Zond 8
 Szkic statku typu 7K-Ł1 | |
| Inne nazwy |
7K-Ł1 No. 14 |
|---|---|
| Zaangażowani | |
| Indeks COSPAR |
1970-088A |
| Indeks NORAD |
04591 |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Cel misji | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Okrążane ciało niebieskie | |
| Perycentrum |
200 km[1] |
| Apocentrum |
400 000 km[1] |
| Okres obiegu |
15 562,22 min[1] |
| Nachylenie | |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
20 października 1970 (19:55:39[2] UTC) |
| Powrót na Ziemię |
27 października 1970 |
| Wymiary | |
| Masa całkowita |
5390[1] kg |
Zond 8 (ros. Зонд 8) – ostatnia radziecka bezzałogowa misja statku Sojuz 7K-Ł1 w ramach programu Zond[3].
Cel misji
[edytuj | edytuj kod]Celem programu Zond było wysłanie dwóch kosmonautów, by okrążyli Księżyc i wrócili na Ziemię. Cel nie został osiągnięty. Statek Zond 8 realizował bezzałogowy program podobny do programu sondy Zond 7.
Przebieg misji
[edytuj | edytuj kod]Ostatnim zrywem programu był start Zond 8 w dniu 20 października 1970 roku z kosmodromu Bajkonur w Kazachstanie. 24 października Ł1 pomyślnie obleciał Księżyc w odległości 1110,4 km. Wykonał czarno-białe i kolorowe zdjęcia powierzchni Księżyca oraz przeprowadził różne badania naukowe[2]. W drodze powrotnej doznał awarii układu orientacji w przestrzeni. Wejście w atmosferę nastąpiło 27 października 1970 roku po trajektorii balistycznej i statek wodował na Oceanie Indyjskim, 730 km na południowy wschód od archipelagu Czagos[4].
Misja ta zaledwie powtórzyła niepełny sukces Zond 5. Był to trzynasty statek kosmiczny typu 7K-Ł1. Czternasty i piętnasty, wyposażone do lotu okołoksiężycowego, nie zostały już nigdy użyte. W trakcie lotu radzieckie wysokogórskie obserwatorium astronomiczne w Górach Ałtaju wykonało zdjęcia sondy z odległości 348 000 km od Ziemi[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Mark Wade: Soyuz 7K-L1. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2013-06-30]. (ang.).
- ↑ a b Zond 8. [w:] NSSDC Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2013-07-15]. (ang.).
- ↑ Edmund Staniewski, Ryszard Pawlikowski: 15 lat podboju kosmosu 1957–1972. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974, s. 121.
- ↑ Praca zbiorowa: Kosmonautyka. Ilustrowana Encyklopedia dla wszystkich. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1971, s. 413, seria: Ilustrowana Encyklopedia Techniki dla Wszystkich.
- ↑ James Harford: Korolow. O krok od zwycięstwa w wyścigu na Księżyc. Warszawa: Prószyński i S-ka SA, s. 308. ISBN 83-7469-165-4.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- T.A. Heppenheimer, Podbój Kosmosu, Wydawnictwo Amber, Warszawa 1997, ISBN 83-7169-852-6
