Via Aurelia
Via Aurelia – starożytna rzymska droga, łącząca Rzym z Pizą. Zbudowana została w III w. p.n.e. (zapewne w 241 r. p.n.e.[1]), prawdopodobnie na polecenie cenzora Gajusa Aureliusa Cotty[2].
Na terenie miasta Rzymu Via Aurelia biegła ulicami via Aurelia vetus i via Aurelia nova. Od Rzymu do Forum Aurelii, na odcinku długości ok. 95 km, droga omijała osiedla i zmierzała prosto do Pizy. Z opisów tej drogi wiadomo, że jej nawierzchnia zbudowana była z niewielkich płyt kamiennych, których spoiny były zalane zaprawą. Przedłużenie drogi z Pizy do granicznej twierdzy Luna (później Luni) w Ligurii pochodzi z 109 r. p.n.e. i stanowi już odcinek Via Aemilia Scauri[1].
Z Via Aurelią ściśle powiązana jest droga Via Cornelia, której historyczność nie jest pewna, a która może być przeinaczeniem nazwy tej pierwszej.
W Rzymie przy Via Aurelia pochowanych zostało wielu męczenników. Byli to m.in. Święta Paulina, Rufina i Sekunda oraz papież Kalikst I[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b A. Rosset: Starożytne drogi i mosty, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1970, s. 96-97
- ↑ Jerzy Wielowiejski: Na drogach i szlakach Rzymian. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1984, s. 114. ISBN 83-06-00973-8.
- ↑ July 10 Saints of the Day – The 45 Martyrs of Nicopolis, and Rufina & Secunda. The Onion Dome. [dostęp 2014-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-04)]. (ang.).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Praca zbiorowa, 2006, Wielka Historia Świata, t.10, Polskie Media Amer.Com, ss. 276-277, ISBN 83-7425-365-7