Αυρηλία Οδός
{{WikidataCoord}} – missing coordinate data
| Αυρηλία Οδός | |
|---|---|
 | |
| Είδος | Ρωμαϊκή οδός και αρχαία ρωμαϊκή κατασκευή |
| Διοικητική υπαγωγή | Λάτιο, Τοσκάνη, Λιγουρία και Προβηγκία-Άλπεις-Κυανή Ακτή |
| Χώρα | Γαλλία[1] και Ιταλία |
| Προστασία | κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1909)[1] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η Αυρηλία Οδός (λατινικά: Via Aurelia) είναι ρωμαϊκός δρόμος στην Ιταλία, που κατασκευάστηκε περί το 241 π.Χ. Το έργο ανέλαβε ο Γάιος Αυρήλιος Κόττα, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν κήνσορας.[2] Ο Κόττα είχε στο ιστορικό του κατασκευές οδών για τη Ρώμη, καθώς είχε επιβλέψει την κατασκευή ενός στρατιωτικού δρόμου στη Σικελία (ως ύπατος το 252 π.Χ., κατά τη διάρκεια του Α΄ Καρχηδονιακού Πολέμου ) που συνέδεε τον Ακράγαντα (Agrigentum, σημερινό Aγκριτζέντο) και την Πάνορμο (Panormus,' σύγχρονο Παλέρμο).[3] Η Οδός πήγαινε προς τα δυτικά, ως την Τυρρηνική θάλασσα. Βορειότερα της Αυρηλίας Οδού ήταν η Βία Κορνέλια και νοτιότερα η Βία Πορτουένσις.
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στη μέση Δημοκρατία μία σειρά από οδούς κατασκευάστηκαν σε όλη την Ιταλία, για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες της ρωμαϊκής επέκτασης, συμπεριλαμβανομένων των γρήγορων κινήσεων του στρατού και της σχετικά γρήγορης επικοινωνίας με τις ρωμαϊκές αποικίες, που είχαν εξαπλωθεί σε όλη την Ιταλία. Υπήρχε επίσης η ακούσια (αλλά ευεργετική) συνέπεια της αύξησης του εμπορίου μεταξύ των ιταλικών πόλεων και με τη Ρώμη. Οι δρόμοι τυποποιήθηκαν στα 15 ρωμαϊκά πόδια (4,7 μ.) πλάτος, επιτρέποντας σε δύο άρματα να περνούν ταυτόχρονα· η απόσταση σημειώθηκε με ορόσημα για κάθε μίλι.
Η Αυρηλία Οδός κατασκευάστηκε ως μέρος αυτής της εκστρατείας οδοποιίας, η οποία ξεκίνησε το 312 π.Χ. με την οικοδόμηση της Βία Άππια. Άλλοι δρόμοι, που συμπεριλήφθηκαν σε αυτήν την κατασκευαστική περίοδο, ήταν οι Viae Amerina (π. 241 π.Χ.), Flaminina, Clodia, Aemilia, Cassia, Valeria (π. 307 π.Χ.) και Caecilia (π. 283 π.Χ.).[4]
Διαδρομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Αυρηλία Οδός διέσχιζε τον ποταμό Τίβερη μέσω της γέφυρας Pons Aemilius (νότια της νήσου Τιβερίνας) και μετά έβγαινε από τη Ρώμη από τη δυτική πλευρά της. Αφού ο Αυτοκράτορας Αυρηλιανός έκτισε ένα τείχος γύρω από τη Ρώμη (π. 270–273 Κ.Χ.), η Αυρηλία Οδός εξερχόταν από την Αυρηλία Πύλη (Porta Aurelia). Στη συνέχεια, ο δρόμος διέτρεχε περίπου 40 χλμ. έως την πόλη Άλσιον στις ακτές της Τυρρηνίας, βόρεια κατά μήκος της ακτής μέχρι τη Βάντα Βολατεράνα, την Κόζα και την Pisae (σημερινή Πίζα). Εκεί τελείωνε το αρχικό μήκος της Aυρηλίας Οδού.[5]
Αυτή ήταν μία ιδιαίτερα σημαντική διαδρομή κατά τη διάρκεια της πρώιμης και μέσης Δημοκρατίας, επειδή συνέδεε τη Ρώμη, την Κόζα και την Πίζα. Η Κόζα ήταν μία σημαντική αποικία και στρατιωτικό φυλάκιο στην Ετρουρία και η Πίζα ήταν το μόνο λιμάνι μεταξύ Genua και Ρώμης. Κατά συνέπεια, ήταν μία σημαντική ναυτική βάση για τους Ρωμαίους στους πολέμους τους κατά των Λιγουρών, των Γαλατών και των Καρχηδονίων.[6]
Η Αυρηλία Οδός αργότερα επεκτάθηκε κατά περίπου 320 χλμ. το 109 π.Χ. από τη Βία Αιμίλια Σκάουρα, που κατασκευάστηκε από τον M. Aιμίλιο Σκάουρο. Αυτός ο δρόμος οδηγούσε στη Dertona (σημερινή Τορτόνα), την Placetia, την Cremona, την Aquilea και τη Genua, από την οποία οι ταξιδιώτες μπορούσαν να προχωρήσουν στη Gallia Narbonensis (Ναρβωνική Γαλατία, νότια Γαλλία) μέσω της Bία Ποστούμια.[2]
Αυτό ακολούθησε κάποια ανακατασκευή του δρόμου από το ίδιο πρόσωπο κατά τη διάρκεια της υπατείας του το 119 π.Χ.[7]
Την εποχή της ύστερης Αυτοκρατορίας, οι ταξιδιώτες μπορούσαν να πάνε από τη Ρώμη μέσω της Αυρηλίας Οδού μέσω των Άλπεων στη Οδό Ιουλίου Αυγούστου είτε στη βόρεια Γαλατία είτε στις Gades (σύγχρονο Κάδιθ, Ισπανία).[8]
Το σύγχρονο Στράντα Στρατάλε 1 καταλαμβάνει την ίδια διαδρομή και στην καθομιλουμένη εξακολουθεί να αναφέρεται ως Λα Βία Αουρέλια.
Ρωμαϊκές γέφυρες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υπάρχουν τα ερείπια πολλών ρωμαϊκών γεφυρών κατά μήκος της οδού, όπως το Υδραγωγείο της Πύλης του Αγ. Κλήμη (Cloaca di Porta San Clementino), η γέφυρα του Δεαβόλου (Ponte del Diavolo), η Πρώτη Γέφυρα (Primo Ponte) και η Δεύτερη Γέφυρα (Secondo Ponte).
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «base Mérimée» (Γαλλικά) Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
- ↑ 2,0 2,1 Hornblower, Simon, & Antony Spawforth. The Oxford Classical Dictionary. 3rd ed. Oxford: Oxford University Press, 1996.
- ↑ The Cambridge Ancient History. [New] ed. London: Cambridge University Press, 1970. Volume 7, p. 548 & 643
- ↑ The Cambridge Ancient History. [New] ed. London: Cambridge University Press, 1970. Volume 8, pg. 484.
- ↑ Platner, Samuel Ball. A Topographical Dictionary of Ancient Rome. London, Oxford University Press, H. Milford, 1929. pg. 561.
- ↑ Boatwright, Mary T., Daniel J. Gargola & Richard J.A. Talbert. A Brief History of the Romans. Oxford University Press, New York, US, 2006. pp. 48-49.
- ↑ Fentress, E., 'Via Aurelia, Via Aemilia', Papers of the British School at Rome LII, 1984, pp. 72-76
- ↑ Boumphrey, Geoffrey Maxwell. Along the Roman Roads. London: Allen & Unwin, 1935.