Przejdź do zawartości

zdrada

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA[ˈzdrada], AS[zdrada]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) działanie na szkodę narodu lub kraju
(1.2) niedochowanie wierności (zazwyczaj seksualnej) małżeńskiej lub partnerskiej
(1.3) odstąpienie od zasad lub wartości
(1.4) ujawnienie wspólnej lub cudzej tajemnicy
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Zdradził ojczyznę! Jest wojna. Jest tylko jedna kara za zdradę - kara śmierci.
(1.2) Wiem już o Twojej zdradzie. Kaśka wszystko widziała, tam, pod kinem.
(1.3) Często słyszałem opinie o mojej rzekomej zdradzie wartości i ideałów. A ja tylko zmieniłem poglądy.
(1.4) Powiedziałeś im, gdzie ukryliśmy złototo zdrada!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1) odstępstwo, niedochowanie zasad/wierności, nielojalność, niewierność, przeniewierstwo, wiarołomstwo
(1.2) cudzołóstwo, skok w bok
(1.3) sprzeniewierzenie
(1.4) sypnięcie, wydanie, wyjawianie
antonimy:
(1) wierność
(1.1) patriotyzm
(1.2) wierność małżeńska, przen. celibat
(1.3) wiara, prawość
(1.4) dochowanie tajemnicy, trzymanie gęby na kłódkę, milczenie jak głaz
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zdrajca m, zdrajczyni ż, zdradzanie n, zdradźca mos
czas. zdradzić dk., zdradzać ndk.
przym. zdradliwy, zdradziecki
przysł. zdradliwie, zdradziecko
związki frazeologiczne:
zdrada stanu
przysłowie: gdzie dwóch, tam rada, gdzie trzech, tam zdrada[1]
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dwaj” w: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Druk Emila Skiwskiego, Warszawa 1889–1894, s. 113.