Szahada

Szahada (arab. شهادة, šahāda) – muzułmańskie wyznanie wiary, będące jednym z pięciu obowiązków każdego muzułmanina^[1] (w islamie sunnickim). Szyici także wiążą szahadę ze swoimi filarami wiary.

Składa się ono ze słów w języku arabskim:

لَا إِلٰهَ إِلَّا الله مُحَمَّدٌ رَسُولُ الله (lā ʾilāha ʾillā-llāh, muḥammadun rasūlu-llāh),

tzn. „Nie ma bóstwa prócz Boga, a Mahomet jest Jego Prorokiem”.

W islamie szyickim wyznanie wiary jest czasem uzupełniane o odniesienie do imama Alego:

وعليٌ وليُّ الله (wa ʿalījjun walījju-llāh),

tzn. „a Ali jest walim Boga”.

Świadome, szczere i celowe, publiczne jego wypowiedzenie, czyli danie świadectwa wiary decyduje o przyjęciu islamu przez daną osobę. Po wypowiedzeniu szahady wszystkie grzechy „poprzedniego życia” znikają, a człowiek rodzi się na nowo. Słowa wyznania wiary znajdują się w każdej modlitwie muzułmańskiej i stanowią podstawowy dogmat wiary.

Warunki wyznania wiary

Warunki konieczne dla uznania wyznania wiary za ważne:

mądrość i wiedza (arab. العلم al-ʿilm) o tym, co ta religia potwierdza, a co neguje;
pewność (arab. اليقين al-jaqīn);
szczerość (arab. الإخلاص al-iẖlaṣ);
prawdomówność (arab. الصدق aṣ-ṣidq);
miłość (arab. المحبة al-muḥabba) – umiłowanie Boga Jedynego ponad wszystko;
poddanie się (arab. الانقياد al-inqijad) woli Bożej.