mór
mór (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mór mory dopełniacz moru morów celownik morowi morom biernik mór mory narzędnik morem morami miejscownik morze morach wołacz morze mory
- przykłady:
- (1.1) Całą okolicę zdziesiątkował mór.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) plaga
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
mór (język irlandzki)
[edytuj]- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) duży
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
mór (język islandzki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) torf
- odmiana:
- (1.1) lp mó|r, ~, ~, ~s (~rinn, ~inn, ~num, ~sins); lm ~ar, ~a, ~um, ~a (~arnir, ~ana, ~unum, ~anna)
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
mór (język staroirlandzki)
[edytuj]- znaczenia:
przymiotnik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) becc
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
mór (język węgierski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
przymiotnik
- (2.1) mauretański
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: