koński
koński (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
przymiotnik dzierżawczy
przymiotnik relacyjny
przymiotnik jakościowy
- odmiana:
- (1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik koński końska końskie końscy końskie dopełniacz końskiego końskiej końskiego końskich celownik końskiemu końskiej końskiemu końskim biernik końskiego koński końską końskie końskich końskie narzędnik końskim końską końskim końskimi miejscownik końskim końskiej końskim końskich wołacz koński końska końskie końscy końskie nie stopniuje się - (3.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik koński końska końskie końscy końskie dopełniacz końskiego końskiej końskiego końskich celownik końskiemu końskiej końskiemu końskim biernik końskiego koński końską końskie końskich końskie narzędnik końskim końską końskim końskimi miejscownik końskim końskiej końskim końskich wołacz koński końska końskie końscy końskie stopień wyższy bardziej koński przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej koński bardziej końska bardziej końskie bardziej końscy bardziej końskie dopełniacz bardziej końskiego bardziej końskiej bardziej końskiego bardziej końskich celownik bardziej końskiemu bardziej końskiej bardziej końskiemu bardziej końskim biernik bardziej końskiego bardziej koński bardziej końską bardziej końskie bardziej końskich bardziej końskie narzędnik bardziej końskim bardziej końską bardziej końskim bardziej końskimi miejscownik bardziej końskim bardziej końskiej bardziej końskim bardziej końskich wołacz bardziej koński bardziej końska bardziej końskie bardziej końscy bardziej końskie stopień najwyższy najbardziej koński przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej koński najbardziej końska najbardziej końskie najbardziej końscy najbardziej końskie dopełniacz najbardziej końskiego najbardziej końskiej najbardziej końskiego najbardziej końskich celownik najbardziej końskiemu najbardziej końskiej najbardziej końskiemu najbardziej końskim biernik najbardziej końskiego najbardziej koński najbardziej końską najbardziej końskie najbardziej końskich najbardziej końskie narzędnik najbardziej końskim najbardziej końską najbardziej końskim najbardziej końskimi miejscownik najbardziej końskim najbardziej końskiej najbardziej końskim najbardziej końskich wołacz najbardziej koński najbardziej końska najbardziej końskie najbardziej końscy najbardziej końskie
- przykłady:
- (1.1) Nagły tupot końskich kopyt był jakby ocknieniem z dziwnego snu[1].
- (1.1) Jej kroki na kocich łbach bębnią jak niedawno kopyta końskie[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) koński zad • końska grzywa • końskie kopyto / łajno / włosie
- (2.1) bób koński • koński ząb • narzępik koński
- (3.1) włosy związane w koński ogon
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1-3) szkapi
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Końskie n/nmos, koniarz mos, koniowate nmos, koniucha mos, koniuch mos, konisko n, koń m, konik m, konina ż, konnica ż, koniuszy m, koniuszanka ż
- przym. konny, koniowaty
- związki frazeologiczne:
- końska dawka • końska kuracja • końska szczęka • końskie okulary • końskie zdrowie • koński ogon • koński organizm
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) equine, horse's
- białoruski: (1.1) конскі; (2.1) конскі; (3.1) конскі
- czeski: (2.1) koňský; (3.1) koňský
- esperanto: (1.1) ĉevala
- hiszpański: (1.1) caballar; (2.1) de caballo; (3.1) equino
- kaszubski: (1.1) kóńsczi
- niemiecki: (1.1) Pferde-
- rosyjski: (2.1) конский; (3.1) конский
- sanskryt: (1.1) अश्वक
- słowacki: (2.1) konský; (3.1) konský
- ukraiński: (1.1) кінський, конячий
- źródła:
- ↑ Jan Józef Szczepański, Polska jesień, 1955, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Ewa Berberyusz, Moja teczka, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 21.