zapożyczenie

zapożyczenie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌzapɔʒɨˈt͡ʃɛ̃ɲɛ], AS: [zapožyčẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona z języka obcego; zob. też zapożyczenia językowe w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zapożyczenie	zapożyczenia
dopełniacz	zapożyczenia	zapożyczeń
celownik	zapożyczeniu	zapożyczeniom
biernik	zapożyczenie	zapożyczenia
narzędnik	zapożyczeniem	zapożyczeniami
miejscownik	zapożyczeniu	zapożyczeniach
wołacz	zapożyczenie	zapożyczenia

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) zapożyczenia angielskie / arabskie / germańskie / greckie / hebrajskie / łacińskie / romańskie / ruskie / słowiańskie

synonimy:

(1.1) barbaryzm, pożyczka, wyraz obcy, kalka

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) wyraz

hiponimy:

(1.1) amerykanizm, anglicyzm, arabizm, cerkiewizm, egzotyzm, europeizm, germanizm, grecyzm, hebraizm, hellenizm, hungaryzm, hybryda, iberyzm, internacjonalizm, japonizm, jidyszyzm, kalka, latynizm, lituanizm, makaronizm, orientalizm, romanizm, slawizm, turcyzm

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zapożyczanie n, pożyczka ż

czas. zapożyczać ndk., zapożyczyć dk.

przym. pożyczkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) rzecz. odczas. od zapożyczyć

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Językoznawstwo

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) borrowing, loanword
• białoruski: (1.1) запазы́чанне n
• bułgarski: (1.1) заемка ż
• hiszpański: (1.1) préstamo m
• niderlandzki: (1.1) leenwoord n
• niemiecki: (1.1) Lehnwort n
• rosyjski: (1.1) заи́мствование n
• szwedzki: (1.1) lånord n
• ukraiński: (1.1) запози́чення n
• węgierski: (1.1) jövevényszó
• włoski: (1.1) forestierismo m

źródła: