У этой страницы нет
проверенных версий , вероятно, её качество
не оценивалось на соответствие стандартам.
Морфологические и синтаксические свойства[ править ]
Основа инфекта: mutuā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
mutuō
mutuor
mutuem
mutuer
—
—
2 p.
mutuas
mutuāris
mutues
mutuēris
mutuā
mutuare
3 p.
mutuat
mutuātur
mutuet
mutuētur
—
—
Plur.
1 p.
mutuāmus
mutuāmur
mutuēmus
mutuēmur
—
—
2 p.
mutuātis
mutuāmini
mutuētis
mutuēmini
mutuāte
mutuamini
3 p.
mutuant
mutuantur
mutuent
mutuentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
mutuābam
mutuābar
mutuārem
mutuārer
2 p.
mutuābas
mutuabāris
mutuāres
mutuarēris
3 p.
mutuābat
mutuabātur
mutuāret
mutuarētur
Plur.
1 p.
mutuabāmus
mutuabāmur
mutuarēmus
mutuarēmur
2 p.
mutuabātis
mutuabamini
mutuarētis
mutuarēmini
3 p.
mutuābant
mutuabantur
mutuarent
mutuarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
mutuābo
mutuabor
—
2 p.
mutuābis
mutuaberis
mutuāto
3 p.
mutuābit
mutuabitur
mutuāto
Plur.
1 p.
mutuabimus
mutuabimur
—
2 p.
mutuabitis
mutuabimini
mutuatōte
3 p.
mutuabuntur
mutuanto
Infīnitivus praesentis actīvi
mutuāre
Infīnitivus praesentis passīvi
mutuāri
Participium praesentis actīvi
mutuāns
Gerundium
mutuandī
Gerundivum
mutuandus, -a, -um
Основа перфекта: mutuāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
mutuāvī
mutuāverim
mutuāveram
mutuāvissem
mutuāverō
2 p.
mutuāvisti
mutuāveris
mutuāveras
mutuāvisses
mutuāveris
3 p.
mutuāvit
mutuāverit
mutuāverat
mutuāvisset
mutuāverit
Pl.
1 p.
mutuāvimus
mutuāverimus
mutuāverāmus
mutuāvissēmus
mutuāverimus
2 p.
mutuāvistis
mutuāveritis
mutuāverātis
mutuāvissētis
mutuāveritis
3 p.
mutuāvērunt
mutuāverint
mutuāverant
mutuāvissent
mutuāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
mutuāvisse
Основа супина: mutuāt-
Participium perfecti passivi
mutuātus, -a, -um
Participium futuri activi
mutuātūrus, -a, -um
Supinum I
mutuātum
Supinum II
mutuātū
mutuo
Глагол, первое спряжение.
Корень: -- .
заимствовать ◆ Non defuerunt interim novi ex Jansenii schola sectarii, qui hanc Ecclesiae Sedisque Apostolicae prudentissimam oeconomiam mutuato a Lutheranis Calvinianisque stylo reprehendere non sunt veriti […] — Встречались новые сектанты из янсенистской школы, которые не побоялись порицать стилем, заимствованным у лютеран и кальвинистов, это самое благоразумное ведение дел церкви и Апостолического Престола […] Григорий XVI , «Inter præcipuas», 1844 г. [источник — [1] ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[ править ]