Przejdź do zawartości

meandrować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

meandrować (język polski)

[edytuj]
meandrująca (1.1) rzeka
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) geogr. o rzece tworzyć meandry[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Rezerwat położony jest w zakolu silnie meandrującej rzeki Wdy w jej bardzo wąskim przesmyku[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wić się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Meander mrz, meander mrz, meandryczność ż, meandrowanie n
przym. meandryczny, meandrowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. meander + -ować < niem. Mäander < łac. Maeander, łac. Maeandrus < gr. ΜαίανδροςMeander
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „meandrować” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. z Wikipedii