Przejdź do zawartości

czyścić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

czyścić (język polski)

[edytuj]
marynarze czyszczą (1.1) pokład
ptak czyści (1.1) pióra
wymowa:
IPA[ˈt͡ʃɨɕt͡ɕit͡ɕ], ASyśćić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) usuwać brud, zanieczyszczenia
(1.2) eufem. pot. wymiotować
(1.3) daw. zootechn. kastrować
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Tekla przy pomocy Jewdokii szorowała sprzęt kuchenny, garnki, rondle; czyściła samowary, "prymusy" i układała wszystko starannie w workach z grubego płótna[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) czyścić zęby
synonimy:
(1.1) oczyszczać, myć, uporządkowywać, pucować, odświeżać
(1.2) grub. rzygać
(1.3) trzebić, kastrować
antonimy:
(1.1) brudzić
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czystość ż, czyściec m, czyściwo n, czyszczenie n, czyściciel m, czyścicielka ż, czystka ż, czyszczacz m, wyczystka ż, czyścik mrz, czyścioch mos, czyściocha ż, czyścioszek mos, czyścioszka ż, oczyszczenie n, wyczyszczenie n
czas. oczyszczać, oczyścić, wyczyścić, przeczyścić, sczyścić
przym. czysty, wyczystny, czystościowy, czyśćcowy
przysł. czysto
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Brzechwa, Gdy owoc dojrzewa, 1958, Narodowy Korpus Języka Polskiego.