marino

marino (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ma.ˈɾi.no]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) morski

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) marynarz

odmiana:

(1) lp marino m, marina ż; lm marinos m, marinas ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) naval, náutico

(2.1) marinero, navegante

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mar m/ż, marina, Marina

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. marīnus

uwagi:

źródła:

marino (język portugalski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp czasu teraźniejszego trybu oznajmującego (presente do indicativo) czasownika marinar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

marino (język włoski)

wymowa:

IPA: /ma.ˈri.no/

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) morski

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: marinare

odmiana:

(1.1) lp marino m, marina ż; lm marini m, marine ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) paesaggio marino → pejzaż morski • pesca marina → ryba morska

synonimy:

(1.1) equoreo, marittimo, pelagico

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mare m, marea ż, maretta ż, maricino m, marina ż, marinaio m, marineria ż, marinaro m, marinara ż, marinaresca ż, marittimo m, marittimità ż, marinato m, marinata ż, marinatura ż, maremma ż, maremmano m, maremmana ż, mareggiamento m, mareggiata ż, mareggio m

czas. marinare, mareggiare

przym. marinaro, marinaresco, marittimo, marinato, maremmano, mareggiato

przysł. marinarescamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. marinus < łac. mare

uwagi:

źródła: