Tygecyklina

Tygecyklina
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	N-[(5aR,6aS,7S,10aS,Z)-4,7-bis(dimetyloamino)-1,10a,12-trihydroksy-9-(1-hydroksyetylideno)-8,10,11-triokso-5,5a,6,6a,7,8,9,10,10a,11-dekahydrotetracen-2-ylo]-2-(tert-butyloamino)acetamid
	Inne nazwy i oznaczenia
	9-tert-butyloglicyloamidominocyklina
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C29H39N5O8
Masa molowa	585,6487 g/mol
Wygląd	pomarańczowy, drobny proszek
	Identyfikacja
Numer CAS	220620-09-7
PubChem	5282044
DrugBank	DB00560
SMILES
	O=C3/C(=C(/O)N)C(=O)[C@@]4(O)C(=O)\C2=C(/O)c1c(O)c(cc(c1C[C@H]2C[C@H]4[C@@H]3N(C)C)N(C)C)NC(=O)CNC(C)(C)C
InChI
	InChI=1S/C29H39N5O8/c1-28(2,3)31-11-17(35)32-15-10-16(33(4)5)13-8-12-9-14-21(34(6)7)24(38)20(27(30)41)26(40)29(14,42)25(39)18(12)23(37)19(13)22(15)36/h10,12,14,21,31,36,38-39,42H,8-9,11H2,1-7H3,(H2,30,41)(H,32,35)/t12-,14-,21-,29-/m0/s1
	InChIKey
	FPZLLRFZJZRHSY-HJYUBDRYSA-N
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2017-01-22]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki; uwodniona tygecyklina
Zwroty H	H319, H360
Zwroty P	P201, P305+P351+P338, P308+P313
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła	0 2 0
	Klasyfikacja medyczna
ATC	J01AA12
Farmakokinetyka
Biodostępność	100%
Okres półtrwania	42 godziny, przy wielokrotnym podawaniu
Wiązanie z białkami; osocza i tkanek	71–89%
Metabolizm	wątrobowy
Wydalanie	z kałem (59%) i z moczem (33%)
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	dożylnie
Objętość dystrybucji	500–700 litrów (7–9 l/kg mc.)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Tygecyklina (łac. tigecyclinum) – organiczny związek chemiczny, pochodna tetracyklin, pierwszy antybiotyk z nowej grupy antybiotyków glicylocyklinowych^[2].

Mechanizm działania

Tygecyklina jest antybiotykiem bakteriostatycznym, którego mechanizm działania polega na hamowaniu procesu translacji w komórkach bakterii poprzez wiązanie się z podjednostką 30S rybosomu. Blokuje to przyłączanie aminoacylo-tRNA do miejsca A na rybosomie. Tym samym zahamowane zostaje wydłużanie łańcuchów polipeptydowych^[3].
Mimo pokrewieństwa z tetracyklinami, na tygecyklinę nie działają dwa podstawowe mechanizmy oporności na tę grupę antybiotyków: ochrony rybosomu i pompy usuwającej lek z wnętrza komórki bakteryjnej. Nie wykazano również występowania oporności krzyżowej pomiędzy tygecykliną i innymi antybiotykami.

Aktywność przeciwbakteryjna

Gatunki bakterii, wobec których wykazano skuteczność tygecykliny^[4]^[5]^[6]:

Bakterie, wśród których często odnotowywano oporność nabytą^[8]^[9]:

Oporność tych bakterii na tygecyklinę wiąże się głównie z nadekspresją wielolekowej nieswoistej pompy usuwającej antybiotyk z wnętrza komórki.

Farmakokinetyka

Tygecyklina podawana jest wyłącznie dożylnie, tak więc wykazuje pełną biodostępność. 71–89% podanej dawki wiąże się z białkami osocza. Lek charakteryzuje się bardzo dobrą dystrybucją tkankową. Największe stężenia tygecykliny stwierdza się w szpiku kostnym, śliniankach, tarczycy, śledzionie i nerkach. Nie wiadomo, czy lek przenika przez barierę krew-mózg.
Mniej niż 20% podanej dawki ulega przemianom metabolicznym w wątrobie. Głównymi metabolitami są: glukoronid, N-acetylowa pochodna oraz epimer.
Lek wydalany jest głównie z kałem, w większości w postaci niezmienionej. Okres półtrwania tygecykliny wynosi około 42 godzin^[10].

Wskazania

Tygecyklina wskazana jest w leczeniu powikłanych zakażeń szczepami wrażliwymi na działanie tego antybiotyku, przede wszystkim^[11]:

powikłanych zakażeń skóry i tkanek miękkich,
powikłanych zakażeń jamy brzusznej.

Przeciwwskazania

nadwrażliwość na tygecyklinę lub jakikolwiek inny składnik preparatu,
nadwrażliwość na tetracykliny,
ciąża,
dzieci i młodzież do 18 roku życia,
karmienie piersią (przeciwwskazanie względne).

Ostrzeżenia specjalne

Tygecyklina, ze względu na swoje pokrewieństwo z tetracyklinami, może powodować takie same działania uboczne. Również z tego powodu tygecykliny nie należy stosować u pacjentów, u których wystąpiły objawy nadwrażliwości na tetracykliny oraz u dzieci i młodzieży w okresie wzrostu i dojrzewania.
Tygecyklina może prowokować występowanie groźnych dla życia reakcji anafilaktycznych lub rzekomoanafilaktycznych.
Lek może wywoływać ostre zapalenie trzustki, które z reguły ustępuje po przerwaniu leczenia tygecykliną^[12].
Pacjenci z zastojem żółci, leczeni tygecykliną, powinni znajdować się pod baczną obserwacją, gdyż wydalanie z żółcią jest główną drogą eliminacji tygecykliny z organizmu.
Należy kontrolować czas protrombinowy u chorych leczonych tygecykliną i preparatami przeciwzakrzepowymi.

Interakcje

Tygecyklina zmniejsza klirens warfaryny, co może prowadzić do wydłużenia czasu protrombinowego^[13]. Stwierdzono również, że tygecyklina zmniejsza skuteczność doustnych leków antykoncepcyjnych.

Działania niepożądane

Do najczęściej występujących objawów niepożądanych należą wymioty, nudności i biegunka, które odnotowano u około 20% wszystkich pacjentów^[14]. Rzadziej obserwowano:

wtórne zakażenia bakteryjne (np. ropnie),
wydłużenie czasu protrombinowego,
zawroty głowy,
zapalenie żył,
objawy gastryczne, takie jak bóle brzucha, niestrawność,
zwiększenie aktywności aminotransferaz, amylazy oraz wzrost stężenia azotu mocznikowego we krwi,
skórne reakcje alergiczne,
bóle głowy,

Do bardzo rzadkich objawów niepożądanych można zaliczyć:

ciężkie, zagrażające życiu wtórne zakażenia (posocznica),
wstrząs septyczny,
małopłytkowość,
reakcje anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne,
ostre zapalenie trzustki,
reakcje alergiczne w miejscu wstrzyknięcia leku,
zakrzepowe zapalenie żył,

Poza wymienionymi objawami, tygecyklina, podobnie jak inne antybiotyki, może wywołać rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego.

Preparaty

Tygacil – Wyeth – proszek 50 mg do sporządzania infuzji.

Przypisy

↑ Tigecycline SC-394197. Santa Cruz Biotechnology. [dostęp 2019-11-27]. (ang.).
↑ Peterson LR. A review of tigecycline – the first glycylcycline. „International journal of antimicrobial agents”, s. S215–22, grudzień 2008. DOI: 10.1016/S0924-8579(09)70005-6. PMID: 19134522.
↑ Rossi F., Andreazzi D. Overview of tigecycline and its role in the era of antibiotic resistance. „The Brazilian journal of infectious diseases: an official publication of the Brazilian Society of Infectious Diseases”. 3 (10), s. 203–216, czerwiec 2006. PMID: 17568854.
↑ Backx M., Healy B. Serious staphylococcal infections. „Clinical medicine (London, England)”. 5 (8), s. 535–538, październik 2008. PMID: 18975490.
↑ Malli E., Spiliopoulou I., Kolonitsiou F., Neocleous Ch., Klapsa D., Pantelidi K., Panopoulou M., Grapsa S., Alepopoulou E., Neonakis I., Alexiou-Daniel S., Bakola D., Koutsia-Carouzou C., Malamou-Lada H., Zerva L., Vlahaki E., Kartali-Ktenidou S., Anastassiou E., Petinaki E. In vitro activity of tigecycline against gram-positive cocci: a multicentre study in Greece. „The Journal of antimicrobial chemotherapy”. 5 (62), s. 1158–1160, listopad 2008. DOI: 10.1093/jac/dkn344. PMID: 18753190.
↑ Bouchillon SK., Iredell JR., Barkham T., Lee K., Dowzicky MJ. Comparative in vitro activity of tigecycline and other antimicrobials against Gram-negative and Gram-positive organisms collected from the Asia-Pacific Rim as part of the Tigecycline Evaluation and Surveillance Trial (TEST). „International journal of antimicrobial agents”. 2 (33), s. 130–136, luty 2009. DOI: 10.1016/j.ijantimicag.2008.07.031. PMID: 18995992.
↑ Johnson MD., Decker CF. Antimicrobial agents in treatment of MRSA infections. „Disease-a-month: DM”. 12 (54), s. 793–800, grudzień 2008. DOI: 10.1016/j.disamonth.2008.09.002. PMID: 18996282.
↑ Gales AC., Sader HS., Fritsche TR. Tigecycline activity tested against 11808 bacterial pathogens recently collected from US medical centers. „Diagnostic microbiology and infectious disease”. 4 (60), s. 421–427, kwiecień 2008. DOI: 10.1016/j.diagmicrobio.2007.10.017. PMID: 18068934.
↑ Reid GE., Grim SA., Aldeza CA., Janda WM., Clark NM. Rapid development of Acinetobacter baumannii resistance to tigecycline. „Pharmacotherapy”. 8 (27), s. 1198–1201, sierpień 2007. DOI: 10.1592/phco.27.8.1198. PMID: 17655518.
↑ MacGowan AP. Tigecycline pharmacokinetic/pharmacodynamic update. „The Journal of antimicrobial chemotherapy”, s. i11–6, wrzesień 2008. DOI: 10.1093/jac/dkn242. PMID: 18684702.
↑ Esposito S., Noviello S., Leone S. [Skin and soft tissue infections: current therapeutic options]. „Le infezioni in medicina: rivista periodica di eziologia, epidemiologia, diagnostica, clinica e terapia delle patologie infettive”. 2 (16), s. 65–73, czerwiec 2008. PMID: 18622145.
↑ Gilson M., Moachon L., Jeanne L., Dumaine V., Eyrolle L., Morand P., Ben m’Rad M., Salmon D. Acute pancreatitis related to tigecycline: case report and review of the literature. „Scandinavian journal of infectious diseases”. 8 (40), s. 681–683, 2008. PMID: 18979610.
↑ Zimmerman JJ., Raible DG., Harper DM., Matschke K., Speth JL. Evaluation of a potential tigecycline-warfarin drug interaction. „Pharmacotherapy”. 7 (28), s. 895–905, lipiec 2008. DOI: 10.1592/phco.28.7.895. PMID: 18576904.
↑ Falagas ME., Karageorgopoulos DE., Dimopoulos G. Clinical significance of the pharmacokinetic and pharmacodynamic characteristics of tigecycline. „Current drug metabolism”. 1 (10), s. 13–21, styczeń 2009. PMID: 19149509.

Bibliografia

Sprawozdanie producenta preparatu (EPAR) – plik pdf. [dostęp 2009-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 sierpnia 2007)]. (pol.)..
Informacje o leku w DailyMed. [dostęp 2009-04-04]. (ang.). (pobierz plik pdf).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[SCB-1] Tigecycline SC-394197. Santa Cruz Biotechnology. [dostęp 2019-11-27]. (ang.).

[2] Peterson LR. A review of tigecycline – the first glycylcycline. „International journal of antimicrobial agents”, s. S215–22, grudzień 2008. DOI: 10.1016/S0924-8579(09)70005-6. PMID: 19134522.

[3] Rossi F., Andreazzi D. Overview of tigecycline and its role in the era of antibiotic resistance. „The Brazilian journal of infectious diseases: an official publication of the Brazilian Society of Infectious Diseases”. 3 (10), s. 203–216, czerwiec 2006. PMID: 17568854.

[4] Backx M., Healy B. Serious staphylococcal infections. „Clinical medicine (London, England)”. 5 (8), s. 535–538, październik 2008. PMID: 18975490.

[5] Malli E., Spiliopoulou I., Kolonitsiou F., Neocleous Ch., Klapsa D., Pantelidi K., Panopoulou M., Grapsa S., Alepopoulou E., Neonakis I., Alexiou-Daniel S., Bakola D., Koutsia-Carouzou C., Malamou-Lada H., Zerva L., Vlahaki E., Kartali-Ktenidou S., Anastassiou E., Petinaki E. In vitro activity of tigecycline against gram-positive cocci: a multicentre study in Greece. „The Journal of antimicrobial chemotherapy”. 5 (62), s. 1158–1160, listopad 2008. DOI: 10.1093/jac/dkn344. PMID: 18753190.

[6] Bouchillon SK., Iredell JR., Barkham T., Lee K., Dowzicky MJ. Comparative in vitro activity of tigecycline and other antimicrobials against Gram-negative and Gram-positive organisms collected from the Asia-Pacific Rim as part of the Tigecycline Evaluation and Surveillance Trial (TEST). „International journal of antimicrobial agents”. 2 (33), s. 130–136, luty 2009. DOI: 10.1016/j.ijantimicag.2008.07.031. PMID: 18995992.

[7] Johnson MD., Decker CF. Antimicrobial agents in treatment of MRSA infections. „Disease-a-month: DM”. 12 (54), s. 793–800, grudzień 2008. DOI: 10.1016/j.disamonth.2008.09.002. PMID: 18996282.

[8] Gales AC., Sader HS., Fritsche TR. Tigecycline activity tested against 11808 bacterial pathogens recently collected from US medical centers. „Diagnostic microbiology and infectious disease”. 4 (60), s. 421–427, kwiecień 2008. DOI: 10.1016/j.diagmicrobio.2007.10.017. PMID: 18068934.

[9] Reid GE., Grim SA., Aldeza CA., Janda WM., Clark NM. Rapid development of Acinetobacter baumannii resistance to tigecycline. „Pharmacotherapy”. 8 (27), s. 1198–1201, sierpień 2007. DOI: 10.1592/phco.27.8.1198. PMID: 17655518.

[10] MacGowan AP. Tigecycline pharmacokinetic/pharmacodynamic update. „The Journal of antimicrobial chemotherapy”, s. i11–6, wrzesień 2008. DOI: 10.1093/jac/dkn242. PMID: 18684702.

[11] Esposito S., Noviello S., Leone S. [Skin and soft tissue infections: current therapeutic options]. „Le infezioni in medicina: rivista periodica di eziologia, epidemiologia, diagnostica, clinica e terapia delle patologie infettive”. 2 (16), s. 65–73, czerwiec 2008. PMID: 18622145.

[12] Gilson M., Moachon L., Jeanne L., Dumaine V., Eyrolle L., Morand P., Ben m’Rad M., Salmon D. Acute pancreatitis related to tigecycline: case report and review of the literature. „Scandinavian journal of infectious diseases”. 8 (40), s. 681–683, 2008. PMID: 18979610.

[13] Zimmerman JJ., Raible DG., Harper DM., Matschke K., Speth JL. Evaluation of a potential tigecycline-warfarin drug interaction. „Pharmacotherapy”. 7 (28), s. 895–905, lipiec 2008. DOI: 10.1592/phco.28.7.895. PMID: 18576904.

[14] Falagas ME., Karageorgopoulos DE., Dimopoulos G. Clinical significance of the pharmacokinetic and pharmacodynamic characteristics of tigecycline. „Current drug metabolism”. 1 (10), s. 13–21, styczeń 2009. PMID: 19149509.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]