Przejdź do zawartości

Thierry Breton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Thierry Breton
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1955
Paryż

Zawód, zajęcie

menedżer, informatyk, polityk

Stanowisko

minister gospodarki, finansów i przemysłu (2005–2007), komisarz europejski (2019–2024)

Odznaczenia
Komandor Orderu Narodowego Zasługi (Francja) Wielki Oficer Orderu Narodowego Zasługi (Francja) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons

Thierry Breton (ur. 15 stycznia 1955 w Paryżu[1]) – francuski menedżer, informatyk, nauczyciel akademicki i polityk, dyrektor generalny koncernów Thomson (1997–2002) oraz France Télécom (2002–2005), od 2005 do 2007 minister gospodarki, finansów i przemysłu, od 2019 do 2024 członek Komisji Europejskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent należącej do grandes écoles École supérieure d'électricité w Gif-sur-Yvette, a także szkoły wojskowej IHEDN[2]. W latach 1979–1981 pracował w Lycée français w Nowym Jorku jako nauczyciel matematyki i technologii informacyjnych. Później do 1986 prowadził własne przedsiębiorstwo informatyczne Forma Systèmes. Później pełnił funkcję doradcy ministra edukacji René Monory’ego, w latach 1986–1990 był dyrektorem generalnym tematycznego parku rozrywki Futuroscope. W latach 1990–1993 zarządzał przedsiębiorstwem publicznym CGI. Później wszedł w skład zarządu również kontrolowanej przez państwo grupy Bull działającej na rynku komputerowym, w 1995 objął funkcję jej wiceprezesa. W latach 1997–2002 zajmował stanowisko dyrektora generalnego państwowej kompanii Thomson[1][2]. Zyskał opinię kompetentnego i cenionego menedżera, który zażegnał zagrożenie upadłością obu tych przedsiębiorstw[1][3]. W 2002 przeszedł na funkcję dyrektora generalnego France Télécom. W ciągu półtora roku kierowana przez niego firma zmniejszyła swoje zadłużenie o ponad 20 miliardów USD[1].

W lutym 2005 objął stanowisko ministra gospodarki, finansów i przemysłu w gabinecie Jean-Pierre’a Raffarina. Pozostał na tym urzędzie również w powołanym w maju 2005 rządzie Dominique’a de Villepina, sprawując go do maja 2007[4].

W 2008 został prezesem oraz dyrektorem generalnym w międzynarodowej firmie Atos, działającej w branży usług informatycznych[5]. Powoływany także w skład rad nadzorczych, doradczych i zarządzających przedsiębiorstw działających w różnych branżach, takich jak AXA, Dexia, La Poste czy Schneider Electric. Zajmował się również działalnością akademicką m.in. w ramach Université de technologie de Troyes, którego był prezesem[5].

W 2019 powrócił do działalności politycznej. Dołączył wówczas do Komisji Europejskiej kierowanej przez Ursulę von der Leyen (z kadencją od 1 grudnia tegoż roku) jako komisarz do spraw rynku wewnętrznego[6]. Zrezygnował ze stanowiska we wrześniu 2024, krytykując przewodniczącą KE za blokowanie jego nominacji na kolejną kadencję[7].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Legią Honorową klasy V, IV i III[2][8] oraz Orderem Narodowym Zasługi III i II klasy[9].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty, ma troje dzieci[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e Thierry Breton. referenceforbusiness.com. [dostęp 2016-10-08]. (ang.).
  2. ↑ a b c Thierry Breton: ministre de l’Economie, des Finances et de l’Industrie. gouvernement.fr. [dostęp 2016-10-08]. (fr.).
  3. ↑ Breton new CEO of France Telecom. cnn.com, 2 października 2002. [dostęp 2016-10-08]. (ang.).
  4. ↑ Présidents de la République et Gouvernements sous la Ve République. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2024-08-17]. (fr.).
  5. ↑ a b Thierry Breton. bloomberg.com. [dostęp 2016-10-08]. (ang.).
  6. ↑ Kandydaci na komisarzy. ec.europa.eu, 2019. [dostęp 2019-11-27].
  7. ↑ Michał Gostkiewicz: Breton rezygnuje. Mieli z von der Leyen „zimną wojnę”. dw.com, 16 września 2024. [dostęp 2024-09-19].
  8. ↑ Décret du 31 décembre 2015 portant promotion. legifrance.gouv.fr, 1 stycznia 2016. [dostęp 2016-10-08]. (fr.).
  9. ↑ Décret du 2 mai 2012 portant élévation aux dignités de grand’croix et de grand officier. legifrance.gouv.fr, 3 maja 2012. [dostęp 2016-10-08]. (fr.).
Trzeci rząd Jean-Pierre’a Raffarina (2004–2005)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Rząd Dominique’a de Villepin (2005–2007)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu
Pierwsza Komisja Ursuli von der Leyen (2019–2024)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie

Ursula von der Leyen

Ministrowie finansów Francji
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Thierry_Breton&oldid=75377558”