kołować

kołować (język polski)

wymowa:

IPA: [kɔˈwɔvat͡ɕ], AS: [kou̯ovać] ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) o samolocie: poruszać się po ziemi na kołach

(1.2) pot. oszukiwać, zwodzić

(1.3) zataczać kręgi wokół czegoś, zwykle w powietrzu

(1.4) pot. mówić w pokrętny sposób

(1.5) pot. nadkładać drogi

czasownik zwrotny kołować się

(2.1) pot. oszukiwać się nawzajem

(2.2) kręcić się

odmiana:

(1-2) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		kołować
czas teraźniejszy		kołuję	kołujesz	kołuje	kołujemy	kołujecie	kołują
czas przeszły	m	kołowałem	kołowałeś	kołował	kołowaliśmy	kołowaliście	kołowali
	ż	kołowałam	kołowałaś	kołowała	kołowałyśmy	kołowałyście	kołowały
	n	kołowałom	kołowałoś	kołowało
tryb rozkazujący		niech kołuję	kołuj	niech kołuje	kołujmy	kołujcie	niech kołują
pozostałe formy czas przyszły m będę kołował, będę kołować będziesz kołował, będziesz kołować będzie kołował, będzie kołować będziemy kołowali, będziemy kołować będziecie kołowali, będziecie kołować będą kołowali, będą kołować ż będę kołowała, będę kołować będziesz kołowała, będziesz kołować będzie kołowała, będzie kołować będziemy kołowały, będziemy kołować będziecie kołowały, będziecie kołować będą kołowały, będą kołować n będę kołowało, będę kołować będziesz kołowało, będziesz kołować będzie kołowało, będzie kołować czas zaprzeszły m kołowałem był kołowałeś był kołował był kołowaliśmy byli kołowaliście byli kołowali byli ż kołowałam była kołowałaś była kołowała była kołowałyśmy były kołowałyście były kołowały były n kołowałom było kołowałoś było kołowało było forma bezosobowa czasu przeszłego kołowano tryb przypuszczający m kołowałbym, byłbym kołował kołowałbyś, byłbyś kołował kołowałby, byłby kołował kołowalibyśmy, bylibyśmy kołowali kołowalibyście, bylibyście kołowali kołowaliby, byliby kołowali ż kołowałabym, byłabym kołowała kołowałabyś, byłabyś kołowała kołowałaby, byłaby kołowała kołowałybyśmy, byłybyśmy kołowały kołowałybyście, byłybyście kołowały kołowałyby, byłyby kołowały n kołowałobym, byłobym kołowało kołowałobyś, byłobyś kołowało kołowałoby, byłoby kołowało imiesłów przymiotnikowy czynny m kołujący, niekołujący ż kołująca, niekołująca kołujące, niekołujące n kołujące, niekołujące imiesłów przymiotnikowy bierny m kołowany, niekołowany kołowani, niekołowani ż kołowana, niekołowana kołowane, niekołowane n kołowane, niekołowane imiesłów przysłówkowy współczesny kołując, nie kołując rzeczownik odczasownikowy kołowanie, niekołowanie

przykłady:

(1.3) Nie było wiatru, długo więc kołował w powietrzu, lądując wreszcie na ścieżce.

składnia:

(1.2) kołować + B.

kolokacje:

synonimy:

(1.2) rolować, kiwać, nabierać, kantować; pot. nabijać w butelkę, robić w balona, robić w bambuko, robić w jajo, robić w konia, wpuszczać w maliny; posp. wykręcać wała; wulg. robić w chuja; eufem. robić w człona

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koleśność ż, koleina ż, koło n, kółko n, kołowanie n, kolarz mos

przyim. koło

czas. kołowacieć

przysł. koleśno

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: