karate

karate (język polski)

karate (1.1)

wymowa:

IPA: [kaˈratɛ], AS: [karate] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) sport. japońska sztuka walki; zob. też karate w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	karate	karate
dopełniacz	karate	karate
celownik	karate	karate
biernik	karate	karate
narzędnik	karate	karate
miejscownik	karate	karate
wołacz	karate	karate

przykłady:

(1.1) Właśnie zapisałem się w ramach uniwerkowego wf-u na karate.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karateka m

związki frazeologiczne:

etymologia:

jap. 空手 'karate' → chińska ręka, pusta ręka

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) karate
• arabski: (1.1) كاراتيه
• baskijski: (1.1) karate
• czeski: (1.1) karate n
• esperanto: (1.1) karateo
• hiszpański: (1.1) kárate m, karate m
• kataloński: (1.1) karate m
• nowogrecki: (1.1) καράτε n
• słowacki: (1.1) karate n
• szwedzki: (1.1) karate
• węgierski: (1.1) karate
• włoski: (1.1) karate m

źródła:

karate (język angielski)

karate (1.1)

wymowa:

bryt. IPA: /kəˈrɑː.ti/, SAMPA: /k@"rA:.ti/

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) sport. karate

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

jap. 空手 (karate)

uwagi:

źródła:

karate (język baskijski)

karate (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) sport. karate

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

karate (język czeski)

karate (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) sport. karate

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karatista m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

karate (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) karate

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. karateo, karateisto

związki frazeologiczne:

etymologia:

jap. 空手

uwagi:

Morfem nie został oficjalnie zatwierdzony.

źródła:

karate (język hiszpański)

karate (1.1)

wymowa:

IPA: [ka.ˈɾa.te]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) sport. karate

odmiana:

(1) blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kárate

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karateka, karateca

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

forma karate jest częściej używana w krajach hiszpańskojęzycznych Ameryki, natomiast forma równoważna kárate jest zwykle używana w Hiszpanii

źródła:

karate (język kataloński)

karate (1.1)

wymowa:

centr. IPA: [kəˈɾatə]

bal. IPA: [cəˈɾatə] lub [kəˈɾatə]

occ. IPA: [kaˈɾate]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) sport. karate

odmiana:

(1.1) lp karate; lm karates

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karateka m/ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

karate (język słowacki)

karate (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) sport. karate

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karatista m, karatistka ż

przym. karatistický

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

karate (język szwedzki)

karate (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) sport. karate

odmiana:

(1.1) en karate, karaten, blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) träna karate → trenować karate • karateboxare

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

jap. 空手

uwagi:

źródła:

karate (język węgierski)

karate (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) sport. karate

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

karate (język włoski)

karate (1.1)

wymowa:

IPA: /kaˈrate/

podział przy przenoszeniu wyrazu: ka•ra•te

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) sport. karate

odmiana:

(1.1) nieodm., lp karate; lm karate

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karateka m ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: