pretekst
pretekst (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) powód, który ukrywa rzeczywistą przyczynę
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pretekst preteksty dopełniacz pretekstu pretekstów celownik pretekstowi pretekstom biernik pretekst preteksty narzędnik pretekstem pretekstami miejscownik pretekście pretekstach wołacz pretekście preteksty
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. pretekstowy
- przysł. pretekstowo
- rzecz. pretekścik mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) franc. prétexte z łac. praetextus[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pretext, excuse
- arabski: (1.1) حجة, ستار
- bułgarski: (1.1) предлог m
- duński: (1.1) påskud n, foregivende n, foregivelse w
- esperanto: (1.1) preteksto
- francuski: (1.1) prétexte m
- hiszpański: (1.1) pretexto m, excusa ż
- nowogrecki: (1.1) αφορμή ż, πρόφαση ż
- rosyjski: (1.1) предлог m
- szwedzki: (1.1) ursäkt w
- węgierski: (1.1) pretextus, ürügy, kifogás
- włoski: (1.1) pretesto
- źródła:
pretekst (esperanto (morfem))
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: