aventura

aventura (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [a.βen̦.ˈtu.ɾa]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przygoda

(1.2) romans, przygoda miłosna

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od aventurar

(2.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od aventurar

odmiana:

(1.1-2) lm aventuras

przykłady:

(1.1) Cuando era joven me gustaba leer libros de aventuras. → Gdy byłem młody, lubiłem czytać książki przygodowe.

(1.2) El jefe tuvo una aventura con su secretaria. → Szef miał romans z sekretarką.

składnia:

kolokacje:

(1.2) tener una aventura → mieć romans (z kimś)

synonimy:

(1.1) andanza, hazaña, peripecia

(1.2) romance

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. aventurar, aventurarse

przym. aventurado

rzecz. aventurero m

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. adventūra

uwagi:

źródła:

aventura (język kataloński)

wymowa:

centr. IPA: [əβənˈtuɾə]

bal. IPA: [əvənˈtuɾə]

n-occ. IPA: [aβenˈtuɾa]

val. IPA: [avenˈtuɾa] lub [aβenˈtuɾa]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przygoda

odmiana:

(1.1) lp aventura; lm aventures

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

aventura (język portugalski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przygoda

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp czasu teraźniejszego trybu oznajmującego (presente do indicativo) czasownika aventurar

(2.2) 2. os. lp czasu teraźniejszego trybu rozkazującego (imperativo) czasownika aventurar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. aventurar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: