sidste

sidste (język duński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ostatni (znajdujący się na końcu)

(1.2) ostatni (pierwszy z przeszłych, patrząc od końca)

odmiana:

(1) sidst, sidst, sidste

przykłady:

(1.1) Øvresorbisk og nedresorbisk er de to sidste stadigt eksisterende dialekter af vendisk. → Górnołużycki i dolnołużycki są dwoma ostatnimi wciąż istniejącymi dialektami wendyjskiego.

(1.2) Hun sad under det dejligste juletræ; det var endnu større og mere pyntet, end det hun gennem glasdøren havde set hos den rige købmand sidste jul. → Siedziała pod najwspanialszą choinką, większą i bardziej przystrojoną nawet od tej, którą widziała przez oszklone drzwi u bogatego kupca w ostatnie Święta.

składnia:

kolokacje:

(1.1) i sidste øjeblik → w ostatniej chwili • få de sidste ord → mieć ostatnie słowo

(1.2) anden sidste → drugi od końca

synonimy:

antonimy:

(1) første

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. sidst

związki frazeologiczne:

(1.1) sidste suk

etymologia:

uwagi:

źródła: