Alkibijad
Alkibijad je rođen oko 450. pne. u Atini; umro je 404. pne. u Melisi (Melissa), mala Azija današnja Anatolija u zapadnoj Turskoj.
Alkibijad je bio atinski državnik i vojskovođa, koji je kroz njegov oportunizam i željom za vlašću doprineo do atinskog poraza u peloponeskom ratu, koji je trajao od (431. pne. pa do 404. pne.) Alkibijad potiče iz jedne velike Atinske otmene familije, sa majčine strane bio je jedan Alkmeonide (jedna stara aristokratska familija u Atini).
Nakon smrti njegovog oca 447. pne. rastao je Alkibijad u kući kod njegovog strica Periklea, (koji je takođe bio državnik), gde je ponekad bio podučavan od strane Sokrata. Nakon smrti Kleona probio se Alkibijad u sam vrh radikalnih demokrata, i vodio je jednu politiku koja je imala cilj da izolira Spartu.
Njegov politički protivnik bio je Nikija, koji je nakon smrti Periklea preuzeo vođstvo desničarskih demokrata i u Peloponeskom ratu se trudio da uspostavi mir između Atine i Sparte, pri čemu je doprineo da se usvoji po njemu nazvani ugovor «Nikijski Mir». Alkibijadu je takođe uspelo da nagovori Atinjane da odustanu od tog ugovora.
415. pne. kreće Alkibijad u takozvanu «Sicilijansku Ekspediciju» protiv Sirakuza, ta Sicilijanska ekspedicija završila se sa porazom Atinske vojske, što dovodi do preokreta u Peloponeskom ratu, u korist Sparte. Nakon jednog zločina nad kipom boga Hermesa koji se verovatno lažno pripisuje Alkibijadu, morao je da pobegne za Spartu.
Spartancima izdaje ratni plan Atinjana i potpomaže u stvaranju alijanse između Sparte i Sirakuza, koji su pobedili Atinu.
U Atini je za tu izdaju osuđen u begstvu na smrtnu kaznu, a sva njegova imovina je zaplenjena. Ponovo se pomirio sa Atinom i više puta je postavljan na vrh Atinske vojske. 411. pne. pobeđuje protiv Spartanaca kod Abidosa.
407. pne. vraća se nazad za Atinu, gde je sa velikim oduševljenjem dočekan i oslobođen od svih optužbi, ponovo je proglašen za vođu Atinske vojske. 406. pne. nakon jednog poraza vojske u njegovom odsustvu a pod vođstvom njegovog zamenika protiv Persije, ponovo je proteran i povlači se na svoje imanje u Trakiji, kasnije beži od Spartanaca za Persiju. 404. pne. pod nalogom Sparte je ubijen.
