Léon Blum

Léon Blum

Data i miejsce urodzenia	9 kwietnia 1872 Paryż
Data i miejsce śmierci	30 marca 1950 Jouy-en-Josas
Premier Republiki Francuskiej
Okres	od 4 czerwca 1936 do 21 czerwca 1937
Przynależność polityczna	SFIO
Poprzednik	Albert Sarraut
Następca	Camille Chautemps
Premier Republiki Francuskiej
Okres	od 13 marca 1938 do 8 kwietnia 1938
Przynależność polityczna	SFIO
Poprzednik	Camille Chautemps
Następca	Édouard Daladier
Przewodniczący Rządu Tymczasowego (głowa państwa)
Okres	od 16 grudnia 1946 do 16 stycznia 1947
Przynależność polityczna	SFIO
Poprzednik	Georges Bidault
Następca	Vincent Auriol
Odznaczenia

Léon Blum (ur. 9 kwietnia 1872 w Paryżu, zm. 30 marca 1950 w Jouy-en-Josas) – socjalistyczny polityk francuski, trzykrotny premier Francji w latach 1936–1937, 1938 i 1946–1947, w czasie urzędowania wprowadził reformy społeczne, w tym czterdziestogodzinny tydzień pracy.

Życiorys

Urodził się w należącej do średniej klasy rodzinie żydowskiej. Studiował prawo na Sorbonie.

Polityką zainteresował się na skutek afery Dreyfusa, która wstrząsnęła środowiskiem francuskich Żydów. Wstąpił do francuskiej partii socjalistycznej SFIO. W roku 1914 przejął jej przywództwo. Stał w opozycji do komunistów. Stanowisko zmienił dopiero po dojściu w Niemczech do władzy Adolfa Hitlera.

Dwukrotnie stał na czele rządu tzw. Frontu Ludowego – w latach: 1936–1937, 1938 oraz na czele Tymczasowego Rządu Republiki (1946–1947), kiedy łączył funkcję głowy państwa i szefa rządu.

W 1940 roku przyczynił się (mimo że sam nie dostał stanowiska w rządzie) do udzielenia wotum zaufania „gabinetowi wojennemu” premiera Paula Reynauda. Po klęsce Francji i utworzeniu rządu Vichy został aresztowany. Był więziony przez Niemców w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie, razem z innymi „prominentnymi” jeńcami Hitlera (wśród nich byli też prezydent Albert Lebrun oraz premierzy Reynaud i Édouard Daladier). W kwietniu 1945 razem ze 140 prominentnymi więźniami, przeznaczonymi do egzekucji, znalazł się w Niederdorf (obecnie Villabassa w prowincji Trydent-Górna Adyga we Włoszech) i tam został wyzwolony przez żołnierzy amerykańskiej 5 Armii.

Po wojnie (już po zaprzestaniu pełnienia funkcji szefa powojennego gabinetu tymczasowego) był ambasadorem w USA i szefem misji francuskiej przy UNESCO.