Przejdź do zawartości

skakać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: skakač
on skacze (1.1)
oni skaczą (1.4)
wymowa:
?/i, IPA[ˈskakat͡ɕ], AS[skakać]
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. skoczyć)

(1.1) przemieszczać się za pomocą odbić od podłoża, przy czym po odbiciu nogi nie mają kontaktu z podłożem (w przeciwieństwie do chodzenia, gdzie zawsze np. u ludzi jedna, a u konia dwie nogi spoczywają np. na ziemi)
(1.2) zmieniać się w sposób nieciągły
(1.3) poruszać się chaotycznie
(1.4) uprawiać spadochroniarstwo
odmiana:
(1.1-4) koniugacja IX
przykłady:
(1.1) Dziecko skakało po podłodze.
(1.2) Na skutek zmiany pogody pacjentowi skoczyło ciśnienie.
(1.2) Strzałka kompasu gwałtownie skakała raz w prawo, raz w lewo.
składnia:
(1.1) skakać po +Ms. • skakać do/z +D. • skakać na +B.
kolokacje:
(1.1) skakać po podłodze • skakać z mostu • skakać na drzewo
(1.3) skakać przed oczami
synonimy:
(1.1) kicać, hycać, gw. skikać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skoczek mrz/mos/mzw, wyskok n, podskok mrz, skok, skakanie, skoczenie, skakanka
czas. dk. skoczyć, podskoczyć, uskoczyć, przeskakiwać, wyskakiwać
przym. skoczny
przysł. skocznie
związki frazeologiczne:
móc skoczyć
etymologia:
prasł. *skakati[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „skakać” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.