przyswoić
Wygląd
przyswoić (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- , IPA: [pʃɨsˈfɔjit͡ɕ], AS: [pšysfoi ̯ić], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• epenteza i ̯
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. przyswajać)
- (1.1) aspekt dokonany od: przyswajać
- odmiana:
- (1.1) zob. przyswajać
- przykłady:
- (1.1) Ireneusz miał prawo pisać o tradycji, bo będąc uczniem św. Polikarpa, który słuchał nauk św. Jana apostoła, przyswoił sobie za jego pośrednictwem tradycję apostolską[1].
- (1.1) Julia uczyła dziewczynkę czytać i pisać, Szymon przyswoił jej tabliczkę mnożenia[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: przyswajać
- dolnołużycki: (1.1) pśiswójiś
- źródła:
- ↑ Olszewski Daniel, Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Ida Fink, Ślady, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.