Przejdź do zawartości

opowiadać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

opowiadać (język polski)

[edytuj]
przedszkolanka opowiada (1.1) bajkę
wymowa:
IPA[ˌɔpɔˈvʲjadat͡ɕ], AS[opovʹi ̯adać], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. opowiedzieć)

(1.1) mówić o jakiejś historii, przedstawiać słowami jakieś wydarzenie, relacjonować

czasownik zwrotny niedokonany opowiadać się (dk. opowiedzieć się)

(2.1) być za czymś, popierać coś, być zwolennikiem jakiegoś poglądu, działania
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Mama opowiada dziecku bajkę.
(1.1) Mamo, opowiedz mi, jak poznałaś tatę.
(1.1) Przeorysza uwielbia opowiadać o życiu klasztoru.
(2.1) Opowiadam się za internacjonalizmem i równością.
składnia:
kolokacje:
(1.1) opowiadać bajkę / historię • opowiadać barwnie / ciekawie
synonimy:
(1.1) snuć opowieść (opowieści); gw. (Górny Śląsk) łosprawiać, berać
(2.1) popierać
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) przedstawiać
hiponimy:
(1.1) bajać
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. opowiadanie n, opowieść ż, opowiedzenie n, opowiastka ż
czas. opowiedzieć dk., poopowiadać dk., powiadać ndk., powiedzieć dk.
przym. opowieściowy, powieściowy
związki frazeologiczne:
bajki opowiadaćopowiadać głodne kawałkiopowiadać niestworzone rzeczy
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: