potomci germanskih doseljenika iz 5. veka koji se, za razliku od brito-rimskih domorodaca nisu pokrstili. Jedan od njihovih vladara, Etelbert, kralj Kenta se oženio za Bertu, kćer franačkog kralja Hariberta koja je bila hrišćanka i koja se sa sobom dovela biskupa Liudharda. Njih dvoje su počeli pokrštavati Etelbertove podanike, a ubrzo potom zamolili kralja da pozove misionare. Etelbert, koji je bio pagan, je na to pristao te poslao pismo papi Grguru Velikom.

Papa je 595. za misiju odabrao Avgustina, priora opatije Svetog Andreje u Rimu. Veruje se kako je Avgustin za misiju odabran zbog svog dobrog poznavanja Biblije. Pre misije je papa poslao pismo franačkim kraljevima Teuderiku II, Teodebertu II, Klotaru II i kraljici Brunhildi od kojih je tražio pomoć. Ona je pružena, kako u novcu i namirnicama, tako i u prevoditeljima.

Avgustin se u Britaniju iskrcao na čelu grupe od 40 ljudi, uglavnom monaha. U sam Kent su došli oko 597. gde im je kralj dozvolio da propovedaju u njegovoj prestonici Kenterberi na temeljima nekadašnje rimske crkve sv. Matina. Avgustin je nedavno po odlasku osnovao opatiju Svetog Andreje u Kenterberiju, koja se često naziva prvom benediktinskom opatijom izvan Italije. Sam kralj se pokrstio između 597. i 601. Posle toga je Avgustin rukopoložen za prvog kenterberijskog biskupa, odnosno nadbiskupa.

Avgustin je osnovao biskupije u Londonu i Ročesteru, ali njegovi pokušaji da svoj autoritet proširi na ostatak Britanije nisu imali uspeha. Kao razlog se navodi oklevanje hrišćanskih Brita da se pokore nadbiskupu iza koga je stajao donedavno paganski anglosaksonski kralj, kao i razlike u obredima između rimske Crkve koju je predstavljao Avgustin sa jedne i lokalnih hrišćanskih tradicija poznatih kao keltsko hrišćanstvo sa druge strane. Avgustinova nadbiskupija se, sa druge strane, po nalogu pape jasno stavljena izvan nadležnosti franačkih biskupa, čime je Etelbertova država potvrdila svoju nezavisnost.

Avgustin je pre svoje smrti u kenterberijskom manastiru osnovao školu, na čijem se mestu danas nalazi tzv. Kraljeva škola, koja se zbog toga često naziva najstarijom školom u Engleskoj.

Avgustin je pokopan u kenterberijskoj katedrali, a kasnije slavljen kao svetac. Za vreme Engleske reformacije je njegovo svetište uništeno, a mošti razbacane.

Napomene

[uredi | uredi kod]
  1. Natpis je u aureoli i naknadno unesen. Lik je identificiran sa svešteničkom tonzurom.[1] Teza da predstavlja Gregorija je nedavno iznesena u članku Daglasa Dejlsa.[2]

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. Schapiro "Decoration of the Leningrad Manuscript of Bede" Selected Papers: Volume 3 pp. 199; 212–214
  2. Dales "Apostle of the English" L'eredità spirituale di Gregorio Magno tra Occidente e Oriente p. 299

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]
Rimokatoličke crkvene titule
Nova titula Nadbiskup Canterburyja
597–604
Slijedi:
Lavrentije